Κλέλια Ρένεση για Γαύδο: Όλους τους παραδείσους της χώρας τους δίνουμε σε μεγαλοεπενδυτές

Την οργή της για την αφαίρεση των αυτοσχέδιων καλυβών από τη Γαύδο, όπου ερημίτες αποφάσισαν να γίνουν ένα με τη φύση, εξέφρασε με ανάρτησή της στο Facebook, η ηθοποιός, Κλέλια Ρένεση.

Η ηθοποιός ξέσπασε για το ξερίζωμα του «καταφυγίου των ποιητών, των ασυμβίβαστων, των ερημιτών» που παραθέριζαν με τις καλύβες της στο νησί.

Αντέδρασε για την απόφαση του Δήμου του νησιού, όπως τονίζει, καθιστά όσους επέλεγαν αυτό τον εναλλακτικό τρόπο ζωής «να παραθερίζουν σε οργανωμένα κλουβιά, να δροσίζονται στη θάλασσα σε σειρά προτεραιότητας και να πληρώνουν για τον ήλιο που μας κοιτάει».

Το θέμα ανέδειξε η εκπομπή του Αντώνη Σρόιτερ το βράδυ της Πέμπτης. Οι ερημίτες της Γαύδου, μίλησαν για τον ιδιαίτερο τρόπο ζωής που έχουν επιλέξει και μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους. Μια ημέρα μετά, το πρωί της Παρασκευής, οι αυτοσχέδιες κατοικίες των ανθρώπων αφαιρέθηκαν με απόφαση του Δήμου του νησιού.

Η ανάρτηση της Κλέλιας Ρένεση:

Μαθαινουμε οτι στην Γαυδο αποφασίστηκε το ξερίζωμα των μονιμων κατασκηνωτών, κ σημερα κιολας ξηλωθηκαν πολλες καβατζες… αυτο το καταφυγιο των αγριων πετουμενων, των ποιητων, των ονειροπόλων, των ασυμβίβαστων, των ερημιτων, των φυσιολατρων, των μοναχων φαινεται οτι φτανει στο τελος του…

Οκ, το εμπεδωσαμε. Ολοι θα πρεπει να παραθεριζουμε σε οργανωμενα κλουβια, να δροσιζομαστε στη θαλασσα σε σειρα προτεραιοτητας, να πληρωνουμε κ για τον ηλιο που μας κοιταει, κ βεβαιως να ειμαστε φρονιμοι συνεπεις κ φιλησυχοι πολιτες κ προπαντως υπεροχοι ΠΕΛΑΤΕΣ..

Ολους τους παραδεισους της χωρας μας να τους δινουμε απλοχερα σε μεγαλοεπενδυτες που θα φερουν φραγκα, κ ετσι να μην μενει μια θεση κατω απ τον ηλιο που μας χαιδεψε παρα μονο αν τους τα ακουμπαμε.

Οταν εγραψα τον στιχο « την γαυδο να την κλεψουμε απ τον χαρτη» εκανα μια ευχη να μην φτασουν εκει οι «καθωσπρεπισμοί» της αρρωστης βαρια κοινωνιας μας.

Οπως φαινεται δεν επιασε.. το τραγουδι αυτο το εγραψα κατω απ τον κεδρο που με φιλοξενουσε με τα ποδια μου βαθια χωμενα στην αμμο , συνδεδεμενη με τη γη που με αγκαλιαζε.. χωρις κλειδια, χωρις σκεπη, χωρις ρευμα, χωρις φως.. ελευθερη. Σ οποιο μερος του κοσμου κ αν βρεθω μιλάω για το ποσα μου εμαθε αυτο το νησι. Για μενα, κ για σενα.

Μεγαλο κριμα».