Η αξία του εργατικού κινήματος σε ένα γράφημα: Η πτώση συμμετοχής έφερε άνοδο κερών για τους λίγους!
Όπως μπορείτε να δείτε, όσο μεγαλύτερο είναι το μερίδιο του αμερικανικού εργατικού δυναμικού που οργανώνεται στο εργατικό κίνημα, τόσο μικρότερο είναι το μερίδιο του εθνικού εισοδήματος που πηγαίνει στους πλούσιους
Το παραπάνω γράφημα προέρχεται από το Ινστιτούτο Οικονομικής Πολιτικής. Αποτυπώνει τη σχέση μεταξύ της μαζικότητας της συμμετοχής στα συνδικάτα και του ποσοστού του εθνικού εισοδήματος που πηγαίνει στο πλουσιότερο 10 % των Αμερικανών.
Όπως μπορείτε να δείτε, όσο μεγαλύτερο είναι το μερίδιο του αμερικανικού εργατικού δυναμικού που οργανώνεται στο εργατικό κίνημα, τόσο μικρότερο είναι το μερίδιο του εθνικού εισοδήματος που πηγαίνει στους πλούσιους – και αντίστροφα.
Παράλληλα, αποτυπώνει το χάσμα μεταξύ των κερδών της παραγωγικότητας των εργαζομένων και των απολαβών των εργαζομένων. Λέει μια μεγάλη αλήθεια για το τι συνέβη μεταξύ 1948 και 2017.
Πριν από το 1980, η παραγωγικότητα και οι απολαβές των εργαζομένων αυξάνονταν σταθερά, ο αριθμός των συμμετεχόντων στα συνδικάτα αυξάνονταν ή παρέμενε σχετικά υψηλός. Στη συνέχεια, όταν τα μέλη των συνδικάτων μειώθηκαν, δεν σημειώθηκε απότομη αύξηση της παραγωγικότητας, ενώ το ποσοστό κέρδους παρέμεινε περίπου το ίδιο. Αυτό που άλλαξε ήταν οι απολαβές των εργαζομένων.
Με μικρότερη συνδικαλιστική δύναμη, οι εργαζόμενοι απλώς άρχισαν να πληρώνονται λιγότερο. Με λιγότερα συνδικάτα, τα κέρδη από την παραγωγικότητα των εργαζομένων άρχισαν σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό να κατευθύνονται στις τσέπες των ιδιοκτητών και των μετόχων.
