
Στα 95 της χρόνια έφυγε από τη ζωή η Κατίνα Λατίφη, αγωνίστρια της αντίστασης επί κατοχής και εμφυλίου.
Η Κατίνα Τέντα-Λατίφη γεννήθηκε στον Αλμυρό Μαγνησίας. Μαθήτρια ακόμη στην κατοχή, πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, εντάχθηκε αρχικά στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στον Εφεδρικό ΕΛΑΣ. Μετά τη Βάρκιζα, όπως και άλλοι αγωνιστές κυνηγήθηκε από παρακρατικές ομάδες. Φυλακίστηκε, βασανίστηκε και εξορίστηκε στην Ικαρία, αλλά κατέφυγε στο βουνό και εντάχθηκε στον Δημοκρατικό Στρατό. Πολέμησε στον Γράμμο και στο Βίτσι.
Όταν τελείωσε ο εμφύλιος, κατέφυγε σε Ρουμανία και Σοβιετική Ένωση ως πολιτική πρόσφυγας, μένοντας εκεί για περίπου 15 χρόνια, με εξαίρεση τη διετία 1952-54, όταν, ως μέλος της ομάδας του Ν. Μπελογιάννη, κατέβηκε και έδρασε παράνομα στην Αθήνα. Στη συνέχεια πέρασε από Μόσχα, Βουκουρέστι και Παρίσι, όπου σπούδασε κοινωνικές και οικονομικές επιστήμες.
Τον Αύγουστο του 1974, μετά την πτώση της χούντας, επέστρεψε στην Ελλάδα, επανέκτησε την ελληνική ιθαγένεια που της είχαν στερήσει και εργάστηκε ως διευθύντρια εξαγωγών σε εταιρείες πετρελαιοειδών κ.ά., καθώς και σε αμπελο-οινικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις, έως τη συνταξιοδότηση της.
Μέσα από τα βιβλία της «Τα απόπαιδα», «Πέτρος Κόκαλης – μια βιωματική βιογραφία», «Είναι μακρύς ο δρόμος για την Ιθάκη» και «Οι έρωτες στα χρόνια του πολέμου», κατέγραψε όσα έζησε στην πολυτάραχη ζωή της.
Ο θάνατος της που αποτελεί μια ιστορική απώλεια, καθώς αποτελεί μέλος μιας γενιάς της σύγχρονης ιστορίας μας και μάρτυρας ιστορικών γεγονότων. Η αγωνίστρια προδώθηκε από τη καρδιά της και έφυγε από τη ζωή τη Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2023.