Μεγαλειώδης πορεία ενόψει της δίκης Λιγνάδη & ενάντια στη συγκάλυψη κυκλωμάτων βιαστών

Στη σημερινή συγκέντρωση και πορεία ενάντια στη συγκάλυψη κυκλωμάτων βιαστών, παιδεραστίας και μαστροπείας, ανταποκρίθηκε ένας εξαιρετικά μεγάλος αριθμός ανθρώπων, για να διαδηλώσουν ενάντια στην πατριαρχία και τη βία.

Κάλεσμα είχαν απευθύνει, μεταξύ άλλων, οι συλλογικότητες Sabbat, Μαχητικές και Ελεύθερες, Συνέλευση 8 Μάρτη και Κιουρί-at. Η πορεία ξεκίνησε λίγο μετά τις 20:00 από τα Προπύλαια και έφτασε στο Εθνικό Θέατρο στην Αγίου Κωνσταντίνου.

«Αυτό είναι σωστό, κλωτσιές με δωδεκάποντα να βάλετε μυαλό», «Ακόμη κι αν φορέσω την φούστα μου καπέλο όταν λέω “όχι” σημαίνει πως δεν θέλω», «η πατριαρχία βιάζει και σκοτώνει», «στον δρόμο στην δουλειά ποτέ καμία μόνη», «έχετε λεφτά έχουμε φωνή όχι στην συγκάλυψη του κάθε βιαστή». «Πρώτα λέτε “σπάστε τη σιωπή”, μετά καλύπτετε τον κακοποιητή» είναι κάποια από τα συνθήματα που ακούστηκαν κατά τη διάρκεια της πορείας διαμαρτυρίας, αλλά και που κυριαρχούν σε πανό και πλακάτ των συγκεντρωμένων.

Το κάλεσμα:

«Πριν καλά καλά μπορέσουμε να συνειδητοποιήσουμε τι ήταν αυτό που συνέβη στη Γεωργία στη Θεσσαλονίκη ήρθαν οι δεύτερες τοξικολογικές -από την Ελβετία αυτή τη φορά- για να “καταρρίψουν” τις πρώτες και να “αποδείξουν” ότι δεν έγινε χρήση ουσιών στο σώμα της Γεωργίας. Εμείς θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε πως για εμάς οι τοξικολογικές είτε όλες έδειχναν το ίδιο (όπως αρχικά έδειξαν ύπαρξη ουσιών) είτε όχι τη Γεωργία θα την πιστεύαμε και την πιστεύουμε και δεν τις περιμέναμε καν για να το κάνουμε. Γιατί η αναμονή για “επίσημα” στοιχεία είναι αντίστοιχη της άποψης ότι οι καταγγέλουσες λένε συνήθως ψέματα, ότι βιασμός υπάρχει μόνο αν σε σκοτώσουν στο ξύλο, αν δεν γνωρίζεις το θύτη κλπ. Δε θα σταματήσουμε να φωνάζουμε όχι απλώς για τη δική της δικαίωση αλλά και όλων των άλλων θηλυκότητων που έπεσαν στα χέρια αυτού του κυκλώματος πλούσιων βιαστών.

Ξέρουμε πολύ καλά πως εδώ παίζεται κάτι πολύ περισσότερο από τη δικαίωση της ίδιας της Γεωργίας. Τα στοιχεία που βγαίνουν στην επιφάνεια και μάλιστα χωρίς καμία προβολή από τα επίσημα ΜΜΕ της Ελλάδας φαίνεται να μιλούν για ένα καλά οργανωμένο κύκλωμα που ενορχηστρώνεται από πολύ μεγάλα ονόματα της εγχώριας (και όχι μόνο) αστικής τάξης, με διασυνδέσεις με αστυνομία, αλλά και με την κυβέρνηση. Η σιωπή που τηρείται γύρω από την ταυτότητα των θυτών δεν είναι τυχαία. Ούτε τυχαία η στοχοποίηση του ακτιβιστή Ηλία Γκιώνη που συνέβαλε στην ανάδειξη του ζητήματος. Και φυσικά δεν είναι τυχαία και η σιωπή που για άλλη μια φορά διατηρεί η κυβέρνηση.

Άλλωστε δεν ξεχνάμε την υπόθεση Λιγνάδη, ο οποίος ήταν ο εκλεκτός της υπουργού Λίνας Μενδώνη και της κυβέρνησης ΝΔ μέχρι να “πέσουν” όλοι από τα “σύννεφα” με την αποκάλυψη ότι ήταν συστηματικά παιδοβιαστής και τις έρευνες να δείχνουν ότι εμπλέκεται σε κύκλωμα παιδεραστίας και παιδικής πορνογραφίας. Ακόμη φαίνεται να εμπλέκεται και κακοποίηση και εκβιασμό ανήλικων μεταναστών. Υπήρξε σε υψηλόβαθμη θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου επί κυβέρνησης ΝΔ, γεγονός που του έδινε ακόμα μεγαλύτερη πρόσβαση στην εκμετάλλευση ανηλίκων.

Τα κυκλώματα αυτά (εκείνο πίσω από την υπόθεση της Γεωργίας στη Θεσσαλονίκη κι αυτό στην υπόθεση Λιγνάδη) μοιάζουν να μη συνδέονται όμως έχουν μια πολύ σημαντική συσχέτιση: φαίνεται να πηγαίνουν βαθιά στον κόσμο της αστικής τάξης, να διαπλέκονται με όλες τις κεντρικές εξουσίες και να διαχέονται μέσα στην κοινωνία. Η προσπάθεια να “φύγει” το βάρος από το βάθος των υποθέσεων αυτών και να στραφεί σε συγκεκριμένα πρόσωπα είναι άλλη μια προσπάθεια συγκάλυψης ιστοριών που όπως φαίνεται να αποκαλύπτουν στοιχεία από τις ως τώρα μαρτυρίες και έρευνες, εμπλέκουν υψηλά ιστάμενα πρόσωπα της πολιτικής και του επιχειρηματικού κόσμου.

Η πατριαρχία και η εξουσία που γεννάει διαπλέκεται άμεσα με όλη τη σαπίλα του καπιταλισμού φέρνοντας βαθιά εκμετάλλευση για τα θηλυκά, ΛΟΑΤΚΙΑ+ και ανήλικα σώματα.

Οι υποθέσεις αυτές τείνουν να συγκαλύπτονται, τα επιζώντα ή τα θύματα να μη δικαιώνονται και η κοινωνία να σιωπά.

Από την άλλη, πέραν των προφανών ευθυνών που πέφτουν στις πλάτες αυτής της κυβέρνησης για τις δύο αυτές υποθέσεις, δεν αφήνουμε απέξω και κανέναν επίδοξο κυβερνητικό διαχειριστή. Είναι χαρακτηριστική η “καμπάνια” που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθώντας να δείξει ότι είναι “διαφορετικός” από τη ΝΔ, ότι είναι ενάντια στην έμφυλη καταπίεση. Ωστόσο η ασκούμενη πολιτική δεν είναι άσχετη από την έμφυλη καταπίεση, αντιθέτως κάθε αστική κυβέρνηση χτυπάει τη ζωή και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των πιο φτωχών στρωμάτων και συνεπώς τα πιο καταπιέζομενα τμήματα τους που είναι οι γυναίκες, οι θηλυκότητες, τα ΛΟΑΤΚΙΑ+, οι μετανάστριες. Δε γίνεται από τη μία να φυλακίζονται (και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ) προσφυγισσες σε camp με καταγγελίες για βιασμούς και κυκλώματα trafficking να δρουν ανενόχλητα και από την άλλη να μας παρουσιάζονται οι ίδιοι καταπιεστές ως σωτήρες, δημοκράτες και δίκαιοι.

Τα κυκλώματα αυτά είναι συνυφασμένα με το αστικό κράτος, χαίρουν της κάλυψης της αστυνομίας, των κυβερνήσεων, των καθεστωτικών ΜΜΕ. Το γεγονός ότι τα άτομα που τα απαρτίζουν βρίσκονται κατά κύριο λόγο σε θέσεις εξουσίας, μπορεί ακόμα να είναι διάσημα δίνει εύκολη πρόσβαση στα σώματά μας και εξασφαλίζει μεγαλύτερη σιωπή. Η ανώτερη ταξική θέση προφανώς δίνει στους κακοποιητές πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες συγκάλυψης και ενίοτε την αίσθηση ότι δρουν με πλήρη ασυλία. Ωστόσο σε αυτή την πατριαρχική κοινωνία η κουλτούρα της σιωπής, του βιασμού που κατηγορεί την επιζώσα αντί να τη στηρίξει, δίνει ακόμα μεγαλύτερο άλλοθι τόσο στις συγκεκριμένες περιπτώσεις αλλά και γενικότερα όταν η έμφυλη βία δεν έχει ως θύτες μόνο πλούσιους σε θέσεις εξουσίας. Για αυτό και οφείλουμε να ενταντιωθούμε συνολικά στην πατριαρχία και στις σχέσεις εξουσίας αυτές».