Από τη διακήρυξη των 160 κατά του γάμου μεταξύ ομοφύλων, το ζήτημα των αμβλώσεων που ανασύρεται τακτικά, τις συγκεντρώσεις των αντιεμβολιαστών, όπου δεσπόζουν λάβαρα της ορθοδοξίας και βιβλία του δικτάτορα Παπαδόπουλου, μέχρι τη αναδημοσίευση του βουλευτή της ΝΔ Κ. Μπογδάνου και την τοποθέτηση του Κ. Πλεύρη στη θέση του υπουργού Υγείας, πληθαίνουν τα στοιχεία ότι κάτι προσπαθεί να προλάβει ο πρωθυπουργός στα άκρα δεξιά της ΝΔ.
Η συζήτηση σε κύκλους της Βουλής και στο δημοσιογραφικό χώρο πληθαίνουν, όπως επίσης πληθαίνουν και οι σκέψεις επιχειρηματικών κύκλων στη χώρα σχετικά με την κινητικότητα που παρατηρείται και τις φήμες γύρω από τη πιθανή δημιουργία ενός κόμματος που θα έρθει να καλύψει ένα κενό, στο οποίο έχει ήδη σπεύσει να «αγκαλιάσει» ο κ. Μητσοτάκης.
Τα ποσοστά της Ελληνικής Λύσης φαίνονται προς το παρόν να μην διασφαλίζουν την είσοδο του κόμματος στη Βουλή, ειδικά σε περίπτωση που οξυνθεί η πόλωση και αυξηθεί κατακόρυφά η συσπείρωση της ΝΔ. Ο Κυρ. Μητσοτάκης ήδη έχει επιχειρήσει να εισάγει κάποια νέα χαρακτηριστικά στο προφίλ του κόμματος που το απομακρύνουν από την κεντροδεξιά, με τη σημερινή ΝΔ να μοιάζει περισσότερο σε ένα ορμπανικού τύπου μόρφωμα, κινούμενη στην alt-right, υιοθετώντας σκοταδιστικές αντιλήψεις, στηρίζοντας ένα μεγάλο μιντιακό στρατόπεδο που είναι πρόθυνο να κλείσει τα μάτια εκεί που χρειάζεται για να διασφαλίσει τα κέρδη των μετόχων και επιχειρηματιών του.
Η ατζέντα που «χτίζει» ο κ. Μητσοτάκης χωράει αρκετό κόσμο, από τους ανησυχούντες για την αλλοίωση του πολιτισμού μας από τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, τους νοσταλγούς της χούντας, όσους τρέφονται από ιστορίες συνομωσίας για τα εμβόλια, μέχρι εκείνους που θέλουν επιστροφή του Τραμπ, μια αχαλίνωτη αστυνομοκρατία και μια εκκλησία ανεξέλεγκτη με κληρικούς που κηρύσσουν το μίσος και το διχασμό. Υπάρχουν πρόσωπα μέσα στη ΝΔ που μπορούν – εάν δεν παίζουν ήδη – τους «γεφυροποιούς» όλων αυτών των «τάσεων» της ακροδεξιάς, μεγάλο μέρος της οποίας βρήκε καταφύγιο στη ΝΔ στις εκλογές του 2019, είτε λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών, είτε για να «φύγει ο Τσίπρας».
Όσο προχωράμε προς στις εκλογές, είναι βέβαιο ότι ο πρωθυπουργός θα προσπαθήσει να συσπειρώσει ό,τι συσπειρώνεται γύρω από τη ΝΔ για να πετύχει την αυτοδυναμία. Με τα σημερινά δεδομένα αυτό δείχνει αδύνατο και ο κίνδυνος το κυβερνών κόμμα να μην πετύχει αυτοδυναμία και παράλληλα να καταστεί ένα κόμμα με κυρίαρχα ακροδεξιά χαρακτηριστικά να μεγαλώνει επικίνδυνα. Μια τέτοια εξέλιξη θα «έτρωγε» πολιτικά και τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη, κυρίως όμως θα δημιουργούσε συνθήκες οξείας, επικίνδυνης πόλωσης στην ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα.
