Η πόλη της Νάντης στη Γαλλία δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, με περίπου 300 χιλιάδες κατοίκους στην τελευταία απογραφή, αλλά θεωρείται σημαντική πόλη της χώρας. Ιδρύθηκε από τους Γαλάτες περίπου τον 1ο αιώνα π.Χ. και την αναφέρει αρχικά ο Πτολεμαίος ως Κονδηούικον. Όπως μπορεί να φανταστεί κανείς, έχει ιδιαίτερα πλούσια ιστορία και παρότι δεν θεωρείται επίσημα μέρος της Βρετάνης διοικητικά, ανήκει ουσιαστικά και ιστορικά στη συγκεκριμένη περιοχή.
Χτισμένη στις όχθες του Λίγηρα, στα δυτικά της Γαλλίας, η Νάντη είχε το παρατσούκλι “η Βενετία της Δύσης”. Στα χρόνια μας έχει γίνει μια πόλη που βραβεύεται για τις πρωτοβουλίες της για την καταπολέμηση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής και θεωρείται ότι έχει υψηλή ποιότητα ζωής. Βραβευμένη με διάφορους τίτλους όπως “ευρωπαϊκή πρωτεύουσα της καινοτομίας το 2019”, “πράσινη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα του 2013”, ακούγεται (γιατί εμείς δεν έχουμε πάει) ως ένα ωραίο μέρος. Εκτός βέβαια αν είσαι οπαδός της τοπικής ποδοσφαιρικής ομάδας, της Ναντ.
Τα “Καναρίνια” είναι μια από τις πιο ιστορικές ομάδες του γαλλικού ποδοσφαίρου. Έχουν κατακτήσει οκτώ φορές το πρωτάθλημα της Γαλλίας, πρώτη το 1965 και τελευταία το 2001 και τόσο το Μαρσέλ Σοπάν, όσο και το Λα Μποζουάρ (οι δυο έδρες που χρησιμοποίησε η Ναντ στην ιστορία της) έχουν δει σπουδαίες ομάδες και σπουδαίους παίκτες. Οι κιτρινοπράσινοι έχουν αναδείξει κατά καιρούς ποδοσφαιριστές όπως ο Ντεσάν, ο Ντεσαγί, ο Καρεμπέ και ο Μακελελέ. Από το 1963, η Ναντ συμμετέχει στην 1η κατηγορία του γαλλικού ποδοσφαίρου, κατέκτησε πρωταθλήματα, έπαιξε στο Τσάμπιονς Λιγκ (αντιμετωπίζοντας μάλιστα τον Παναθηναϊκό στον ίδιο όμιλο το 1995) και φτάσαμε στο 2007, όταν μετά από 44 χρόνια συνεχούς παρουσίας στη μεγάλη κατηγορία, υποβιβάστηκε. Ανέβηκε αμέσως, έπεσε εκ νέου και χρειάστηκε να φτάσουμε στο 2013 για να ανέβει ξανά. Από τότε είναι μια ομάδα με ταβάνι την 7η θέση, που τερματίζει συνήθως κάτω από τη μέση της βαθμολογίας. Μέχρι που φέτος η ομάδα φαίνεται να κινδυνεύει άμεσα.
Η κόντρα οπαδών και Κιτά κρατάει καιρό. Εδώ, από το 2019, με το σύνθημα που θα μεταφράσουμε ευγενικά ως “Φύγε”.
Ο Γαλλοπολωνός ιδιοκτήτης του συλλόγου Βαλντεμάρ Κιτά έχει αλλάξει 17 προπονητές μέσα σε 13 χρόνια, κάτι που στην Ελλάδα ίσως τον έβαζε στην κατηγορία “πού πας βρε γατάκι”, αλλά για τη Γαλλία (και κάθε φυσιολογική χώρα) είναι πολύ υψηλό ποσοστό. Μεταξύ αυτών, οι γνωστοί μας Σέρτζιο Κονσεϊσάο, Κλαούντιο Ρανιέρι και Μιγκέλ Καρντόσο. Τελευταίο θύμα, ο Κριστιάν Γκουρκίφ, πατέρας του ταλαντούχου Γιοάν, απολύθηκε μετά το εντός έδρας 0-4 από το Στρασβούργο. Οι οπαδοί της ομάδας, μην αντέχοντας την κατάσταση, έσπασαν το lockdown και μαζεύτηκαν έξω από το στάδιο πριν από το ματς με την Ντιζόν. Πανό με “Κιτά φύγε”, καπνογόνα, συνθήματα εναντίον του ιδιοκτήτη και πατροπαράδοτα δακρυγόνα από την αστυνομία συνέθεσαν μια εικόνα κρίσης. Ο Κιτά (που κατηγορείται για φοροδιαφυγή περίπου 15 εκατομμυρίων €) σε συνέντευξη δήλωσε ότι είναι έτοιμος να εγκαταλείψει τον σύλλογο, αλλά όπως εύγλωττα είπε: “δεν θέλω να τον αφήσω στα σκατά”. Βέβαια, λίγο αργότερα είπε “δεν πρέπει να πιστεύετε ότι θέλω να φύγω”.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση, η αστυνομία πριν περίπου έναν μήνα έκανε ντου στις εγκαταστάσεις της Ναντ, στο πλαίσιο έρευνας για τον Μογκί Μπαγιάτ. Ο Γαλλοϊρανός ατζέντης που το 2018 συνελήφθη για εμπλοκή σε σκάνδαλο στημένων αγώνων και ξεπλύματος χρημάτων στο Βέλγιο, τα τελευταία χρόνια έχει άμεση εμπλοκή με τον σύλλογο. Οι καλές του σχέσεις με τον Κιτά τον έχουν φέρει να βρίσκεται σε ένα σωρό μεταγραφές της Ναντ και κατά πολλούς να κάνει κουμάντο στα μεταγραφικά ως ο σκιώδης τεχνικός διευθυντής του συλλόγου. Ο Μπαγιάτ που σχολιάζοντας την ολιγοήμερη φυλάκισή του το 2018 είπε το αμίμητο “και ο Μαντέλα είχε μπει στη φυλακή, πολλοί καλοί άνθρωποι μπήκαν φυλακή”, ερευνάται για διάφορες μεταγραφές του, ανάμεσά τους και αυτή του άτυχου Εμιλιάνο Σάλα που έχασε τη ζωή του σε αεροπορικό ατύχημα κατά το ταξίδι του στο Κάρντιφ. Όπως κανείς καταλαβαίνει, η Νάντη ως πόλη μπορεί να είναι ένα ωραίο μέρος για να ζει κάποιος, αλλά η FC Nantes δεν είναι ο καλύτερα διοικημένος σύλλογος της χώρας. Τι θα μπορούσε λοιπόν να κάνει την εκρηκτική κατάσταση μιας ομάδας που βρισκόταν στην 16η θέση, ακόμα χειρότερη; Μα το σχεδόν «τρολάρισμα» με την ανακοίνωση του νέου κόουτς του συλλόγου, που ακούει στο όνομα Ρεμόν Ντομενέκ. Μια από τις πιο αντιπαθείς φιγούρες για τους Γάλλους ποδοσφαιρόφιλους επιστρέφει στους πάγκους.
Κιτά και Ντομενέκ.
Ιούνιος 2010. Η Γαλλία ξεκινά τις προσπάθειές της στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής, μετά από μία σκανδαλώδη πρόκριση εις βάρος της Ιρλανδίας. Η ομάδα κι ο προπονητής δεν πείθουν. Η Γαλλία δεν παράγει, είναι ασύνδετη και στα φιλικά παρουσιάζει αποκρουστική εικόνα. Οι παίκτες το συζητούν με τον Ντομενέκ, αλλά αυτός συνεχίζει να παραμένει σταθερός στις ιδέες του. Το πρώτο παιχνίδι είναι ένα 0-0 απέναντι στην Ουρουγουάη, ματς στο οποίο η Γαλλία αποτυγχάνει να βρει επιθετικές λύσεις.
Ο Ντομενέκ λέει ότι είναι ικανοποιημένος από την απόδοση της ομάδας. Ο βετεράνος πλέον Ζινεντίν Ζιντάν, παίκτης του Ντομενέκ στο Μουντιάλ του 2006, κατακεραυνώνει τον κόουτς. “Πρέπει να βάλει τον εγωισμό του στην άκρη και να δουλέψει με την ομάδα. Δεν υπάρχει καμία ομαδικότητα”. Ο κόσμος δεν πιστεύει ούτε στους παίκτες (που κριτικάρονται για την εξωαγωνιστική τους συμπεριφορά και τα διάφορα σκάνδαλα που την συνοδεύουν), ούτε φυσικά στον κόουτς και τις επιλογές του. 17 Ιουνίου. Η Γαλλία αντιμετωπίζει το Μεξικό. Θλιβερή εμφάνιση και ημίχρονο 0-0. Στα αποδυτήρια ο Ντομενέκ κάνει έντονες παρατηρήσεις στον Ανελκά και τον αντικαθιστά, με τους δυο να μαλώνουν. Η Γαλλία βγαίνει στο 2ο ημίχρονο και χάνει 2-0.
Η L’ Equipe την επόμενη ημέρα έχει στο εξώφυλλό τα λόγια του Ανελκά. “Άντε γ…σου, π…ας γιε” με μεγάλα γράμματα. Ο Ανελκά αρνείται ότι τα είπε, οι παίκτες παίρνουν το μέρος του και, σύμφωνα με τα όσα λένε, ο κόουτς δεν δέχεται κουβέντα και ο παίκτης αποβάλλεται από την αποστολή. Ο ίδιος ο Ντομενέκ υποστηρίζει ότι έδωσε την ευκαιρία στον Ανελκά να ζητήσει συγγνώμη και ο επιθετικός αρνήθηκε. Η Γαλλία του Ντομενέκ γίνεται πρώτο θέμα σε ολόκληρο τον κόσμο. Μέχρι κι ο Σαρκοζί παίρνει θέση για το θέμα. Η εθνική ομάδα έχει προπόνηση την μεθεπόμενη ημέρα, οι παίκτες απλώς κατεβαίνουν και υπογράφουν αυτόγραφα στον κόσμο. Αρνούνται να προπονηθούν κι ο έξαλλος γυμναστής Ρομπέρ Ντιβέρ παραλίγο να έρθει στα χέρια με τον Εβρά. Άνθρωποι της Π.Ο. παραιτούνται κι η κατάσταση θυμίζει μπορ ντε λ’ ο. Σε μια στιγμή γαλλικής μαγείας, ο Ντομενέκ διαβάζει την ανακοίνωση των ίδιων του των παικτών που αρνούνται να προπονηθούν και λίγο πολύ αμφισβητούν αυτά που υποστηρίζει. Οι παίκτες κλείνονται στο λεωφορείο και κατεβάζουν τις κουρτίνες. “Όταν το είδα νόμιζα ότι ήταν κάποια απαγωγή, ένα τρομοκρατικό χτύπημα”, θα σχολιάσει ο παλαίμαχος Εμανουέλ Πετί. Η ανταρσία έχει ξεκινήσει.
Οι σχέσεις με τον Ανελκά δεν ήταν ποτέ καλές.
Η Γαλλία έχει ακόμα ελπίδες πρόκρισης, με ευρεία νίκη επί της Ν. Αφρικής την τελευταία αγωνιστική. Φυσικά, δεν τα καταφέρνει. Χάνει με 2-1 και αποχωρεί τελευταία από τον όμιλο, με μόλις 1 βαθμό. Ο Ντομενέκ αποχωρεί, όπως ήταν προγραμματισμένο έτσι κι αλλιώς, για να αναλάβει ο Λοράν Μπλαν. Το γαλλικό ποδόσφαιρο ζει στιγμές ντροπής. Οι παίκτες βρίσκονται στο επίκεντρο, αλλά ο Ντομενέκ γίνεται σχεδόν persona non grata, καθώς η παρουσία του στον πάγκο της εθνικής στέφθηκε από δύο τεράστιες αποτυχίες σε δύο μεγάλες διοργανώσεις.
Τι έγινε όμως και ένας άνθρωπος που από τα χέρια του πέρασαν πολλά υπερταλέντα του γαλλικού ποδοσφαίρου (πριν αναλάβει την Ανδρών, ήταν για χρόνια στις μικρές εθνικές) έφτασε να είναι ένας από τους πιο μισητούς τύπους στη χώρα; Θα ξεκινήσουμε αρχικά από τις, ας πούμε, “ιδιαιτερότητες”. Ο Ντομενέκ πιστεύει στα ζώδια. Δικαίωμά του θα πει κάποιος. Το πρόβλημα όμως δημιουργείται όταν είσαι προπονητής και κρίνεις… αστρολογικά τους παίκτες σου. Αν δεν μας πιστεύετε, ρωτήστε τον Ρομπέρ Πιρές που ενώ έκανε σπουδαία πράγματα στην Άρσεναλ, δεν βρισκόταν στις επιλογές του Ντομενέκ γιατί ήταν Σκορπιός. Και όχι δεν εννοούμε κάτι άλλο σε στιλ “ήταν φίδι κολοβό” και “δηλητηρίαζε τα αποδυτήρια”. Ήταν Σκορπιός στο ζώδιο κι ο Ρεμόν δεν τους εμπιστεύεται τους Σκορπιούς. Επίσης δεν εμπιστεύεται τους Λέοντες για αμυντικούς. «Όταν έχω έναν Λέοντα στην άμυνά μου κρατάω κοντά ένα όπλο γιατί κάποια στιγμή θα θέλει να κάνει το κάτι παραπάνω και θα στοιχίσει στην ομάδα ένα κακό αποτέλεσμα», έχει δηλώσει. Εδώ πάντως έβαλε νερό στο κρασί του, χρησιμοποιώντας τους Γκαλάς και Κλισί κατά περιόδους. Ο ίδιος πάντως στο βιβλίο του με τίτλο “Ολομόναχος”αρνείται ότι ο Πιρές δεν έπαιζε γιατί ήταν Σκορπιός, παραδέχεται όμως το πάθος του για την αστρολογία και ότι τα ζώδια έχουν κι αυτά τον ρόλο τους στις αποφάσεις του όταν δυο παίκτες είναι ισοδύναμοι. Ο κόσμος δεν πείθεται.
Τα εξώφυλλα του 2010.
Τον δύσκολο και αντιδημοσιογραφικό χαρακτήρα του (κάποτε κατηγόρησε τους δημοσιογράφους ότι θέλουν να τον στείλουν στην γκιλοτίνα και ότι τους αρέσει η μυρωδιά του αίματος) δεν βοήθησαν και τα αποτελέσματα. Στον “όμιλο του θανάτου” στο Euro 2008, η Γαλλία έχασε την τελευταία αγωνιστική με 2-0 από την Ιταλία τερματίζοντας πίσω από Ολλανδία, Ιταλία και Ρουμανία. Ο γίγας Ρεμόν μιλώντας live στη γαλλική τηλεόραση μετά τα γκολ των Πίρλο και ντε Ρόσι που έφεραν τον οδυνηρό αποκλεισμό και την τελευταία θέση, θεώρησε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να κάνει πρόταση γάμου στην καλή του, γνωστή αθλητική δημοσιογράφο Εστέλ Ντενί. Σε μια από τις πιο κρίντζι στιγμές που το γαλλικό ποδόσφαιρο θα ζούσε μέχρι τα γεγονότα του 2010, ο Ρεμόν ζήτησε το χέρι της φίλης του, με τους φιλάθλους να μην μπορούν να πιστέψουν το timing (μικρή παρένθεση, το 2006 δεν καλεί τον φορμαρισμένο Ζιουλί, οι κακές γλώσσες λένε ότι έγινε επειδή ο καημένος Λουντοβίκ είχε στείλει sms στην Ντενί να βγουν για φαγητό, χωρίς να ξέρει ότι τα έχει με τον Ρεμόν).
Εκτός όμως από τις δηλώσεις και το κακό ποδόσφαιρο, ήταν και οι επιλογές του που συχνά εκνεύριζαν τον κόσμο. Το 2010 επέλεξε τον Εβρά για αρχηγό, κάτι που θα του γυρνούσε ως μπούμερανγκ όπως είδαμε, στενοχωρώντας τον Γκαλάς, άφησε τον Ανρί ως αναπληρωματικό εκνευρίζοντάς τον, άφησε εκτός τον Μπενζεμά. Παλιότερα, είχε δεχτεί κριτική για το γεγονός ότι προτιμούσε τον (μεγάλο πλέον) Μπαρτέζ αντί του πολύ φορμαρισμένου Γκρεγκορί Κουπέ. Άφηνε τον τεράστιο Τρεζεγκέ εκτός, του έκανε μέχρι και καψόνι καλώντας τον σε ματς της Γαλλίας Β’ με τη Σλοβενία Β’ με παίκτες που έμπαιναν στον προθάλαμο των εθνικών.
Οι κόντρες του πολλές, ο Ντομενέκ δεν ξεχνά. Μετά την ήττα από τη Ν. Αφρική δεν δίνει το χέρι στον προπονητή των αντιπάλων. Ο λόγος; Ο Κάρλος Περέιρα είχε δηλώσει ότι η Γαλλία δεν έπρεπε να βρίσκεται στο Μουντιάλ εξαιτίας του χεριού του Ανρί. Κόντρες και στα ΜΜΕ, απέναντι σε όσους τον κριτικάρουν (γνωστός π.χ. ένας καβγάς με τον Λιζαραζού στο ραδιόφωνο). Για να είμαστε δίκαιοι, ο Ντομενέκ είχε να χαλιναγωγήσει μια εθνική με πολλούς περίεργους (το λιγότερο) χαρακτήρες. Μια εθνική με πολλές κόντρες (λεγόταν π.χ. ότι παίκτες όπως ο Ριμπερί δεν χώνευαν τον ταλαντούχο Γκουρκίφ και έφταναν στο σημείο να του κάνουν επίτηδες κακές πάσες). Ο Ντομενέκ όμως ήταν σαφώς κατώτερος των περιστάσεων και τα αποτελέσματά του τον έφεραν εκτός ποδοσφαίρου για 10 χρόνια, μέχρι τις μέρες μας.
Οι οπαδοί της Ναντ όπως ήταν φυσικό δεν πήραν ψύχραιμα την είδηση. Ο Ντομενέκ έχει να προπονήσει σύλλογο από το 1993 και έχει να προπονήσει γενικά από το 2010, αλλά ο Κιτά ανέθεσε σε αυτόν τη σωτηρία της Ναντ. Ακόμα πιο αστείο είναι το γεγονός ότι ο Ντομενέκ, ως σχολιαστής, ήταν κατά της πρόσληψης του 66χρονου τότε Ρανιέρι από τη Ναντ εξαιτίας της ηλικίας του, αλλά φυσικά δεν έχει θέμα ο ίδιος στα 68 του να αναλάβει την ίδια ομάδα. Κατά τις 10.30 το πρωί της πρώτης προπόνησης, οργανωμένοι οπαδοί βρέθηκαν στο προπονητικό κέντρο της ομάδας και έκαναν το δικό τους σόου. Έστησαν ηχεία έξω από τα κάγκελα, έπαιξαν μουσική τσίρκου και μηνύματα του στιλ: “Κυρίες και κύριοι, καλωσορίσατε στο τσίρκο του Κιτά”, χαρακτηρίζοντας την όλη κατάσταση ως κουκλοθέατρο και τον Ντομενέκ την 17η μαριονέτα του προέδρου.
“Ο Ντομενέκ θα μας εξηγήσει το όραμά του για το ποδόσφαιρο και εμείς θα γελάμε για εβδομάδες με το τσίρκο”. Φυσικά, οι παίκτες δεν γλίτωσαν: “Το επόμενο νούμερο στο τσίρκο θα είναι 11 κατσίκια σε ένα πράσινο ορθογώνιο που θα προσπαθούν να αλλάξουν μεταξύ τους την μπάλα”. Οι ποδοσφαιριστές σίγουρα δεν το πήραν καλά κι ο Αμντουλαγιέ Τουρέ συγκρατήθηκε για να μην πάει «να τα πει» με τους οπαδούς, την ίδια στιγμή που ο ιδιοκτήτης Κιτά με δύο σωματοφύλακες παρακολουθούσε διακριτικά. Η Ναντ με τον Ντομενέκ να προπονεί ξανά μετά από 10,5 χρόνια πήρε λευκή ισοπαλία στο πρώτο παιχνίδι της απέναντι στη Ρεν, αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται οριακά πάνω από τη γραμμή του υποβιβασμού λίγο πριν το ματς με την Μονπελιέ. Το ζευγάρι Ναντ-Ντομενέκ (για όσο κρατήσει), αναμένεται να χαρίσει συγκινήσεις στο γαλλικό ποδόσφαιρο.
