Πρέμιερ Λιγκ: Η «εποχή» της Μάντσεστερ Σίτι είναι γεγονός

Το ντέρμπι τίτλου της Πρέμιερ Λιγκ μόνο τέτοιο δεν ήταν, με την Μάντσεστερ Σίτι να «καθαρίζει» το παιχνίδι με 4-1 και την Άρσεναλ να νιώθει την καυτή της ανάσα στη μάχη του τίτλου. Οι «Πολίτες» πλησίασαν τους «Κανονιέρηδες» στους 2 βαθμούς, έχοντας δυο ματς λιγότερα, κάνοντας επίδειξη δύναμης, παίζοντας κυριαρχικό ποδόσφαιρο, «σβήνοντας» τις μηχανές ήδη από πρώτο 45λεπτο.

Η χθεσινή επικράτηση έχρισε την ομάδα του Πεπ Γκουαρντιόλα ως το απόλυτο φαβορί για την κατάκτηση και του φετινού τίτλου. Είναι ο Χάαλαντ, είναι ο ντε Μπρόινε, είναι το δυνατό σύνολο, είναι όμως ο δάσκαλος Πεπ, αυτός ο επιστήμονας της προπονητικής, ο μαέστρος των πάγκων, που έχει φέρει το άλλοτε αποπαίδι του Μάντσεστερ σε θέση κυριαρχίας στην Πρέμιερ Λιγκ τα τελευταία πολλά χρόνια. Η Σίτι είναι, κυρίως, το «εργαστήριο» του Πεπ, που αναζητά κάθε χρόνο τη βελτίωση, την πρόοδο, την εξέλιξη της προπονητικής.

Δικαιολογημένα λοιπόν μπορούμε να μιλάμε για «εποχή Σίτι» στην Αγγλία και την Πρέμιερ Λιγκ. Ειδικά αν βάλουμε στην εξίσωση τη συνολική πορεία της ομάδας σε σύγκριση με τις διεκδικήτριες του τίτλου τα τελευταία πέντε χρόνια, φαίνεται ότι η «ψαλίδα» ανοίγει επικίνδυνα. Αυτή η εξέλιξη έχει τα καλά της και τα κακά της, ωστόσο δεν μπορεί να αποδοθεί -στο αγωνιστικό κομμάτι και την ταυτότητα της ομάδας μέσα στο γήπεδο- στα ανεξάντλητα ποσά των εμίρηδων και σεΐχηδων του Περσικού Κόλπου.

Ναι, ο Πεπ μπορεί να έχει όποιον παίκτη ζητήσει, αλλά το δημιούργημά του δεν εδράζεται μόνο σε φαντεζί ονόματα και στην οικονομική άνεση που του παρέχουν οι ιδιοκτήτες της ομάδας. Άλλωστε και η διοίκηση της Παρί Σεν Ζερμαίν δεν φείδεται χρημάτων και δαπανών, έχει στις τάξεις της παικταράδες, σε όλες τις γραμμές, ωστόσο το σχέδιο δεν «τραβάει». Είναι θέμα κουλτούρας και νοοτροπίας της τεχνικής ηγεσίας, είναι θέμα του προπονητικού μοντέλου και ο Πεπ έχει και τον τρόπο και την ικανότητα. Στις πέντε προηγούμενες σεζόν, η Σίτι τερμάτιζε, κατά μέσον όρο, 27,8 βαθμούς πάνω από την Αρσεναλ και 22,6 πάνω από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με τη Λίβερπουλ του Γιούργκεν Κλοπ να είναι η μοναδική ομάδα που κατάφερε να κρατήσει αυτή τη διαφορά κάτω από τους 10 πόντους.

Φέτος η Άρσεναλ του Μικέλ Αρτέτα κάνει μία εξαιρετική πορεία, συνεχίζει να κρατιέται στην πρώτη θέση, ωστόσο η Σίτι του Πεπ βρίσκεται σε άλλο επίπεδο και, με βεβαιότητα, θα την ξεπεράσει. Είναι μαθημένη στον πρωταθλητισμό όσο καμία άλλη ομάδα την τελευταία δεκαετία, διεκδικεί φέτος τον έκτο της τίτλο σε αυτό το χρονικό διάστημα και τρίτο διαδοχικό, δείχνοντας το καλύτερό της πρόσωπο τώρα που τα παιχνίδια «καίνε», καταγράφοντας την έβδομη σερί νίκη της στο πρωτάθλημα, με το μομέντουμ να δείχνει ότι μπορεί, για πρώτη φορά, να ξεπεράσει και το εμπόδιο της Ρεάλ Μαδρίτης στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Στο Μάντσεστερ ο Γκουαρντιόλα έχει ήδη κλείσει επτά χρόνια και έχει συμφωνήσει για ακόμη δύο. Δεν είμαστε στο μυαλό του Καταλανού προπονητή, ωστόσο ο στόχος θα μπορούσε να ήταν η δημιουργία της δικής του ποδοσφαιρικής δυναστείας, να μπει ο ίδιος στο προπονητικό πάνθεον του αγγλικού ποδοσφαίρου μαζί με τον Ματ Μπάσμπι, τον Μπομπ Πέισλι και βέβαια τον Άλεξ Φέργκιουσον, όντας όμως ο πρώτος ξένος προπονητής που θα έχει «χτίσει» κάτι τέτοιο. Πολλά φυσικά θα εξαρτηθούν κι από την πορεία στο φετινό Τσάμπιονς Λιγκ: Αν το κατακτήσει η ομάδα τότε, ναι, θα μιλάμε για μία νέα «πίστα» τόσο στην ιστορία του συλλόγου, όσο και στην προσωπική πορεία του Γκουαρντιόλα.

Η πορεία της ομάδας μέσα στον αγωνιστικό χώρο, η αγωνιστική ταυτότητα που έχει δημιουργήσει ο Πεπ δεν μπορούν να «θολώσουν» από την έρευνα που διεξάγεται εδώ και χρόνια για τα οικονομικά πεπραγμένα της διοίκησης, για εκείνο που στη Νησί θεωρούν, με βάση το κατηγορητήριο, ως το μεγαλύτερο οικονομικό σκάνδαλο από συστάσεως της Πρέμιερ Λιγκ. Η διοίκηση του συλλόγου κατηγορείται για πάνω από 100 παραβάσεις των κανονισμών, από το 2009 έως το 2018, και κινδυνεύει με βαριές ποινές, κανείς όμως δεν γνωρίζει πότε θα ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία. Η πορεία της Σίτι εντός αγωνιστικού χώρου είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με εκείνη εκτός αγωνιστικού χώρου, ωστόσο είναι άδικο για τον Πεπ να υπάρχουν υπόνοιες ότι έφτασε εκεί που έφτασε λόγω των παρανομιών της διοίκησης. Έτερον εκάτερον.