Κορονοϊός και οικονομία προβληματίζουν κι ανησυχούν τους πολίτες

Στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες επικρατεί ανησυχία σχετικά με την έξαρση του κορονοϊού στην Κίνα, με την Κομισιόν να συνεδριάζει εκτάκτως προκειμένου να αναλυθούν τα νέα δυσχερή δεδομένα. Η ανησυχία δικαιολογημένη, καθότι οι μνήμες από την πανδημία το 2020 και 2021 είναι νωπές, με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) να κρούει το κώδωνα του κινδύνου για νέα κλιμάκωση του κορονοϊού με σοβαρές συνέπειες στις παγκόσμιες οικονομίες.

Η ανησυχία που υπάρχει σε υγειονομικό επίπεδο επεκτείνεται όμως και στο επίπεδο της οικονομίας, με την απειλή μίας νέας επιδείνωσης στην παγκόσμια υγεία να επιδρά καθοριστικά και στις οικονομίες και τις αγορές. Σε συνδυασμό με την πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία, που φαίνεται να κρατά επί μακρόν, και τον υφεσιακό «μανδύα» που ήδη καλύπτει την παγκόσμια οικονομία, οι οικονομικές συνθήκες, όπως διαμορφώνονται για το 2023, γεννούν ανασφάλεια και αβεβαιότητα, τροφοδοτώντας και εστίες κοινωνικής έντασης.

Οι αντοχές του κορονοϊού και η δυναμική του κινδύνου για την παγκόσμια κοινότητα, σε συνδυασμό με το ρευστό οικονομικό σκηνικό, έχουν ένα κοινό σημείο: Την έλλειψη επαρκούς ανάλυσης και εκτιμήσεων για το πού οδεύει ο κόσμος το 2023. Τόσο η ιατρική κοινότητα, όσο και οικονομολόγοι κι αναλυτές δυσκολεύονται να προβλέψουν και να εκτιμήσουν πώς θα κινηθεί η παγκόσμια οικονομία το επόμενο διάστημα, ενώ την ίδια στιγμή ο ΠΟΥ και ακαδημαϊκά ιδρύματα δυσκολεύονται να συγκεντρώσουν έναν ικανοποιητικό όγκο πληροφοριών για τις συνέπειες του κορονοϊού στην ανθρώπινη υγεία, τί αφήνει δηλαδή πίσω της η πανδημία στον ανθρώπινο οργανισμό και πώς τα εμβόλια έχουν επηρεάσει τον ανθρώπινο οργανισμό. Και στα δύο αυτά πεδία δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες, αυξάνοντας τον πανικό και την ανασφάλεια στους πολίτες.

Όσο μπαίνουμε μέσα στο 2023, υπάρχει ένα ακόμη στοιχείο που θα πρέπει να βάλουμε στην εξίσωση: Αυτό είναι η γεωπολιτική, που αναμένεται να μας απασχολήσει έντονα φέτος, αναφορικά με τις παγκόσμιες σφαίρες επιρροής και τη σύνδεση πολιτικής, πανδημίας και οικονομίας. Η Κίνα και η Ρωσία θα συνεχίσουν να βρίσκονται στο επίκεντρο, η Τουρκία έχει εκλογές και προκαλεί αναταράξεις στην ανατολική Μεσόγειο, ο ενεργειακός πόλεμος μαίνεται και πιέζει ακόμη περισσότερο τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, ενώ στη Λατινική Αμερική η πορεία εξομάλυνσης των σχέσεων Βενεζουέλας-ΗΠΑ και η ανάληψη της προεδρίας από τον Λούλα στη Βραζιλία αλλάζουν το πολιτικό σκηνικό στην ήπειρο και την πορεία που θα ακολουθήσει το επόμενο διάστημα.

Προς το παρόν, δεν υπάρχει κάποιο σαφές πλαίσιο κοινής δράσης της ΕΕ απέναντι τόσο στον κορονοϊό όσο και στην οικονομία, με τη συνέχιση και ενδεχόμενη κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία, με περαιτέρω εμπλοκή του ΝΑΤΟ, να αναμένεται να σηματοδοτήσει και την παράταση της ενεργειακής κρίσης. Η ξεκάθαρη επιλογή των κεντρικών τραπεζών, όπως της EKT και της Fed, να «χτυπήσουν» τον πληθωρισμό μέσω της συνέχισης των αυξήσεων στα βασικά τους επιτόκια και το 2023, δυσχεραίνει το έργο δανεισμού χωρών και επιχειρήσεων, ακριβαίνοντας παράλληλα το χρήμα, «παγώνοντας» την οικονομική δραστηριότητα.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, χρειάζεται σταθερότητα και καθαρές πολιτικές στήριξης της κοινωνίας και της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας. Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Κι αν ναι, ποια πολιτική δύναμη ή ομάδα θα αναλάβει την πρωτοβουλία να πείσει τους πολίτες και να τραβήξει κουπί; Δύσκολο ερώτημα με ακόμη πιο δύσκολη απάντηση.