Αιμίλιος Χειλάκης: «Σέβομαι τον όρο γυναικοκτονία – Δεν μας ανήκουν οι άνθρωποι»

Ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης Αιμίλιος Χειλάκης βρέθηκε καλεσμένος στο «Πρωινό» του ΑΝΤ1 και μεταξύ άλλων μίλησε για τη «Μήδεια», την νομική κατοχύρωση του όρου γυναικοκτονία και τα πατριαρχικά μοντέλα.

Πιο συγκεκριμένα, πήρε κρυστάλλινη θέση υπέρ της νομικής αναγνώρισης του όρου γυναικοκτονία, τονίζοντας πως η πατριαρχία ουσιαστικά έχει μεγαλώσει γενιές ανθρώπων να θεωρούν πως μπορούν να συμπεριφέρονται στο γυναικείο φύλο σαν αδύναμο, με συνέπεια οι πατριάρχες να αισθάνονται ότι έχουν δικαιώματα επάνω του.

Αναλυτικά όσα είπε:

Με αφορμή τη «Μήδεια» όπου συμμετέχει και σκηνοθετεί ο Αιμίλιος Χειλάκης θέλησε να διευκρινίσει: «Μη μπερδεύουμε τους χαρακτήρες του αρχαίου ελληνικού δράματος με ανθρώπους που έχουν παραβατική συμπεριφορά στα όρια της ψυχασθένειας. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Δεν μπορούμε με τίποτα μια γυναίκα που κατηγορείται για τους φόνους των παιδιών της αυτή τη στιγμή με την προσπάθεια του Ευριπίδη να αποδείξει πως συμπεριφέρεται η εξουσία στον ξένο. Ο μύθος της Μήδειας δεν είχε φόνους παιδιών, ο Ευριπίδης την έβαλε να σκοτώσει τα παιδιά της» και πρόσθεσε: «Νομίζω πως η πατροκτονία, η μητροκτονία και η παιδοκτονία είναι τα χειρότερα εγκλήματα. Δεν το χωράει ο νους σου να σκοτώσεις τη μάνα σου, τον πατέρα σου ή τα παιδιά σου».

«Σέβομαι τον όρο γυναικοκτονία γιατί συμπεριφερόμαστε στο γυναικείο φύλο σαν αδύναμο φύλο και άρα έχουμε δικαίωμα επάνω του. Έτσι θεωρούμε οι πατριάρχες. Μπορούμε να κάνουμε ό,τι μας κατέβει στο κεφάλι στον πιο αδύναμο, σε αυτό που μας ανήκει. Έχουμε μεγαλώσει και νομίζουμε ότι μας ανήκουν οι άνθρωποι, οι σύντροφοί μας, οι φίλοι μας. Δεν μας ανήκουν. Μας κάνουν την τιμή να είμαστε στη ζωή τους» υπογράμμισε ο Αιμίλιος Χειλάκης.

Μιλώντας για τις ανθρώπινες σχέσεις, ο ηθοποιός τόνισε: «Μάθαμε με πατριαρχικά μοντέλα. Πρέπει να δούμε τα πράγματα αλλιώς. Να τα ορίσουμε σαν γενιά αλλιώς. Αν υπάρχει ένα ανήκειν στις σχέσεις προτιμώ να ανήκω εγώ στη γυναίκα μου παρά να μου ανήκει αυτή» ενώ για την απιστία είπε: «Όταν μπεις σε διαδικασίες προδοσίας, καταρχήν έχεις αφήσει εσύ ο ίδιος κάποια μεγάλα κενά για να σου συμβεί ή να τη διαπράξεις. Ας μιλήσουμε για τα κενά που έχουμε οι άνθρωποι με εμάς τους ίδιους και με τους άλλους, και θα μιλήσουμε για τις σχέσεις. Οι εκλεκτικές σχέσεις και συγγένειες, δηλαδή ο φίλος ή ο σύντροφος, είναι πιο σεβαστές και σεβάσμιες και πιο κυρίαρχες στο μοντέλο της ζωής μας από τους γονείς μας και τα αδέρφια μας γιατί είναι απόφασή μας».

Τέλος είπε: «Σαν σκηνοθέτης δεν έχω πάει ποτέ στην Επίδαυρο. Δεν με έχει στεναχωρήσει γιατί δεν θεωρώ την Επίδαυρο, βραβείο. Δεν είναι ωραίο να πιστεύουν ότι είναι καταξίωση επειδή παίζουν στην Επίδαυρο. Προσβάλλεις την Επίδαυρο έτσι. Είναι ένα τεράστιο θέατρο, με φοβερές δυσκολίες που είναι πολύ ωραίο να παίζεις, πολύ δύσκολο να σκηνοθετείς και τη στιγμή που φτάνεις εκεί δικαιώνεις απλά μέσα σου ένα μικρό κομμάτι του ταξιδιού σου. Ταξίδι είναι η επαγγελματική μας διαδρομή. Τώρα άμα δεν συμβεί ποτέ αυτό το λιμάνι, δεν τρέχει και τίποτα. Έχει τόσα λιμάνια. Έχω παίξει σαν ηθοποιός στην Επίδαυρο».