Ο ανθρώπινος χείμαρρος της Δημοκρατίας
Οφείλουμε στη νεολαία μας πρώτα και κύρια να μην σταματήσουμε τον αγώνα. Αρκετά έμεινε αυτός ο τόπος κολλημένος στο μαύρο, στις διαψεύσεις, στα ημίμετρα.
«Γιε μου τα κατάφερες». Αυτή ήταν η κραυγή της Μάγδας Φύσσα μετά την ανακοίνωση της έδρας για την εγκληματική οργάνωση. Η κραυγή του αντιφασιστικού πλήθους, ο λυγμός της λύτρωσης, οι αλαλαγμοί των δεκάδων χιλιάδων συμπολιτών μας μπροστά από το Εφετείο.
Τα υψωμένα χέρια, τα δάκρυα στα μάτια, η κορύφωση όλων αυτών των συναισθημάτων που έστεκαν εγκλωβισμένα και τρεμάμενα μέσα στην ψυχή μας. Οι σφιχτές αγκαλιές, η συγκίνηση για όσους δούλεψαν νυχθημερόν επί χρόνια για αυτή τη δίκη, σε όλα τα επίπεδα. Η αντανάκλαση των προσωπικών και συλλογικών, ατέρμονων μαχών, η απάτη και οι θολές μανούβρες της πολιτικής εξουσίας, η πολύτιμη ομάδα των δικηγόρων, οι δημοσιογράφοι που κάλυψαν τη δίκη, όλοι οι γνωστοί και άγνωστοι που βρέθηκαν στην αίθουσα του δικαστηρίου, όσοι κουβαλούσαν διαρκώς πάνω τους ένα βλέμμα συμπαράστασης και επιμονής, οι χιλιάδες που έσυραν τη μάχη και πύκνωσαν τις γραμμές του αντιφασιστικού αγώνα.
Αργήσαμε. Αργήσαμε πολύ ως κοινωνία να καταδικάσουμε τη Χρυσή Αυγή στις συνειδήσεις μας. Στις συνειδήσεις των πολιτών που συνέχιζαν να την τιμούν στις εκλογές. Δεν εκριζώσαμε εγκαίρως τον φασισμό, τον ναζισμό και τον εθνικισμό από την ελληνική κοινωνία. Η καταδίκη της εγκληματικής οργάνωσης είναι το σημείο εκκίνησης για ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, εκείνου που ανδρώθηκε πολιτικά έχοντας απέναντί του τους νεοναζί, στους δρόμους της Αθήνας, στην επαρχία, στις βόλτες και τις περατζάδες στα τηλεοπτικά στούντιο, και βέβαια μέσα στη Βουλή.
Οφείλουμε στη νεολαία μας πρώτα και κύρια να μην σταματήσουμε τον αγώνα. Να σταθούμε δίπλα τους για να ανοίξουμε δρόμους ελευθερίας και δικαιοσύνης. Αρκετά έχει υποφέρει αυτός το τόπος. Αρκετά έμεινε κολλημένος στο μαύρο, στις διαψεύσεις, στα ημίμετρα.
Ο ανθρώπινος χείμαρρος της Δημοκρατίας μπροστά από το Εφετείο την 7η Οκτωβρίου 2020 είναι το σημείο εκκίνησης. Αλλά και το σημείο μνήμης. Σίγουρα το σημείο στη συλλογική μας μνήμη πάνω και μέσα στο οποίο καίει η φλόγα της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της κοινωνικής προόδου. Να μην το ξεχάσουμε ποτέ.
