Ηλικιωμένη κοιμάται στο καμένο της σπίτι με το σκύλο της: «Δεν μπορώ να φύγω, ήρθα 30 χρονών και είμαι 92»

Σε ένα ράντζο στην αυλή του καμένου σπιτιού της κοιμάται μαζί με τον σκύλο της μία 92χρονη γυναίκα στη Βαρυμπόμπη, έπειτα από τις πυρκαγιές που κατέκαψαν την περιοχή στις αρχές του Αυγούστου.

H γυναίκα συγκινεί μιλώντας στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Καλοκαίρι Μαζί» καθώς όπως λέει είναι ακόμα καλοκαίρι και μπορεί να το κάνει, ενώ έχει μια τουαλέτα εξωτερική για να εξυπηρετείται.

Για  συντροφιά έχει το σκυλάκι της ενώ ένας πυροσβέστης την εξυπηρετεί και την βοηθάει καθημερινά. Η ίδια όπως λέει, για την κρατική αποζημίωση δεν ξέρει πότε θα τα πάρει, αλλά δεν θέλει ούτε κουζίνες, ούτε τίποτα. Θέλει να φτιάξει την σκεπή της.

Συγκεκριμένα όταν την ρώτησε η δημοσιογράφος για ποιο λόγο μένει σε ένα κατεστραμμένο σπίτι απάντησε: «Δεν φεύγω. Το αγαπάω αυτό το μέρος, έζησα εδώ. Δεν μπορώ να ζήσω πουθενά αλλού. Ήρθα 30 χρονών εδώ και είμαι 92», είπε αρχικά και συνέχισε «πολλοί έχουν προσφερθεί να μας φιλοξενήσουν. Δεν φεύγω».

«Να με φιλοξενήσουν, να φάω, να κοιμηθώ έχω ανθρώπους, αλλά αρνούμαι να πάω. Δεν θέλω. Έρχονται να με πάρουν και δεν μπορώ… Έχει ο Θεός το χειμώνα. Κάτι θα γίνει. Δεν είμαι τόσο χαζή να κάτσω μέσα στο κρύο. Θα πάω σε συγγενείς», συμπλήρωσε η κ. Άννα.

«Μου φέρνουν από τον Ερυθρό Σταυρό να φάω. Από την Ερυθραία, από το Μενίδι και περισσεύουν κιόλας. Τρώω και την άλλη μέρα», ανέφερε για την διατροφή της.

Για τον αν θα πάρει την αποζημίωση που προσφέρει το κράτος για τους πυρόπληκτους είπε: «Έκανα και την αίτηση, όλα είναι έτοιμα. Δεν ξέρω πότε θα τα πάρουμε. Έχω μια ανιψιά που έρχεται, είναι καλό κορίτσι, με βοηθάει. Όταν τα πάρω, αν φτάσουν καλώς. Εγώ δεν θέλω ούτε κουζίνες, ούτε τίποτα. Θέλω αυτά τα λεφτά να τα ρίξω στην σκεπή», κατέληξε.

Ο εθελοντής πυροσβέστης που την βοηθάει ανέφερε: «Είμαστε μαζί με την κ. Άννα από το πρώτο λεπτό πριν καούν όλα. Ήμασταν εδώ γιατί είμαι γείτονας. Δεν μπορέσαμε να το κρατήσουμε το σπίτι της κ. Άννας γιατί δεν είχαμε νερό. Ό,τι κάναμε με κουβάδες το κάναμε. Από εκεί και πέρα μπορούμε να την βοηθήσουμε να το ξαναστήσει. Ο καθένας ό,τι μπορεί βέβαια. Μαζεύουμε συσκευές, φαγητά, νερά και κοιτάμε να φτιάξουμε το σπίτι με χορηγίες και ό,τι μπορεί να δώσει ο καθένας. Όποιος μπορεί…Έχουμε κι άλλους γείτονες που την στηρίζουν. Φοβάται να φύγει από εδώ γιατί θέλει να φυλάει τα πράγματά της αφού υπάρχουν επιτήδειοι που τα παίρνουν μετά από φωτιά».