Όλοι έχουν να πουν έναν καλό λόγο για τον Σαντιό Μανέ
Ο «αλτρουιστής» Μανέ, όπως αποκαλείται από πολλά ΜΜΕ, «πνίγηκε» την προηγούμενη Κυριακή στις αγκαλιές των συμπαικτών του, αφότου εκτέλεσε το τελευταίο πέναλτι απέναντι στην Αίγυπτο που έδωσε το Κόπα Άφρικα στη Σενεγάλη.
Ο επιθετικός της Λίβερπουλ έχει κερδίσει το βραβείο του Αφρικανού Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς, ένα Champions League, ένα πρωτάθλημα Αγγλίας, έχει γευτεί τις ομορφιές της Premier League και πλέον έχει στην τροπαιοθήκη του και το Κόπα Άφρικα.
Πέρασε πολλά ο Σαντιό Μανέ. Όταν ήταν έφηβος έκανε επιπλέον προπονήσεις στην ακαδημία της γαλλικής Mετς για να βελτιώσει την τεχνική του κατάρτιση, ενώ στην Αυστρία ξεκίνησε να δουλεύει πυρετωδώς για να μπορεί πέρα από την ταχύτητα να είναι δυνατός και στο ψηλό παιχνίδι. Στη Λίβερπουλ δεν πιέζει πολύ τον εαυτό του, έχοντας αποφασίσει ότι πλέον θα «ακούει» περισσότερο το σώμα του, τις ανάγκες και τα όριά του. Βρίσκεται σε ένα επίπεδο που μπορεί πλέον να απολαμβάνει τα αγαθά των κόπων του και να δίνει περισσότερο έμφαση στην ολοκλήρωση των φάσεων.
«Όσο είσαι νέος πρέπει να εκμεταλλευτείς όσα περισσότερα μπορείς» θα πει ο Σαντιό στα παιδιά των ακαδημιών της Λίβερπουλ. «Να δουλεύετε όσο σκληρά μπορείτε και θα δείτε ότι θα αρχίζουν τα όνειρά σας να γίνονται πραγματικότητα. Και βέβαια να χαμογελάτε, να θυμάστε από που έρχεστε και να δείχνετε αλληλεγγύη. Αλληλεγγύη, παιδιά».
Ο Πιερ Μπουμπί, άλλοτε συμπαίκτης του στη Mετς, είχε δηλώσει παλαιότερα ότι ο Μανέ «έχει αξίες, έχει αρχές που δεν τις αποχωρίζεται». Τα ίδια είχε πει και o Ολιβιέ Περρέν, προπονητής του στη Génération Foot, ο οποίος για αρκετά χρόνια μάθαινε ποδόσφαιρο σε νεαρούς Σενεγαλέζους. «Ο Σαντιό έχει μια εσωτερική δύναμη, πατάει γερά στα πόδια του. Το ταξίδι που έχει κάνει μέχρι τώρα δείχνει τα γερά θεμέλια που έχει ως άνθρωπος».
Αφιέρωμα του αφρικανικού δικτύου RTI στη Génération Foot
Το ταξίδι προς την ποδοσφαιρική αναγνώριση
Ο Μανέ έχει χρηματοδοτήσει σχολεία, ένα νοσοκομείο και ένα τζαμί στο Μπαμπαλί, τη γενέτειρά του. «Το μόνο πρόβλημα είναι ότι πολλά παιδιά αργούν να πάνε στο σχολείο επειδή είναι έξω και παίζουν ποδόσφαιρο με μία από τις 300 φανέλες της Λίβερπουλ που έστειλε πέρυσι» παραδέχθηκε ένας φίλος του Σενεγαλέζου άσσου στον Guardian.
Το χωριό Μπαμπαλί βρίσκεται σε μια από τις τεράστιες, νωχελικές καμπύλες του ποταμού Κασαμάνς στη νοτιοδυτική Σενεγάλη. Για τον Mανέ, αυτό είναι το σπίτι του. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι αφίσες που τον αποκαλούν «το καμάρι του έθνους». Στο τζαμί υπάρχει το πορτρέτο του πατέρα του Μανέ, ενός ιμάμη, ο οποίος πέθανε όταν ο Σαντιό ήταν 11 ετών. Τον μεγάλωσαν η μητέρα του, ο θείος του και η γιαγιά του. Η ευρύτερη οικογένειά του – περίπου 45 άτομα – ζει τώρα σε ένα συγκρότημα που είχε χτίσει ο ίδιος για να βρίσκονται όλοι μαζί.
Όταν ήταν 16 ετών, ο Σαντιό θέλησε να το σκάσει για το Ντακάρ, την πρωτεύουσα της Σενεγάλης, προκειμένου να αναζητήσει την ποδοσφαιρική δόξα. Είχε κρύψει την αθλητική του τσάντα κάπου στον κήπο του σπιτιού από το προηγούμενο βράδυ κι είχε ενημερώσει μόνο έναν φίλο του. Η πρόθεσή του αποκαλύφθηκε σύντομα από τους δικούς του, αλλά βλέποντας την πραγματική του αγάπη για την μπάλα, η μητέρα του του είπε να τελειώσει πρώτα τη σχολική χρονιά και μετά θα τον βοηθήσει να πάει στην πρωτεύουσα.
«Ο Σαντιό δούλεψε πολύ σε επίπεδο τακτικής, κυρίως στο να μάθει το gegenpressing για να ανακτά την μπάλα το συντομότερο δυνατό μετά την απώλεια της κατοχής»
Το 2009 σκάουτερς τον είδαν να παίζει σε περιφερειακά πρωταθλήματα στο Μπουρ, 80 χιλιόμετρα έξω από το Ντακάρ, και τον κάλεσαν σε ένα ποδοσφαιρικό καμπ με εκατοντάδες άλλους νέους. Ο Αμπού Ντιατά, βετεράνος σκάουτερ στην ακαδημία της Génération Foot στο Ντακάρ, είχε δηλώσει σε γαλλικά Μέσα ότι όταν είδε τον Σαντιό να παίζει θέλησε άμεσα να τον προωθήσει σε κάποια γαλλική ομάδα. «Τότε η Ναντ και η Μετς είχαν στείλει ανθρώπους για να δουν κάποιους νέους παίκτες. Πριν προλάβω να τους μιλήσω για τον Σαντιό, έσπευσαν εκείνοι να με ρωτήσουν εάν ‘το παιδί’, όπως τον αποκάλεσαν, θα ενδιαφερόταν να κάνει το μεγάλο ταξίδι για την Ευρώπη». Στα τέλη του 2009 ο Σαντιό συμμετείχε σε ένα ταξίδι των ακαδημιών στη Μετς κι ένα χρόνο αργότερα εγκαταστάθηκε στην πόλη. Το καράβι δεν θα γυρνούσε πίσω πλέον. Από τη Μετς στη Red Bull Salzburg του Ραλφ Ράνγκνικ κι από εκεί στην Σαουθάμπτον το 2014 και στη Λίβερπουλ το 2016, η ιστορία είναι γνωστή.
«Ο Σαντιό έχει μια εσωτερική δύναμη, πατάει γερά στα πόδια του. Το ταξίδι που έχει κάνει μέχρι τώρα δείχνει τα γερά θεμέλια που έχει ως άνθρωπος»
Το «δέσιμο» με τον Γιούργκεν Κλοπ
«Ο Σαντιό δούλεψε πολύ σε επίπεδο τακτικής, κυρίως στο να μάθει το gegenpressing για να ανακτά την μπάλα το συντομότερο δυνατό μετά την απώλεια της κατοχής» είχε δηλώσει ο Ραλφ Ράνγκνικ, κάτι το οποίο αναγνώρισε ο Γιούργκεν Κλοπ από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε να συνεργάζεται με τον Σαντιό. «Στη Σάλτσμπουργκ ανακάλυψα το πραγματικό ποδόσφαιρο. Στη Σαουθάμπτον έβαλα τα πράγματα στη θέση τους. Μετά από αυτό, ήμουν έτοιμος να υπογράψω σε έναν από τους μεγάλους συλλόγους της Ευρώπης, με τη Λίβερπουλ να μου κλέβει την καρδιά» είχε δηλώσει ο Μανέ πριν την άφιξή του στο Μέρσεϊσαιντ.
Πριν ο Μανέ γίνει ο παίκτης που θα έχει ευθύνη στο σκοράρισμα, ήταν εκείνος που ήθελε να κάνει τις καλύτερες ασίστ.
Με τον Γερμανό τεχνικό «κούμπωσαν» από την αρχή. Μέσα από πολλές συζητήσεις, παρακολουθήσεις αγώνων, τεχνική ανάλυση και ώρες προσωπικής προπόνησης, ο Κλοπ κατάλαβε ότι ο Μανέ μπορούσε να τραβήξει κουπί στην γραμμή της επίθεσης. Η παρουσία του Σαλάχ στην γραμμή κρούσης και ο υγιής ανταγωνισμός μεταξύ τους εκτόξευσε στα ουράνια και τους δύο. Τα αφρικανικά «λιοντάρια» της Λίβερπουλ έχουν συμβάλλει καθοριστικά στη σημερινή ταυτότητα της ομάδας κα σε αυτό που άρχισε να «χτίζει» από την πρώτη μέρα ο Κλοπ, με αμφότερους να βρίσκονται στην κορυφαία τριάδα των Αφρικανών παικτών αυτή τη στιγμή, μαζί με τον Εντουάρ Μεντί της Τσέλσι.
Πριν ο Μανέ γίνει ο παίκτης που θα έχει ευθύνη στο σκοράρισμα, ήταν εκείνος που ήθελε να κάνει τις καλύτερες ασίστ. Αυτό το είχε καταλάβει ο Αλιού Σισέ και το εκμυστηρεύτηκε στον Κλοπ. Οι δύο προπονητές δούλεψαν πάνω στην ανάπτυξη της εκτελεστικής δεινότητας του Σαντιό και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε όλοι σήμερα. Ο πρωταθλητής του Κόπα Άφρικα είναι αποτελεσματικός και στις ασίστ και στο σκοράρισμα.
Ο «αλτρουιστής» Μανέ, όπως αποκαλείται από πολλά ΜΜΕ, «πνίγηκε» την προηγούμενη Κυριακή στις αγκαλιές των συμπαικτών του, αφότου εκτέλεσε το τελευταίο πέναλτι απέναντι στην Αίγυπτο. «Όχι μόνο είναι αλτρουιστής, αλλά αναγνωρίζει πραγματικά τη σημασία της συλλογικής δουλειάς. Πότε δεν ήταν ατομιστής, πάντοτε η ομάδα ήταν πάνω από όλα για εκείνον» θα πει στη τηλεόραση του Καμερούν μετά το τέλος του τελικού ο Αμαρά Τραορέ, πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός της Σενεγάλης, συγκινημένος κι ευτυχής για την κατάκτηση του πρώτου τροπαίου της Σενεγάλης στο Κόπα Άφρικα. Του πρώτου γενικά τίτλου της ομάδας, που φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Μανέ.
