Ντροπή! Στιγματιστικός λόγος της ΠτΔ για τους τοξικοεξαρτημενouς

Σε μια απαράδεκτη ρητορική προς τους τοξικοεξαρτημένους μέσω ανάρτησης προέβη η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαρόπουλου, μετά τη συμμετοχή της σε δράση της ομάδας Streetwork του ΟΚΑΝΑ, στο κέντρο της Αθήνας, με την ομάδα να διανέμει, σε άτομα που κάνουν χρήση ουσιών, kit βοήθειας, πρόχειρο γεύμα και είδη ρουχισμού.

Πιο συγκεκριμένα, μετά τη δράση η ΠτΔ, ανήρτησε ένα κείμενο στο Facebook, στη προσπάθεια της να μιλήσει για τις συνθήκες που βιώνουν τα τοξικοεξαρτημένα άτομα, με την ίδια να χρησιμοποιεί φράσεις στερεοτυπικές και να παρομοιάζει τους ανθρώπους αυτούς με “ανώνυμες” και “περιφερόμενες σκιές”, ενώ δήλωσε “συγκλονισμένη” από αυτή τη “σπατάλη ζωής”.

Υποστήριξε πως “αισθανόμαστε ανήμποροι να βοηθήσουμε, μπροστά στην άρνηση ή την αδυναμία τους να προσεγγίσουν ψυχοκοινωνικές υπηρεσίες ή και υγειονομικές δομές”, συνεχίζοντας το ίδιο προβληματικά το κείμενο της. Ένα κείμενο, πυο εστιάζει μονάχα στην “ατομική ευθύνη” των ανθρώπων με εξάρτηση και όχι στο χρέος της πολιτείας να τους παρέχει μια δεύτερη ευκαιρία, μέσα απ’ την απεξάρτηση.

Ειδικά όταν ένας ρόλος είναι θεσμικός και εκπροσωπεί θεωρητικά όλους τους πολίτες, άρα μεταξύ αυτών και τους τοξικοεξαρτημένους, δεν μπορεί να προσεγγίζοντια με τέτοια ελαφρότητα τόσο σοβαρά ζητήματα.

Η ανάρτησή της στο Facebook:

«Ανώνυμες σκιές στο χάος της μεγαλούπολης, εθισμένες σε ουσίες, αδιάκοπα περιφερόμενες σε αναζήτηση της δόσης τους. Νέοι άντρες και γυναίκες, καθηλωμένοι σε ένα ακινητοποιημένο παρόν. Τους βλέπουμε στα πάρκα, στις γωνιές των δρόμων, στα στενά του κέντρου, μας συγκλονίζει αυτή η σπατάλη ζωής, η περιθωριοποίηση, η μοναξιά, η εξαθλίωση. Και αισθανόμαστε ανήμποροι να βοηθήσουμε, μπροστά στην άρνηση ή την αδυναμία τους να προσεγγίσουν ψυχοκοινωνικές υπηρεσίες ή και υγειονομικές δομές. Όμως οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι μόνοι. Έχουν κοντά τους εκείνους που αφιερώνουν χρόνο και ψυχικό απόθεμα για να τους στηρίξουν με κάθε τρόπο.

Σχεδόν τριάντα χρόνια τώρα, ο Οργανισμός Κατά των Ναρκωτικών – ΟΚΑΝΑ βρίσκεται κοντά στους χρήστες, δημιουργώντας ξενώνες και στέκια, οργανώνοντας δράσεις που αποσκοπούν να τους προσφέρουν ανακούφιση, ενημέρωση, συνθήκες ασφαλούς χρήσης – τόσο για τη διασφάλιση της υγείας τους όσο και για την αποφυγή της διασποράς μεταδιδόμενων νοσημάτων – φροντίδα για την ατομική υγιεινή, τη σίτιση και την ένδυσή τους και κυρίως κινητοποίηση για την ένταξή τους σε προγράμματα απεξάρτησης. Είναι μια προσπάθεια που πρέπει να ενισχυθεί και να διευρυνθεί. Η διεύρυνση των υφισταμένων δομών, και η συνεχής υποστήριξή τους, θα απομακρύνει τους εξαρτημένους συνανθρώπους μας από τον δρόμο, παρέχοντάς στους ίδιους ασφάλεια, κατευνάζοντας τις δικαιολογημένες ανησυχίες των περιοίκων, αποτρέποντας παραβατικές συμπεριφορές που συχνά υποδαυλίζονται από τα κυκλώματα του ναρκεμπορίου. Θα μετατρέψει τον φαύλο κύκλο της εξάρτησης σε μονοπάτι ελπίδας.

Ακολουθώντας, μαζί με τον πρόεδρο του ΟΚΑΝΑ Αθανάσιο Θεοχάρη, τον αντιπρόεδρο Αθανάσιο Δημητριάδη και τα στελέχη του οργανισμού Λίτσα Λαγάκου και Χριστίνα Συργκάνη, μια τυπική διαδρομή της ομάδας Streetwork του ΟΚΑΝΑ, που την αποτελούσαν ο Αλέξανδρος Βλάχος, ο Νίκος Μαργαρίτης, ο Ανδρέας Συντρίκος και η Κωνσταντίνα Καρανίκα, στην περιοχή του Μεταξουργείου, στους δρόμους πίσω από το Εθνικό Θέατρο και πέριξ του Πανεπιστημίου, στις διακεκαυμένες ζώνες της χρήσης, είδαμε πόσο ανταποκρίνονται στις πρωτοβουλίες του ΟΚΑΝΑ οι τοξικοεξαρτημένοι, πόσο αναγνωρίζουν το γεγονός ότι για τους θεραπευτές και τους εθελοντές του οργανισμού είναι ορατοί, είναι πρόσωπα, υποκείμενα δικαιωμάτων, όπως ο καθένας μας.

Αυτή η αίσθηση της ευθύνης και της αλληλεγγύης προς τον άλλον που κινεί τους ανθρώπους του ΟΚΑΝΑ και τους ωθεί να προσφέρουν, είναι μια απάντηση στην αποξένωση και την κοινωνική αλλοτρίωση. Πλησιάζοντας τους χρήστες στη βάση της ισοτιμίας, με σεβασμό στην ανθρώπινη αξία τους, δημιουργούν μια σταθερή σχέση, έναν ισχυρό κοινωνικό δεσμό, πρώτο βήμα για την οριστική απεξάρτηση και την ομαλή επανένταξή τους στην κοινωνία».