Ο Λούλα δεν νίκησε μόνο τον Μπολσονάρου, αλλά και την ακροδεξιά και τα fake news

Ο Λουίζ Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, ο Λούλα, νίκησε οριακά στον χθεσινό δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών τον απερχόμενο ακροδεξιό πρόεδρο, Ζαίχ Μπολσονάρου, και επέστρεψε στην προεδρία μετά από 12 χρόνια.

Πολιτικές και δικαστικές διώξεις, πόλεμος λάσπης, ασυγκράτητη προπαγάνδα από το πολιτικό στρατόπεδο το Μπολσονάρου, fake news, θεωρίες συνομωσίας – όλο το «οπλοστάσιο» της ακροδεξιάς, της alt-right και λαοπρόβλητων θρησκευτικών ηγετών της ευαγγελικής εκκλησίας έβαλε κατά του Λούλα, αλλά δεν τα κατάφερε. Το τοτέμ της βραζιλιάνικης αριστεράς, οι αγώνες του οποίου για δικαιοσύνη, κοινωνική ανάπτυξη και πρόοδο εκκινούν από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, τα κατάφερε.

Μέσα σε ένα ακραία πολωμένο κλίμα, μέσα στον «πυρετό» και την φρενίτιδα των λαϊκιστών ακροδεξιών και του Μπολσονάρου, που έβαλε λυτούς και δεμένους στη μάχη των εκλογών, δημιουργώντας δεκάδες εκατομμύρια ψεύτικους λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και χρήστες στο WhatsApp (όπως αποκαλύψαμε με ρεπορτάζ μας εδώ στη ROSA την περασμένη Παρασκευή 28 Οκτωβρίου), ο Λούλα βγήκε νικητής κι έχει τώρα μπροστά του μία ακόμη μεγάλη μάχη, αυτή της στήριξης των αδύναμων στρωμάτων, της προστασίας του Αμαζονίου και, κυρίως, της διασφάλισης της κοινωνικής προόδου και σταθερότητας της χώρας μακριά από τη «μολυσματική» επιρροή της ακροδεξιάς ρητορικής και των πολιτικών της.

Ξέρει ο Λούλα. Από τη δεκαετία του 1970, το συνδικάτο μεταλλωρύχων, τις πρώτες απεργίες κατά της χούντας, την προεδρία του Κόμματος των Εργαζομένων, την προεδρία της χώρας το 2003 κι έπειτα το ανελέητο δικαστικό κυνηγητό για να «χαθεί» από την πολιτικό χάρτη της χώρας, ο Βραζιλιάνος πολιτικός ήταν πάντα παρών, επίμονα και μαχητικά, πάντα στην πρώτη γραμμή. Ο Λούλα είναι εδώ και τα κατάφερε για ακόμη μία φορά.