«Έχω δυο μωρά, είμαστε 1.500 άνθρωποι στο λιμάνι της Λίμνης, μωρά και ανάπηρες γυναίκες, η φωτιά είναι πίσω μας. Κανείς δε μας ειδοποίησε. Καιγόμαστε, βλέπουμε και την περιουσία μας να καταστρέφεται, τι θα πω στα παιδιά μου; Είμαι φτωχή γυναίκα».
Η αγωνία και η απόγνωση ακούγεται στην φωνή της. Η Βούλα Μάρκου, κάτοικος της Λίμνης Ευβοίας, μίλησε Στο Κόκκινο, στις Αλέκα Ζουμή και Μαρία Θανασούλια, μετρώντας τα δευτερόλεπτα μέχρι να φθάσει ένα πλωτό μέσο για να τους απομακρύνει από την φωτιά.
Χωρίς έγκαιρη ειδοποίηση εκκένωσης από το 112, οι κάτοικοι της Λίμνης Ευβοίας αλλά και όσοι κατέφυγαν εκεί από χωριά που καίγονταν, είδαν τις φλόγες να γλύφουν τα πρώτα σπίτια.
Χωρίς καμία καθοδήγηση και συντονισμό κι ενώ η Λίμνη αφέθηκε να θεωρηθεί ασφαλής (;) οι φλόγες πέρασαν από τον οικισμό Δάφνη κι έφτασαν στην επάνω πλευρά της κωμόπολης. Έντρομοι κάτοικοι και φιλοξενούμενοι αντίκρυσαν το πύρινο μέτωπο αλλά και την απόλυτη απουσία «αρμοδίων».
