Η Μενδώνη ετοιμάζει μαρμάρινη επιγραφή με το όνομά της στην Ακρόπολη!
Η Λίνα Μενδώνη σε ένα ρεσιτάλ αμετροέπειας αλλά δέχεται να υπάρχει επιγραφή με το όνομά της σε ένα μνημείο, το οποίο υποβάθμισε με το τσιμέντο που τοποθέτησε.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ τη Αγγέλας Νταρζάνου στην Αυγή, η σύμβαση δωρεάς που υπογράφτηκε μεταξύ του Δημοσίου, του Ιδρύματος Ωνάση και της εταιρείας «Αριόνα» για τη χορηγία κατασκευής του ανελκυστήρα, ανανέωσης του φωτισμού της Ακρόπολης και τις αμφιλεγόμενες “τσιμεντοστρώσεις” στο άρθρο 9 με τίτλο “Αναφορά της δωρεάς” ορίζει ότι:
“Το Δημόσιο συμφωνεί ότι στην αρχή και την απόληξη της πλατφόρμας του ανελκυστήρα πλαγιάς και στην είσοδο των Προπυλαίων της Ακρόπολης, δίπλα από τη σχετική επιγραφή που αφορά τη χορηγία των Ε.Ε. και του Ινστιτούτου Θερβάντες, θα μπει ειδική μαρμάρινη επιγραφή διαστάσεων ίσων προς τις δύο προαναφερόμενες (άλλως τουλάχιστον 70Χ40 εκατ.), που θα αναφέρει: ‘Ο ανελκυστήρας πλαγιάς και ο φωτισμός της Ακροπόλεως πραγματοποιήθηκαν με αποκλειστική χορηγία του Ιδρύματος Ωνάση επί υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη’ (Ιούνιος 2020). Η ακριβής θέση και οι ειδικές προδιαγραφές της εν λόγω αναφοράς θα οριστικοποιούνται με υπόδειξη του δωρεοδόχου μετά από προηγούμενη συναίνεση του ιδρύματος”.
Πρόκειται για μια εξέλιξη, ενδεικτική της αμετροέπειας της κυβέρνησης, αλλά και της Υπουργού Λίνας Μενδώνη, η οποία δεν φτάνει που κατάφερε να προκαλέσει την οργή του κόσμου με την στάση της στην υπόθεση Λιγνάδη, αλλά δέχεται να υπάρχει επιγραφή με το όνομά της σε ένα μνημείο, το οποίο υποβάθμισε με το τσιμέντο που τοποθέτησε.
Ποτέ δεν έχει γραφτεί το όνομα χορηγού, πόσο μάλλον υπουργού, σε μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Προφανώς η υπουργός Πολιτισμού της κυβέρνησης Μητσοτάκη πρέπει να αφήσει παρακαταθήκη την αριστεία της πάνω στο εμβληματικό μνημείο. Ακόμα και οι πινακίδες που υποχρεωτικά τοποθετούνται όταν πρόκειται για χρηματοδοτήσεις από ΕΣΠΑ τοποθετούνται έξω από την περίφραξη, στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου.
Για την υστεροφημία χορηγού και υπουργού
Το άρθρο 9 της σύμβασης δεν προδίδει απλώς τις προθέσεις της υπουργού, αλλά κάνει λόγο για δύο ακόμα επιγραφές, όπου ψευδώς και παραπλανητικά αναφέρεται ότι αφορούν “χορηγία των Ε.Ε. και του Ινστιτούτου Θερβάντες”. Καμία πινακίδα χορηγού ή χορηγίας δεν υπάρχει στο μνημείο, ούτε στο σημείο που αναφέρεται.
Η μία μαρμάρινη διακριτική επιγραφή βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Πύλης Μπελέ, αναγράφει τον στίχο από τις Ευμενίδες του Αισχύλου “Θεσμόν τον εις άπαντ’ εγώ θήσω χρόνου” (αυτόν τον θεσμό τον κηρύσσω αιώνια) και τοποθετήθηκε επί υπουργίας Μελίνας Μερκούρη, όταν η Αθήνα είχε την ύψιστη τιμή να εγκαινιάσει, το 1985, τον θεσμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Ούτε όνομα υπουργού αναφέρει, ούτε καν το υπουργείο. Αλλά, είπαμε, άλλο Μελίνα και άλλο… Λίνα.
Η δεύτερη μαρμάρινη στήλη που βρίσκεται τοποθετημένη σε βάση στην ανατολική πλευρά της Πύλης Μπελέ είναι τιμητική στήλη της Ισπανίας για την Ελλάδα και αναγράφει την πρώτη φράση του εγκωμίου με το οποίο ο Αραγωνέζος βασιλιάς Πέτρος Δ’ ύμνησε την Ακρόπολη: “Το κάστρο της Αθήνας είναι το πολυτιμότερο κόσμημα του κόσμου”.
Τη στήλη αυτή χάρισαν η πρεσβεία της Ισπανίας και το Ινστιτούτο Θερβάντες το 2011 με αφορμή τα 700 χρόνια από την εγκαθίδρυση της κυριαρχίας των Καταλανών και Αραγώνων στο δουκάτο της Αθήνας (1311). Όλη η διαδικασία για την τοποθέτηση της στήλης έγινε υπηρεσιακά, με εισήγηση της αρμόδιας Εφορείας και γνωμοδότηση του ΚΑΣ, ενώ στην επίσημη τελετή ήταν παρούσα η βασίλισσα, τότε, της Ισπανίας Σοφία.
Αρμόδιο το ΚΑΣ, η απόφαση στους γενικούς διευθυντές
Το 2011, όταν τοποθετήθηκε η στήλη, η νυν υπουργός ήταν γενική γραμματέας του ΥΠΠΟΑ και προεδρεύουσα του ΚΑΣ στο οποίο συζητήθηκε το θέμα. Γνωρίζει λοιπόν καλά ότι προσωπικές επιγραφές δεν τοποθετούνται εντός αρχαιολογικών χώρων και σίγουρα αυτό δεν μπορεί να γίνει με μια απλή συμφωνία υπουργού και χορηγού! Ακόμη περισσότερο γνωρίζει ότι για οποιαδήποτε επέμβαση εντός αρχαιολογικών χώρων μείζονος σημασίας αρμόδιο για να γνωμοδοτήσει είναι το ΚΑΣ και ότι η απόφαση εκδίδεται από τους αρμόδιους γενικούς διευθυντές του υπουργείου και όχι από την ίδια!
Όλα αυτά τα αποκαλυπτικά προκύπτουν από την απάντηση του υπουργείου Πολιτισμού στην δεύτερη ερώτηση και ΑΚΕ (Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων) που κατέθεσαν 39 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στις 19 Φεβρουαρίου 2021 “για την αναφερόμενη ως ‘σύμβαση δωρεάς’ μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του κοινωφελούς ιδρύματος ‘Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης’ για την κατασκευή και λειτουργία του ανελκυστήρα πλαγιάς για την άνοδο ατόμων με κινητικές δυσκολίες στην Ακρόπολη των Αθηνών”.
Η πρώτη ερώτηση και ΑΚΕ για το ίδιο θέμα, που είχαν καταθέσει στις 22 Ιουνίου 2020 προς τον υπουργό Οικονομικών, δεν απαντήθηκε ποτέ.
Τι προέβλεπε η σύμβαση δωρεάς
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε με καθυστέρηση ενός έτους στην ελληνική Βουλή η κυβέρνηση, η σύμβαση δωρεάς υπογράφτηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2020 και τροποποιήθηκε έκτοτε δύο φορές. Η πρώτη δωρεά προέβλεπε 1.700.000 ευρώ για τον ανελκυστήρα των ατόμων με αναπηρία και την ανανέωση του φωτισμού της Ακρόπολης.
Τον Ιούλιο του 2020 στη δωρεά προστέθηκαν 600.000 ευρώ που διατέθηκαν για τις αμφιλεγόμενες “τσιμεντοστρώσεις” στην Ακρόπολη, ενώ με νέα τροποποίηση τον Μάρτιο του 2021 προβλέπονται ακόμη 900.000 ευρώ που θα δοθούν για άλλες μελέτες, όπως οι μελέτες για τα όμβρια ύδατα -τις οποίες η υπουργός θυμήθηκε ότι χρειάζεται αφού η πλημμυρισμένη Ακρόπολη έγινε θέμα στην ελληνική Βουλή!
Από την απάντηση της υπουργού Πολιτισμού στη δεύτερη ερώτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και την επισυναπτόμενη σύμβαση δωρεάς προκύπτουν πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία.
Καταρχάς η σύμβαση δωρεάς δεν κυρώθηκε από τη Βουλή και η κοινή απόφαση των γενικών διευθυντών του ΥΠΟΙΟ και του ΥΠΠΟΑ για την αποδοχή της δωρεάς δεν έχει αναρτηθεί στη “Διαύγεια” ούτε έχει εκδοθεί σε ΦΕΚ, ενώ αναγράφει πάνω ξεκάθαρα “αναρτητέα στο Διαδίκτυο” και «περίληψη της παρούσας να δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως».
Το πρόβλημα της μη δημοσιοποίησης δεν αναιρείται από την προσπάθεια της υπουργού να κρυφτεί πίσω από το άρθρο 3Α του Ν. 4182, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν καταλαμβάνει δωρεές όπως η συγκεκριμένη. Αυτό αφορά μόνο τις επιμέρους συμβάσεις που πραγματοποιούνται για την εκτέλεση των επιμέρους έργων στο πλαίσιο της δωρεάς.
Προφανώς η υπουργός κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να δικαιολογήσει τις διαδοχικές παρατυπίες και “παρανομίες” που έχουν γίνει κατά την εκτέλεση των εργασιών με φορέα υλοποίησης την ιδιωτική εταιρεία “Αριόνα” και όχι τις υπηρεσίες του Δημοσίου, όπως προβλέπεται, και συγκεκριμένα τις αρμόδιες και καταρτισμένες υπηρεσίες του ΥΠΠΟΑ, κατά παράβαση του αρχαιολογικού νόμου και του Π.Δ. 24/2019 για τη “μελέτη και εκτέλεση αρχαιολογικών έργων”.
