«Θα ήθελα πίσω τον πατέρα μου. Δεν υπάρχει σκέψη σε αυτό. Πάρτε τα όλα, να γυρίσω πίσω στα Σεπόλια και να πουλάω CD. Δεν με νοιάζει. Τον πατέρα μου θέλω. Επόμενη ερώτηση».
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο σε πρόσφατη συνέντευξή του κατάφερε να μας συγκινήσει και να μας καθηλώσει, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά γιατί θα πρέπει τα διδάγματα και η προσωπική του ιστορία να διδάσκονται στα σχολεία.
Ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν μαθήτευσε σε ιδιωτικά σχολεία, δεν αντιλήφθηκε ποτέ και δεν ανέδειξε την διαστρεβλωμένη και ρατσιστική προσέγγιση της «αριστείας» από μέρος της πολιτικής ελίτ, δεν κατάφερε να σπουδάσει, ωστόσο δίνει καθημερινά με τα έργα και τα λόγια του μαθήματα σε όλους μας.
Χαίρεσαι πάντοτε να το ακούς να μιλά, είτε πρόκειται για συνέντευξη Τύπου πριν και μετά τα ματς στο ΝΒΑ, είτε με κάποια άλλη αφορμή, μοιράζοντας «τάπες» σε όσους επιδιώκουν να σπείρουν μίσος και διχασμό στην ελληνικό κοινωνία. Ο λόγος του όμως περνά πέρα και μακριά από τα εθνικά μας σύνορα, με τον ίδιο να έχει προσκληθεί πολλές φορές ως motivational speaker. Προτιμά προς το παρόν να δίνει απαντήσεις μέσα στο γήπεδο κι όταν χρειαστεί να περάσει το μήνυμά του, το περνά χωρίς να μιλά πολύ και να αερολογεί. Όλα όσα λέει φαίνεται καθαρά ότι βγαίνουν από τα βάθη της ψυχής του, ότι είναι λόγια καθαρά.
Ο Γιάννης είναι αυθεντικός και δεν υποκρίνεται. Δεν θέλει image makers, ούτε κόλακες και χειροκροτητές. Λάμπει όπου κι εάν βρεθεί, «he is larger than life», όπως λένε οι φίλοι μας οι Αμερικανοί. Η γοητεία του δυναμώνει όλο και περισσότερο, «χτίζοντας» καθημερινά ένα δέσιμο με όλους μας, που βγαίνει αβίαστα. Μοιάζει ώρες ώρες να έχει βγει από άλλο κόσμο, να είναι εξαιρετικά γειωμένος στο περιβάλλον που βρίσκεται. Μαζί του ψηλώνουμε όλοι μας.
Αθλητές και άνθρωποι σαν τον Γιάννη πρέπει να διδάσκονται στα σχολεία. Εμπρός, λοιπόν, εάν δεν το κάνουμε εμείς, ας το κάνουν οι Αμερικανοί.
