Στο μυαλό του υπέροχου James Harden

Μόλις τελείωσαν οι προπονήσεις στο Arizona State (ASU), ο James Harden ξεκίνησε να εφαρμόζει αυτά που μόλις έμαθε. Το μυαλό του δεν επιβράδυνε ποτέ.

Αυτοαποκαλούνταν «The Rec Boys», μια ομάδα συμπαικτών που έπαιζαν εναντίον όλων των αντιπάλων στο Student Recreation Center του ASU. Κάθε παιχίδι ήταν και μια ευκαιρία για τον Harden να δοκιμάσει ό,τι έμαθε στην προπόνηση, αντιμετωπίζοντας τα παιχνίδια ως επιστημονικά πειράματα και τα παιδιά της αδελφότητας ως πειραματόζωα.

Η επιπλέον δουλειά διαφοροποίησε το παιχνίδι του και επιτάχυνε την ανάπτυξή του. Ο Harden έχει αφήσει το κολέγιο εδώ και πάνω από μια δεκαετία, ωστόσο εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την τακτική των Rec Boys όταν μπορεί. Το παιχνίδι του τον έχει καταστήσει ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της γενιάς του και σήμερα στα 31 του διεκδικεί με τους New Jersey Nets αυτό που δεν κατάφερε να πάρει με την Oklahoma και το Houston: Το πρωτάθλημα του ΝΒΑ.

Όσο μαγευτικές και αν είναι οι κινήσεις του, το footwork και το άλμα του, το μυαλό του είναι το πιο ξεχωριστό δώρο απ’ όλα. Το μπασκετικό του μυαλό εντοπίζει απίθανες γωνίες και υιοθετεί έννοιες με ταχύτητες που κόβουν την ανάσα. Συνδυάζει άψογα τα επιμέρους ταλέντα, είτε οργανώνει την επίθεση είτε εκτελεί.

Μπαίνοντας στην πιο σημαντική postseason στην ιστορία τους, οι Νετς ποντάρουν σε αυτό το μυαλό για να τους πάει εκεί που δεν έχουν πάει ποτέ ο ίδιος και οι ίδιοι. Και όσοι γνωρίζουν τον Harden πιστεύουν ότι είναι κοντά στο όνειρό του.

Πάντα μάθαινε γρήγορα

Στο Arizona State ο Harden παρακολουθούσε τακτικά κασέτες με παιχνίδια με τον Scot Pera, τον προπονητή του στο λύκειο, ο οποίος έφτασε στο Tempe ένα χρόνο πριν από αυτόν για να ενταχθεί στο επιτελείο του Herb Sendek. Ο Pera και ο Harden παρακολουθούσαν κασέτες μαζί, αναζητώντας τρόπους να εκμεταλλευτούν υα τρωτά σημεία των αμυντικών. Ο ίδιος εκμεταλλευόταν την κακή τεχνική των αντιπάλων του. Αν εντόπιζε την παραμικρή ένδειξη ότι ένας αμυντικός ήταν εκτός ισορροπίας, έστω και για ένα δευτερόλεπτο, τον προσπερνούσε άμεσα, χωρίς δεύτερη σκέψη.

«Ο αμυντικός ήξερε ότι όταν ο Harden είχε την μπάλα κατά 90% η φάση ήταν τελειωμένη» τονίζει ο Pera στο διαδικτυακό περιοδικό Athletic. «Έκανε τόσα πολλά πράγματα μόνος του. Ήταν απλά τρομερός στο να παίρνει το παιχνίδι και να βρίσκει τρόπους να είναι δημιουργικός».

Πριν από ένα χρόνο στο Χιούστον άρχισε να κάνει ασκήσεις ευκινησίας και ποδοσφαιρικού προσανατολισμού με τον Τζάστιν Άλεν, έναν τοπικό προπονητή που εργάζεται συχνά με παίκτες του NFL και του κολεγίου. Ο Άλεν περίμενε ότι ο ύψους 1,96 μέτρων γκαρντ θα χρειαζόταν μερικές προσπάθειες για να καταφέρει να κάνει τις ασκήσεις του, κάτι που είναι σύνηθες ακόμα και στους καλύτερους πελάτες του. Ο Harden όμως κατανόησε τις κινήσεις σχεδόν αμέσως.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ακόμη και σε μια σεζόν του ΝΒΑ όπου οι ομάδες έχουν περιορισμένο χρόνο προπόνησης μέσα σε ένα συμπυκνωμένο πρόγραμμα, ο 31χρονος «μούσιας» προσαρμόστηκε γρήγορα στους Νετς. Έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που είχε μέσο όρο 20 ή περισσότερους πόντους και 10 ή περισσότερες ασίστ ανά αγώνα στα πρώτα 30 παιχνίδια με μια νέα ομάδα. Σημείωσε τριπλ-νταμπλ στο ντεμπούτο του στο Μπρούκλιν στις 15 Ιανουαρίου και πρόσθεσε άλλα τέσσερα μέσα στον πρώτο του μήνα στους Νετς.

Έχει τις εναλλακτικές λύσεις στο τσεπάκι

Αν μια επιθετική κατοχή ήταν ένας διαγωνισμός για το ποιος θα ανοιγοκλείσει πρώτος τα μάτια του, ο Harden θα ήταν ο τελευταίος που θα το έκανε. Του αρέσει ο αντίπαλος να κάνει την πρώτη κίνηση και στη συνέχεια να τον «τιμωρεί» κατάλληλα όπως εκείνος κρίνει.

Σε μια νίκη των Νετς στο Φοίνιξ τον περασμένο Φεβρουάριο, ο Harden πήρε ένα αμυντικό ριμπάουντ και έσπρωξε τη μπάλα στο γήπεδο με τον Mikal Bridges, έναν από τους καλύτερους αμυντικούς των Suns, να προσπαθεί να τον περιορίσει. Ο Harden παρατήρησε τον Devin Booker, τον κορυφαίο γκαρντ των Suns, εκτός θέσης, γεγονός που του επέτρεψε να οδηγηθεί δεξιά και να τραβήξει τον Chris Paul πάνω του. Ο Paul απελευθέρωσε τον Tyler Johnson, τον οποίο βρήκε ο Harden, για ένα ανοιχτό -κι εύστοχο- τρίποντο. Αυτή ήταν μια από τις πολλές φορές που έχει τραβήξει 3-4 παίκτες πάνω του, απελευθερώνοντας κάποιο συμπαίκτη του στη weak side.

«Παίζει με την αντεπίθεση» δήλωσε ο Antwi Atuahene, συμπαίκτης του Harden στο ASU και στενός φίλος του. Μπορεί να προσαρμόζεται γρήγορα. Δεν πιέζει τίποτα. Φροντίζει να είναι όλα σε μια ροή. Όλα έχουν να κάνουν με την προσαρμοστικότητα του James. Αυτό είναι το στοιχείο που νομίζω ότι προσθέτει σε σχέση με πολλούς παίκτες. Ξέρει τι φέρνει στο τραπέζι και κάνει όλους τους άλλους να προσαρμόζονται σε αυτόν».

Ο χρόνος αντίδρασης του Harden είναι αυτό που κάνει την πνευματική του δύναμη μοναδική. Βλέπει τα πράγματα προτού συμβούν και επεξεργάζεται γρήγορα ένα παιχνίδι καθώς εξελίσσεται, γι’ αυτό και συνήθως μπορεί κανείς να τον βρει να μιλάει με έναν συμπαίκτη ή έναν προπονητή γρήγορα μετά τη διακοπή μιας φάσης για να συζητήσει αυτά που μόλις «φίλτραρε» από την προηγούμενη φάση.

Περιστασιακά, λειτουργεί σε υψηλότερο επίπεδο από τους προπονητές στην άκρη του γηπέδου, συμπληρώνει και στηρίζει το σύστημα του κόουτς, ενώ αντίθετα τα πράγματα μπερδεύονται όταν είναι εκτός παρκέ. Το Μπρούκλιν έκανε 28-7 στην κανονική περίοδο φέτος όταν έπαιζε ο Harden και μόλις 12-11 στα παιχνίδια που δεν έπαιζε. Χωρίς αυτόν η επίθεση μετατράπηκε σε κάτι στάσιμο, όταν οι άμυνες «φόρτωναν» όλη τους την ενέργεια πάνω στους Kevin Durant και Kyrie Irving, μπλοκάροντας τη συνολική επιθετική λειτουργία της ομάδας. Με τον Harden όμως στο παρκέ, τα διαφορετικά μέρη συγχρονίζονται και πάλι.

Γνωρίζει και αντιλαμβάνεται την ανθρωπογεωγραφία

Καθώς η καριέρα του Harden προχωρούσε και η επιρροή του στους Ρόκετς αυξανόταν, η γνώση του για την προσωπική κατάσταση των συμπαικτών του και συνολικά του τεχνικού επιτελείου, του καθενός στην ομάδα, βοηθούσε στο να επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο το Χιούστον έχτιζε το ρόστερ του και αναπτυσσόταν ως σύνολο και ως οργανισμός. Ο Harden δεν ήξερε μόνο ποιος θα ταίριαζε με το στυλ παιχνιδιού της ομάδας, αλλά και με το δικό του, ακόμη και αν δεν είχε παίξει σε αγώνα ΝΒΑ με τον συγκεκριμένο παίκτη. Το 2016, για παράδειγμα, ήξερε ότι οι Ρόκετς θα ήταν καλύτερα με τον Κλιντ Καπέλα ως σέντερ αντί του Ντουάιτ Χάουαρντ και έπεισε με επιτυχία το τεχνικό επιτελείο να το υποστηρίξει. Είναι το ένστικτο ενός στελέχους προσωπικού μέσα στο σώμα ενός αθλητή παγκόσμιας κλάσης.

«Νομίζω ότι ένα από τα ταλέντα του είναι ότι είναι σε θέση να συνθέσει διαφορετικούς παίκτες και διαφορετικά στυλ και να χρησιμοποιήσει τους ανθρώπους κάτω από αυτές τις συνθήκες» δήλωσε ο D’Antoni, ο οποίος προπόνησε τον Harden για τέσσερα χρόνια στο Χιούστον. «Νομίζω ότι σε αυτό το σημείο είναι μοναδικός».

Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Harden επανεφευρίσκει συνεχώς τον εαυτό του, με κάθε επανάληψη να φέρνει ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία. Όμως πουθενά δεν έχουν ενωθεί οι προηγούμενοι εαυτοί του καλύτερα από ό,τι στο Μπρούκλιν. Στην Οκλαχόμα, ο Harden ήταν ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε δύο αστέρια, τον Κέβιν Ντουράντ και τον Ράσελ Γουέστμπρουκ. Στο Χιούστον, οι ευθύνες του διευρύνθηκαν μαζί με τα φώτα της δημοσιότητας, συμβάλλοντας στην αλλαγή της πορείας της ομάδας και της δικής του καριέρας, «χορογραφώντας» επίθεσης που στη συντριπτική τους πλειοψηφία κατέληγαν σε εύστοχα τρίποντα ή επιτυχημένα μπασίματα. Τώρα στους Νετς βρίσκεται και πάλι δίπλα σε δύο αστέρια μιας ομάδας, αλλά αυτή τη φορά ισότιμα, με ένα πολύ πιο διακεκριμένο βιογραφικό και ρεπερτόριο για να στηριχθεί.

Οι σούπερ ομάδες σπάνια κατακτούν πρωτάθλημα στην πρώτη σεζόν που τα αστέρια είναι μαζί, και όσες το έχουν καταφέρει, έχουν υποστεί πολύ λιγότερη φθορά από ό,τι το Μπρούκλιν φέτος. Αλλά ο Harden κατάφερε να κρατήσει τους Νετς νικητές και ανταγωνιστικούς χωρίς να έχουν αρκετά συχνά στη σύνθεση τους τον Ντουράντ ή τον Ίρβινγκ. Τώρα χρειάζονται και οι τρεις για να πάνε μαζί στην κορυφή.