Ο Μανουέλ Φρανσίσκο ντος Σάντος , γνωστός ως Γκαρίντσα (28 Οκτωβρίου 1933 – 20 Ιανουαρίου 1983) ήταν διεθνής Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής που κατέκτησε δύο Παγκόσμια Κύπελλα με την Εθνική Βραζιλίας, το 1958 και το 1962, ενώ το 1962 ήταν πρώτος σκόρερ του Παγκοσμίου Κυπέλλου και αναδείχθηκε καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης.
Ένας απίθανος ντριμπλέρ, από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, ο οποίος γεννήθηκε και πέθανε πάμφτωχος. Από μικρός είχε προβλήματα υγείας, άρχισε να πίνει σε νεαρή ηλικία και «έσβησε» στα 50 του.
Με την Έλζα Σοάρες σε τρυφερό ενσταντανέ
Ο έρωτάς του με την Έλζα Σοάρες, θρύλο του βραζιλιάνικου τραγουδιού, υπήρξε θυελλώδης, αγαπήθηκε πολύ από το φίλαθλο κοινό, με τον Πελέ να του πλέκει το καλύτερο εγκώμιο, λέγοντας κάποια στιγμή πως ο Γκαρίντσα ήταν ο σπουδαιότερος ντριπλέρ στην ιστορία του αθλήματος και χωρίς αυτόν η Βραζιλία δεν θα είχε κατακτήσει τα Μουντιάλ του 1958 και 1962.
Με τον Πελέ το 1962, στη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Χιλή.
Όπως έγραψε για τον Γκαρίντσα και ο Ουρουγουανός χρονικογράφος, λάτρης της στρογγυλής θεάς, Εδουάρδο Γκαλεάνο, στο βιβλίο του «Το ποδόσφαιρο στη σκιά και στο φως»:
«Ο Γκαρίντσα είναι ο άνθρωπος που έδωσε τη μεγαλύτερη χαρά στα γήπεδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Τον αποκάλεσε έτσι ένα από τα αδέρφια του δίνοντάς του το όνομα ενός μικρού, άχρηστου κι άσχημου πουλιού. Όταν ξεκίνησε να παίζει, οι γιατροί διέγνωσαν ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει αθλητής εκείνο το αφύσικο παιδί, απομεινάρι της πείνας και της πολυομιελίτιδας, το ηλίθιο και κουτσό, με το παιδικό μυαλό, τη σπονδυλική στήλη σαν σίγμα τελικό, και τα δυο πόδια στραβά προς την ίδια κατεύθυνση. Όταν, όμως, βρισκόταν στον αγωνιστικό χώρο, τον μετέτρεπε σε τσίρκο: η μπάλα ήταν ένα εξημερωμένο ζώο, ο αγώνας μια γιορτή. Δεν άφηνε να του πάρουν τη μπάλα, ήταν σαν παιδί που δεν αποχωρίζεται ποτέ το αγαπημένο του παιχνίδι: η μπάλα κι αυτός έκαναν κόλπα που προκαλούσαν γέλια στον κόσμο. Απέφευγε τα πλήθη των θαυμαστών, γιατί κάπου μακριά μια μπάλα τον καλούσε να παίξει μαζί της, ένας ρυθμός απαιτούσε να τον χορέψει, μια γυναίκα να τον φιλήσει… κι έτσι πέθανε, όπως αναμενόταν: φτωχός, μεθυσμένος και μόνος».
Διαβάστε ακόμα «Το ομορφότερο γκολ ήταν μια πάσα»
