
Με ποια πρόταση οδεύουμε προς τις εκλογές;
Τα Τέμπη έβγαλαν νοκ-άουτ το μεταρρυθμιστικό αφήγημα της κυβέρνησης. Και τώρα τα υπόλοιπα κόμματα κάνουν προσπάθειες να κερδίσουν από την απότομη φθορά, χωρίς όμως να υπάρχει μία κυβερνητική πρόταση που να πείθει και να φέρει στο άρμα της κάτι δυναμικό κι αποφασιστικό.
-
14.03.2023 Δημήτρης Ραπίδης
Η τραγωδία στα Τέμπη ξύπνησε πάλι μέσα μας τον εφιάλτη. Έναν εφιάλτη που προσπαθούσαμε πώς και πώς να θάψουμε βαθιά μέσα μας, σε ένα κουτάκι καλά κλεισμένο, ώστε να μην βγει στην επιφάνεια. Να που όμως βγήκε και το χανζαπλάστ που είχαμε βάλει πάνω στο τραύμα τραβήχτηκε απότομα.
Για ακόμη μία φορά συνειδητοποιήσαμε ως κοινωνία ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Ότι όσα επί δεκαετίες είχαν ειπωθεί, όσες δεσμεύσεις ανακοινώθηκαν από κυβερνήσεις και δεν εφαρμόστηκαν ποτέ, όσες υποσχέσεις διαψεύστηκαν μας φέρνουν σήμερα ενώπιον της θλιβερής διαπίστωσης ότι το κράτος της παρακμής, της ασυδοσίας, της βαθιάς ταξικότητας, των πεταμένων εκατομμυρίων εδώ κι εκεί, της ρεμούλας και των απευθείας αναθέσεων ζει και βασιλεύει.
Όλο αυτό το σάπιο περιτύλιγμα του «Ελλάδα 2.0», που μας έτριβε στα μούτρα με κάθε ευκαιρία η κυβέρνηση, έσβησε μεμιάς. Όλο αυτό το όνειρο της ψηφιοποίησης πήγε στον κάλαθο των αχρήστων και όλοι οι ιέρακες του «εκσυγχρονισμού» είδαν τα κάλπικα λόγια τους να γκρεμίζονται σε μία στιγμή.
Πως φτιάχνει, άραγε, όλη αυτή η κατάσταση; Πως αλλάζει η σημερινή εικόνα και πως πάμε μπροστά; Μοιάζουν τα πόδια μας να είναι τσιμεντωμένα από βαθιά συμφέροντα και να μην μπορεί να αλλάξει τίποτα. Να περνούν τα χρόνια και οι γενιές και όλα να μένουν το ίδιο στάσιμα.
Έχουμε φτάσει στο σημείο σήμερα να μιλάμε και πάλι για «μεταρρύθμιση» και να γίνεται αυτή η λέξη ένα από τα βασικά διακυβεύματα των επερχόμενων εκλογών. Μια λέξη πολυτραγουδισμένη, χιλιοειπωμένη, που δείχνει να μην έχει κάποιο αντίκρισμα, να είναι κενή περιεχομένου και ουσίας. Να μην έχει το «ειδικό βάρος» που είχε πριν από κάποια, πολλά χρόνια.
Η σημερινή κυβέρνηση έκανε ένα σημαντικό τμήμα του εκλογικού σώματος να πιστέψει ότι η μεταρρύθμιση ήταν το προνομιακό της πεδίο. Αποδείχθηκε όμως ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Γιατί μεταρρύθμιση δεν είναι αυτό που ζήσαμε την τελευταία τετραετία. Μεταρρύθμιση είναι να δουλεύει αποτελεσματικά το κράτος, να προστατεύει τους πολίτες, να αναγνωρίζει και να στηρίζει τα δικαιώματά τους, να είναι αποτελεσματικό, σύγχρονο και τεχνολογικά άρτιο.
Τα Τέμπη έβγαλαν νοκ-άουτ το μεταρρυθμιστικό αφήγημα της κυβέρνησης. Και τώρα τα υπόλοιπα κόμματα κάνουν προσπάθειες να κερδίσουν από την απότομη φθορά, χωρίς όμως να υπάρχει ένα σαφές, ξεκάθαρο, ορατό πλάνο, μία κυβερνητική πρόταση που να πείθει και να φέρει στο άρμα της κάτι δυναμικό κι αποφασιστικό που θα ανατρέψει τους σημερινούς συσχετισμούς.
Μεγάλο μπλέξιμο και πολλές φουρτούνες θα έχουμε μπροστά μας.