Αμήχανη η κυβέρνηση μπροστά στην έξαρση των γυναικοκτονιών

Τους τελευταίους 9 μήνες έχουμε 11 καταγεγραμμένες γυναικοκτονίες, με τον αριθμό των γυναικών που έχουν έρθει σε επαφή με τις αρχές και δομές υποστήριξης να είναι εξαιρετικά υψηλός.

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τα θύματα βίας και σεξουαλικής ή λεκτικής κακοποίησης αδυνατούν να ξεφύγουν από τον κακοποιητή, καθώς είτε δεν υπάρχει το κατάλληλο πλαίσιο και ένας ξεκάθαρος τρόπος άμεσης προστασίας και αποδέσμευσης από το καταπιεστικό περιβάλλον, είτε οι ίδιες οι αρχές, όπως π.χ. η αστυνομία, δεν γνωρίζουν πως να χειριστούν ή δεν θέλουν να χειριστούν τέτοια περιστατικά. Δυστυχώς, ωστόσο, σε σημαντικό βαθμό, γυναίκες που έχουν καταφύγει στις αστυνομικές αρχές καταγγέλλοντας τον φίλο, σύντροφο ή σύζυγό τους, έχουν στη συνέχεια δολοφονηθεί.

Οι γυναικοκτονίες αποτελούν την κορύφωση ενός γενικότερου μοντέλου συστηματικής κακοποίησης και για αυτόν ακριβώς το λόγο δεν πρέπει να εκλαμβάνονται ως «μεμονωμένα περιστατικά». Αποτελούν επίσης, σε σημαντικό βαθμό, το αποτέλεσμα της αναπαραγωγής συγκεκριμένων, αρνητικά φορτισμένων έμφυλων στερεοτύπων στο δημόσιο λόγο, στα ΜΜΕ, που εγκλωβίζουν τα θύματα και ικανοποιούν τα άρρωστα απωθημένα του θύτη. Συγκεκριμένα «ψυχαγωγικά προϊόντα» που προβάλλονται στην τηλεόραση, ριάλιτι που προσβάλλουν συστηματικά το γυναικείο φύλο, σεξιστικές διακρίσεις και μια συνεχής αναπαραγωγή προσβλητικών αντιλήψεων για τις γυναίκες τροφοδοτούν έναν κύκλο μίσους πίσω από τις κλειστές πόρτες του σπιτιού, εκεί όπου ασκείται πρωτίστως η ενδοοικογενειακή βία.

Μπροστά σε αυτό την σύνθετη και εξαιρετικά απειλητική για τις γυναίκες πραγματικότητα, η κυβέρνηση εμφανίζει απόλυτη αφωνία. Βρίσκεται σε πλήρη αδράνεια, δεν ξέρει πως να διαχειριστεί την κατάσταση και, το σημαντικότερο, δεν φαίνεται διατεθειμένη να προχωρήσει -τουλάχιστον- σε μια ενημερωτική καμπάνια υποστήριξης των γυναικείων και ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων και καταπολέμησης των αρνητικών έμφυλων στερεοτύπων.

Με τη περιβόητη λίστα Πέτσα δόθηκαν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για ενημερωτικές καμπάνιες κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Το ίδιο θα μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση για ένα τόσο σημαντικό θέμα. Οι γυναίκες του κόμματος τι λένε; Η αντιπολίτευση γιατί δεν καταθέτει προτάσεις; Είναι εξαιρετικά ανησυχητικό να είμαστε αντιμέτωποι ως κοινωνία με ένα τέτοιο ζήτημα και το πολιτικό σύστημα συνολικά να παραμένει βουβό και να αρκείται σε δηλώσεις και ευχές. Μήπως τελικά κανένα κοινοβουλευτικό κόμμα δεν ενδιαφέρεται για τις γυναικοκτονίες;