Μακάρι να έφταιγε μόνο ο Σόιμπλε
Ο άλλοτε πανίσχυρος Γερμανός ΥΠΟΙΚ αποτέλεσε μονάχα το κερασάκι στην τούρτα μιας σειράς πολιτικών επιλογών, έναν κρίκο στην αλυσίδα ενός οικονομικού συστήματος που μεριμνά αποκλειστικά για τα νούμερα και τα κέρδη.
Ο άλλοτε πανίσχυρος Γερμανός ΥΠΟΙΚ αποτέλεσε μονάχα το κερασάκι στην τούρτα μιας σειράς πολιτικών επιλογών, έναν κρίκο στην αλυσίδα ενός οικονομικού συστήματος που μεριμνά αποκλειστικά για τα νούμερα και τα κέρδη.
Μας περιμένει μία δύσκολη χρονιά με αυξημένη ανασφάλεια και πολλαπλούς κινδύνους που θα κάνουν τη ζωή των ανθρώπων ακόμη πιο δύσκολη.
Όσα ωραία και αισιόδοξα κι αν ακούσαμε στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2024, η πραγματικότητα στο σπίτι μας, στη δουλειά μας, στην τσέπη μας, λέει άλλα.
Θέλουμε παραδείγματα σαν την Άννα Ντουντουνάκη στη ζωή μας; Αν ναι, τότε θα πρέπει το κράτος, οι φορείς, όλη η πολιτική και πολιτειακή πυραμίδα, κάθε αλυσίδα της πολιτικής και πολιτειακής ζωής του τόπου να αλλάξει πορεία και στρατηγική.
Η κυβέρνηση και τα κόμματα οφείλουν να δουλέψουν πάνω στο ζήτημα της βίας. Εδώ δεν χωράνε ιδεολογίες και χάιδεμα συμφερόντων.
Με τα σημερινά δεδομένα, από αυτήν τη Βουλή, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αναδειχθεί πόλος που θα απειλήσει ή, έστω, θα ενοχλήσει την κυβέρνηση.
Δεν υπάρχει χαμένη γενιά, υπάρχει η γενιά που μάχεται και προσπαθεί να αναπτυχθεί μέσα σε μεγάλα εμπόδια και συνεχείς κρίσεις.
Η αλυσίδα είναι μεγάλη και τα βήματα που πρέπει να γίνουν είναι πάρα πολλά, σε βαθμό που έχει χαθεί η ελπίδα. Χωρίς ελπίδα δεν προχωράει καμία κοινωνία, όχι μόνο η ελληνική.
Είναι τόσο απλό και τόσο ξεκάθαρο και είναι επίσης παράλογο, σχεδόν στα όρια του γραφικού και του γελοίου, να γίνεται επί 200 χρόνια η ίδια ακριβώς συζήτηση.
Η επενδυτική βαθμίδα είναι κενό γράμμα, καθώς σοβαροί επενδυτές και οι αγορές γνωρίζουν ότι η χώρα μας δεν είναι δημοφιλής επενδυτικός προορισμός.
ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ θα «επιστρέψουν» σε περιβάλλον κυβερνησιμότητας αν κατορθώσουν να πείσουν ότι μπορούν να δώσουν λύσεις όπου δεν μπορεί ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ.
Οι οδύνες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ το καθιστούν ακόμη πιο ευάλωτο ιδεολογικά, εκλογικά και κοινωνικά, με το δουλειά που πρέπει να γίνει το επόμενο διάστημα για να ανακτηθεί το χαμένο έδαφος να είναι γιγαντιαία.
Η τραγωδία των Τεμπών και κάθε ανθρώπινη τραγωδία δεν μπαίνει σε κανένα ζύγι με κανένα άλλο θέμα, όποιο κι αν είναι αυτό.
Όσο δεν συμφωνούμε στα βασικά, θα συνεχίζουν να δημοσιεύονται έρευνες που θα αποδεικνύουν αυτά που συζητάμε εδώ και δεκαετίες θεωρητικά, χωρίς όμως να προχωρούν στην πράξη.
Ο κ. Μητσοτάκης μοιάζει να αρνείται να δει το πρόβλημα, με τα αρμόδια πολιτικά στελέχη να μην παίρνουν γενναίες, σοβαρές αποφάσεις.
Πολλοί Παλαιστίνιοι και πολίτες στον αραβικό κόσμο και την Ευρώπη θεωρούν τον Μπάιντεν προκατειλημμένο υπέρ του Ισραήλ, ανίκανο να ενεργεί ως ισότιμος μεσολαβητής για την ειρήνη στην περιοχή.
Η Γάζα είναι φυλακή για πολλούς, μία φυλακή αναγκαστική, με τους πολίτες να έχουν μάθει να ζουν μέσα στο σκοτάδι και το φόβο να ασκήσουν κριτική στην Χαμάς.
Η πολιτική της Χαμάς, όσο και του Μαχμούντ Αμπάς, αλλά και του Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει έντονα στοιχεία υποκρισίας, όπως και η πολιτική της διεθνούς κοινότητας.
Το εσωτερικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ λύνεται. Με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Το πρόβλημα της ακρίβειας όμως πως λύνεται;
Αναμφίβολα πρόκειται για μία επίθεση που όχι μόνο εξαϋλώνει τις όποιες προσπάθειες συνεννόησης έγιναν τις τελευταίες ημέρες, αλλά οδηγεί και σε αδιέξοδο την κατάσταση στη Μέση Ανατολή.