Μαθήματα θέλησης από τον κ. Παναγιώτη που είναι 72 ετών κι αριστούχος σε νυχτερινό
Είχε εγκαταλείψει μικρός το σχολείο για να δουλέψει και τώρα κάθεται στα θρανία δίνοντας παράδειγμα ισχυρής θέλησης.
Μαθήματα ισχυρής θέλησης δίνει ο 72χρονος Παναγιώτης Κουτσουρίδης που επέστρεψε στο σχολείο που είχε εγκαταλείψει λόγω φτώχειας, και τώρα φοιτά στο νυχτερινό της Ικτίνου.
Η δίψα για τη γνώση και τη ζωή οδήγησαν τον κύριο Παναγιώτη Κουτσουρίδη, 72 ετών, στα θρανία του 1ου Εσπερινού Γενικού Λυκείου στην Ικτίνου. Είναι μαθητής της β’ λυκείου, οι συμμαθητές του τον εξέλεξαν πρόεδρο της τάξης, κάνει ελάχιστες απουσίες, θυμώνει όταν χτυπάει το κουδούνι για διάλειμμα, έχει πάρει ήδη δύο επαίνους. Το σχολείο του δίνει ενθουσιασμό για να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στη ζωή του.
Πώς έφτασε ένας συνταξιούχος βιοτέχνης, με δύο παιδιά και τρία εγγόνια στην απόφαση να μάθει γράμματα στο νυχτερινό; «Τρεις είναι οι λόγοι που με οδήγησαν να αρχίσω το σχολείο», λέει μιλώντας στην “Parallaxi” και τον Κώστα Κεκελιάδη.
Πρώτον «έπρεπε να τελειώσω κάτι που άφησα στη μέση όταν ήμουν μικρός και πήγαινα στη β’ γυμνασίου γιατί έπρεπε να βγω στη δουλειά. Δεύτερον, αρρώστησα σοβαρά και έπρεπε να βρω έναν άλλο τρόπο ζωής, με νέα ενδιαφέροντα». Και, τρίτον, «στην προσπάθεια μου κάποια στιγμή να γράψω μια ιστορία στα εγγόνια μου κατάλαβα ότι αυτό που ένιωθα και ήθελα να πω δεν μπορούσα να το μεταφέρω στο χαρτί. Μου έλειπαν γνώσεις». Άρχισε το νυχτερινό πριν από τρία χρόνια, στη γ’ γυμνασίου. Στην αρχή ντρεπόταν, δεν μπορούσε να μιλήσει εξαιτίας του προβλήματος υγείας που είχε. «Αλλά η αγάπη των καθηγητών και η συμπεριφορά τους με έκανε να το ξεπεράσω».
Τώρα, δηλώνει ότι αισθάνεται ένας άλλος άνθρωπος, έχει όνειρα και θέλει να προχωρήσει όσο περισσότερο μπορεί.
«Παίρνω δύναμη και κάθε μέρα είναι μια καινούργια μέρα. Έμαθα να ακούω, να μαθαίνω, να σέβομαι, να συμμετέχω στο μάθημα μαζί με άλλους ανθρώπους στην τάξη, γνώρισα σπουδαίους καθηγητές, έκανα φίλους. Η ζωή μου έχει αλλάξει το ενδιαφέρον μου είναι πλέον αυτός ο κόσμος, ο κόσμος της γνώσης. Μέχρι και την αρρώστια μου ξέχασα και ξέχασε κι αυτή εμένα». Επέλεξε το τμήμα ανθρωπιστικών σπουδών, του αρέσει η έκθεση η ιστορία η λογοτεχνία και τα αρχαία κείμενα.
«Όλοι οι καθηγητές είναι σπουδαίοι άνθρωποι. Πολλές φορές στην παράδοση του μαθήματος θυμώνω που χτυπάει το κουδούνι. Είναι υπέροχο να ακούς τον φιλόλογο τον κ. Κώστα Κουτρουμπάκη, την επίσης φιλόλογο την κ. Μόσχου, την μαθηματικό την κ. Νανά Μιμιλίδου, τον διευθυντή του σχολείου τον κ. Αζέπη που πάντα «έχει έναν καλό λόγο να μου πει». Στη γ’ γυμνασίου έβγαλε γενικό βαθμό 19,4 και θα πάρει μια μικρή χρηματική υποτροφία από το κληροδότημα Καραγιάννη του δήμου Θεσσαλονίκης μαζί με άλλους μαθητές, σε τελετή βράβευσης που προγραμματίζεται να γίνει στα μέσα Νοεμβρίου.
Ποιο μήνυμα θέλει να στείλει στους νέους;
«Θα ήθελα να δώσω έμπνευση στους νέους ανθρώπους, να τους πω να προσπαθούν να κυνηγούν τα όνειρα τους. θέλω να είμαι παράδειγμα για τα εγγόνια μου για να διαβάζουν, όπως ο παππούς τους»!
«Κόφτης» Κεραμέως για τα ΑΕΙ
Ο φιλόλογος Κώστας Κουτρουμπάκης διδάσκει επί δέκα χρόνια στο νυχτερινό και ξέρει ότι οι μαθητές που δουλεύουν και σπουδάζουν είναι συνεργάσιμοι, έχουν δίψα για μάθηση και σέβονται τη γνώση. «Υπάρχουν δυσκολίες, λέει, είναι άνθρωποι που κατά κανόνα αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το σχολείο για να βιοποριστούν, είναι μεγάλοι σε ηλικία και κάποιοι αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, έχουν μαθησιακά κενά κι αυτό δυσκολεύει και εμάς τους καθηγητές και τους ίδιους τους μαθητές».
Ο ίδιος επισημαίνει την αδικία σε βάρος των μαθητών νυχτερινού σχολείου, όταν με απόφαση της Νίκης Κεραμέως καταργήθηκε η ποσόστωση 1% για την εισαγωγή των μαθητών από τα νυχτερινά σχολεία στο πανεπιστήμιο. «Είναι ένα άδικο μέτρο, οι μαθητές αυτοί δεν έχουν κανένα υποστηρικτικό πλαίσιο, όπως οι νεαροί συμμαθητές τους στα ημερήσια σχολεία και η ποσόστωση ήταν ένα μέτρο που εξισορροπούσε αυτή την αδικία».
Η απόφαση του κ. Παναγιώτη να συνεχίσει το σχολείο που η φτώχεια του στέρησε, αποτελεί ένα σπουδαίο μήνυμα θέλησης για όλ@ μας. Η Πολιτεία ανεξαρτήτως βαθμολογίας κι απόδοσης οφείλει να υπερασπιστεί τη δημόσια Παιδεία, στηρίζοντας τους μαθητές και ιδίως εκείνους που προέρχονται από ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα γιατί η εκπαίδευση είναι δικαίωμα.
