Τα ψεύτικα τα (προεκλογικά) λόγια τα μεγάλα

Ναι, έχουμε ακούσει απίστευτα πράγματα αυτή την προεκλογική περίοδο. Όπως πάντα δηλαδή, ακούμε υπέροχες προτάσεις, ονειρικές, ανεφάρμοστες, μαξιμαλιστικές, «πιασάρικες».

Ζούμε αυτή την περίοδο που τα κόμματα, κυρίως όσα διεκδικούν τη νίκη και τη διακυβέρνηση, σβήνουν με μία μονοκοντυλιά ό,τι έχει συμβεί τα προηγούμενα χρόνια, τις πολιτικές που εφάρμοσαν, τα λάθη –τραγικά πολλές φορές– και προσπαθούν να ξαναζήσουν τον πρώτο τους έρωτα με τους ψηφοφόρους. Σαν να γνωρίζουν ότι μπορούν να πουν ό,τι πιο ανεφάρμοστο υπάρχει, σαν να μην υπάρχει φίλτρο, καμία αυτοσυγκράτηση.

Έχουμε ακούσει πολλά, αλλά το καλύτερο που έχει ειπωθεί έρχεται από τη ΝΔ, η οποία παρουσίασε το πρόγραμμά της με τους άξονες και τους στόχους σε περίπτωση επανεκλογής. Ένα πρόγραμμα γεμάτο υπερβολές που, ναι μεν μιλά για δημοσιονομική σταθερότητα, αλλά τινάζει και την μπάνκα στον αέρα στο πεδίο των παροχών. Μείωση φόρων και εισφορών, αλλά και αύξηση μισθών – κι όχι μία απλή αύξηση: Σύμφωνα με το πρόγραμμα του κόμματος του κ. Μητσοτάκη προβλέπεται αύξηση του μέσου μισθού στα 1.500 ευρώ στο τέλος της τετραετίας. Εντυπωσιακό αναμφίβολα, ξεπερνώντας κάθε φαντασία, κάθε προσδοκία. Εντυπωσιακότερη πρόταση κι από το «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» του 2015, όταν η ΝΔ είχε ασκήσει δριμύτατη κριτική προς το ΣΥΡΙΖΑ για τις τότε προτάσεις του. Ε, οι φετινές προτάσεις της ΝΔ είναι πιο μαξιμαλιστικές, με μεγαλύτερο φραμπαλά, σε βαθμό που προσβάλουν τη νοημοσύνη των ψηφοφόρων.

Ωραία η παραπάνω εξαγγελία, ωστόσο ο κ. Μητσοτάκης δεν μας έχει εξηγήσει με ποιον τρόπο θα υλοποιηθεί, τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Σίγουρα θα θελήσει να διαλευκάνει το τοπίο σε επόμενη συνέντευξη ή ομιλία, παρόλα αυτά δύσκολα θα βρεθεί κάποιος εχέφρων άνθρωπος, όσο καλοπροαίρετος και πιστός ψηφοφόρος της ΝΔ κι αν είναι, που να πιστεύει ότι μία τέτοια εξαγγελία είναι ρεαλιστική και θα πραγματοποιηθεί. Στην πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα φτηνής εξαπάτησης και ψηφοθηρίας, που γίνεται κιόλας άκοπα, όσο το κόμμα διατηρεί σημαντικό προβάδισμα, σύμφωνα πάντα με τις δημοσκοπήσεις.

Μαζί με τη φενάκη της αύξησης του μέσου μισθού σε τέτοια επίπεδα, υπάρχουν κι άλλα πολλά στο πρόγραμμα της ΝΔ που δεν «κολλάνε», μεταξύ των οποίων είναι η κοστολόγηση των μέτρων, αλλά και κραυγαλέες υπεκφυγές, όπως συμβαίνει στο πεδίο των δικαιωμάτων και την ικανοποίηση των αιτημάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Ακούστηκαν πολλά και όμορφα, ωστόσο τίποτα για την «ταμπακιέρα», που δεν είναι άλλη από το ζήτημα του γάμου και της τεκνοθεσίας των ομοφύλων ζευγαριών. Εκεί, ο κ. Μητσοτάκης, παρότι φιλελεύθερος όπως έχει πολλές φορές αποκαλέσει τον εαυτό του, συνεχίζει να βαδίζει στο σκοταδιστικό μονοπάτι, με τη ΝΔ να αρνείται να συνηγορήσει σε αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου.

Έτσι, το κυβερνών κόμμα φαίνεται να συγκλίνει, για να μην πούμε ότι συμβαδίζει, με τη «γραμμή» του ΚΚΕ, το οποίο διαμέσου του βουλευτή του κ. Καραθανασόπουλου, ξεκαθάρισε ότι το κόμμα του δεν στηρίζει το γάμο και την τεκνοθεσία ομόφυλων ζευγαριών. «Να δούμε πρώτα τη μεγάλη εικόνα. Γιατί υπάρχουν διακρίσεις; Οι διακρίσεις δεν υπάρχουν μόνο σε αυτούς που έχουν κάνει μια συγκεκριμένη επιλογή σεξουαλικού προσανατολισμού αλλά και στις γυναίκες, τη νέα γενιά, στους εργαζόμενους. Υπάρχει μια οικονομική βάση που αναπαράγει τις ανισότητες. Σε αυτή την οικονομική βάση είναι και η αιτία των προβλημάτων. Επίσης, υπάρχει ένα κράτος το οποίο αναπαράγει αυτές τις ανισότητες».

Τα παραπάνω τόνισε ο κ. Καραθανασόπουλος. Ωραίος ιδεολογικός ακροβατισμός, έτσι δεν είναι; Να εντάσσεται το αυτονόητο δικαίωμα στο γάμο και την τεκνοθεσία για όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, στο ευρύτερο πλαίσιο των ανισοτήτων και του θεσμού της οικογένειας, ενός «αστικού κατάλοιπου», όπως τον αποκάλεσε ο βουλευτής του ΚΚΕ; Μπήκαν όλα στο μπλέντερ πάλι, όπως συνηθίζουν άλλωστε πολλές φορές να κάνουν τα κόμματα σε θέματα που δεν θέλουν να πάρουν ξεκάθαρη θέση ή σε θέματα που είναι πρόδηλη η οπισθοδρομική, ρατσιστική τους αντίληψη. Οι ψηφοφόροι όμως καταλαβαίνουν, καταλαβαίνουν καλά κι αυτά που λέγονται κι αυτά που δεν λέγονται.