Τραγωδία Θύρας 7: Δεν αποδόθηκε ποτέ δικαιοσύνη

Λίγο μετά τα μισά της αγωνιστικής περιόδου 1980-81, ο Ολυμπιακός προηγείται στη βαθμολογία του πρωταθλήματος και οδεύει ολοταχώς για την κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου τίτλου και 22ου συνολικά στην ιστορία του. Στη δεύτερη θέση, με διαφορά δύο βαθμών βρίσκεται η ΑΕΚ, η οποία διεκδικεί με αξιώσεις το πρωτάθλημα που έχει να κατακτήσει τη σεζόν 1978-79.

Η 20η αγωνιστική περιλαμβάνει το ντέρμπι μεταξύ των δύο ομάδων, το οποίο ήταν προγραμματισμένο να διεξαχθεί το μεσημέρι της Κυριακής 8 Φεβρουαρίου στις 15:15. Στο Καραϊσκάκης βρέθηκαν σχεδόν 40.000 οπαδοί των ερυθρόλευκων, τα εισιτήρια ανάρπαστα, σε μία ηλιόλουστη μέρα, με τις δύο ομάδες σε καλή κατάσταση, έτοιμες να προσφέρουν θέαμα και συγκινήσεις.

Ο Ολυμπιακός προηγείται με 1-0 στο ημίχρονο, με κανέναν να μην μπορεί να φανταστεί αυτό που θα ακολουθούσε μετά την ανάπαυλα. Η ΑΕΚ των Μπάγιεβιτς, Μανωλά και Μαύρου θα δεχθεί ακόμη 5-0, με συνολικά τρία γκολ του Γαλάκου και από ένα από τους Κουσουλάκη, Ορφανό και Βαμβακούλα. Ντελίριο στην κερκίδα, με τους οπαδούς των «ερυθρόλευκων» στη Θύρα 7, μετά το σφύριγμα της λήξης, να σπεύδουν ενθουσιασμένοι να φτάσουν στη Θύρα 1, που βρισκόταν δίπλα στην φυσούνα που οδηγεί προς τα αποδυτήρια, για να αποθεώσουν την ομάδα, να απλώσουν το χέρι τους και να αγγίξουν τους παίκτες, να τραγουδήσουν μαζί τους.

Η στιγμή της τραγωδίας

Στην προσπάθεια τους να περάσουν την καγκελόπορτα της Θύρας 7, οι πρώτοι που κατάφεραν να φτάσουν ως εκεί, στριμωχτήκαν χωρίς να βρίσκουν διέξοδο. Μπροστά η κλειστή πόρτα -σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες «μισόκλειστη»- με τα τουρνικέ να εμποδίζουν την κυκλοφορία. Κατεβαίνοντας και οι υπόλοιποι φίλαθλοι, άρχισαν να πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο, να στριμώχνονται και να ασφυκτιούν. Δεν έβλεπαν τι γινόταν μπροστά, ο διάδρομος έκανε ένα «τυφλό» γάμμα. Ένας φίλαθλος θα γλιστρήσει πάνω στα πεταμένα πλαστικά μαξιλαράκια που βρίσκονταν στα σκαλοπάτια λίγο προτού φτάσει στο τέλος τους, παρασύροντας και άλλους που ήταν ήδη εκεί. Αυτοί που ακολουθούσαν θα πέσουν πάνω στους πρώτους, με τον κόσμο να συνεχίζει να ορμάει και να τους καταπατά καθώς δε γνώριζε τι συνέβαινε μπροστά. Οι μπροστινοί θα προσπαθήσουν να φωνάξουν σε αυτούς που έρχονταν κατά κύματα από πίσω, αλλά μέσα στις φωνές των οπαδών κανείς δε μπορούσε να ακούσει τίποτα. Η αστυνομία, αντιλαμβανόμενη πολύ αργά τον χαμό, θα ξηλώσει ένα τουρνικέ, δίνοντας μία μικρή διέξοδο σε κάποιους, όμως αυτό δεν ήταν αρκετό.

Η μεταφορά στο νοσοκομείο, η αμηχανία της πολιτικής ηγεσίας, η μη απόδοση δικαιοσύνης 

Νεκροί και τραυματίες μεταφέρονται στο Τζάννειο. Οι συγγενείς αναζητούν τους δικούς τους ανθρώπους, εκατοντάδες φίλαθλοι ψάχνουν τους φίλους τους. Οι πρώτοι νεκροί αναγνωρίζονται. Θα ακολουθήσουν και άλλοι. Ο αριθμός τους θα φθάσει τους 21 –20 φίλοι του Ολυμπιακού και ένας της ΑΕΚ. Το προσωπικό του νοσοκομείου δεν επαρκεί για την περίθαλψη των τραυματιών και γίνονται εκκλήσεις για ιατρικές ενισχύσεις και αίμα. Στο νοσοκομείο καταφθάνουν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, η τηλεόραση διακόπτει την κανονική ροή του προγράμματος. Γιατροί βγαίνουν κάθε τόσο απ’ τα επείγοντα και φωνάζουν ονόματα τραυματιών. Συγγενείς ουρλιάζουν και λιποθυμούν. Σύντομα θα ανακοινωθούν και επισήμως τα ονόματα των τριών πρώτων νεκρών. Η πολιτική ηγεσία είναι αμήχανη και πελαγωμένη.

Τρία χρόνια μετά, στις 14 Φεβρουαρίου του 1984, οι οικογένειες των θυμάτων ζητούν δικαιοσύνη στη δίκη που διεξάγεται μέσα σε ένα κλίμα οδύνης και πένθους για όλα όσα συνέβησαν εκείνη την Κυριακή. Στο εδώλιο του κατηγορουμένου πέντε φύλακες και πέντε αστυνομικοί με κατηγορίες για «εγκληματική παράβλεψη». Ο εισαγγελέας κάνει εισήγηση για φυλάκιση δέκα μηνών για κάθε θάνατο και άλλων τριών για κάθε τραυματισμό, επιβάλλεται πρωτόδικα τελικά ποινή 10 ετών, συν χρηματικό πρόστιμο, η οποία όμως, μετά την έφεση που άσκησαν οι κατηγορούμενοι, καταπίπτει και αφήνονται όλοι ελεύθεροι.

Στο νέο στάδιο Καραϊσκάκης υπάρχουν 21 μαύρα καθίσματα στη θύρα 7, προς τιμήν των θυμάτων, ενώ στο μουσείο του συλλόγου φυλάσσονται η πόρτα και ένα μέρος από τα σκαλοπάτια όπου συνέβη η τραγωδία.

Τα 21 θύματα

Παναγιώτης Τουμανίδης (14 ετών)

Κώστας Σκλαβούνης (16 ετών)

Ηλίας Παναγούλης (17 ετών)

Γεράσιμος Αμίτσης (18 ετών – οπαδός της ΑΕΚ)

Γιάννης Κανελλόπουλος (18 ετών)

Σπύρος Λεωνιδάκης (18 ετών)

Γιάννης Σπηλιόπουλος (19 ετών)

Νίκος Φίλος (19 ετών)

Γιάννης Διαλυνάς (20 ετών)

Βασίλης Μάχας (20 ετών)

Ευστράτιος Πούπος (20 ετών)

Μιχάλης Κωστόπουλος (21 ετών)

Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου (23 ετών)

Σπύρος Ανδριώτης (24 ετών)

Κώστας Καρανικόλας (26 ετών)

Μιχάλης Μάρκου (27 ετών)

Κώστας Μπίλας (28 ετών)

Αναστάσιος Πιτσόλης (30 ετών)

Αντώνης Κουρουπάκης (34 ετών)

Χρήστος Χατζηγεωργίου (34 ετών)

Δημήτριος Αδαμόπουλος (40 ετών)