Ο γυμνασιάρχης του Γρηγορόπουλου μιλά για τις υπερασπιστικές μεθόδους του Αλέξη Κούγια

Στις πρακτικές που εφαρμόζει ο Αλέξης Κούγιας, μέσω των οποίων καλείται να υπερασπιστεί τους εντολείς του, αναφέρεται ο γυμνασιάρχης του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου κάνοντας αντιπαραβολή με την υπόθεση του Δημήτρη Λιγνάδη.

Υπενθυμίζεται ότι ο Αλέξης Κούγιας είχε αναλάβει συνήγορος υπεράσπισης του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα που δολοφόνησε εν ψυχρώ τον 15χρονο μαθητή, Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.

Στη μακροσκελή ανάρτησή του ο κ. Γιώργος Θαλάσσης μεταξύ άλλων κάνει λόγο για σπίλωση των θυμάτων και των οικογενειών τους, για οικονομική εξάντληση και παρεμπόδιση των μαρτύρων να καταθέσουν, καθώς και για τρομοκράτησή τους.

Στη συνέχεια, ο ίδιος αναφέρεται εκτενώς στην υπόθεση Λιγνάδη και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί κατά τον ίδιο ο κ. Κούγιας, εκφράζοντας την ανησυχία του για τη συνέχεια της υπόθεσης και το κόστος της δίκης.

Η ανάρτηση του γυμνασιάρχη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

Για να γνωρίσει κανείς τις υπερασπιστικές μεθόδους του Αλέξη Κούγια, αρκεί να γνωρίσει πώς υπερασπίστηκε τον δολοφόνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ο πρώτος του στόχος ήταν να κουρελιάσει τη μνήμη του θύματος και την υπόληψη της οικογένειάς του, καθώς και την υπόληψη των άλλων παιδιών, που θα μπορούσαν να καταθέσουν ως αυτόπτες μάρτυρες της δολοφονίας.

«Τα παιδιά αυτά δεν είναι σαν τα δικά σας και τα δικά μας» είπε από την πρώτη στιγμή, πριν ακόμη γίνει η κηδεία του θύματος. Παρόλο που αμέσως το σχολείο του Γρηγορόπουλου εξέδωσε ανακοίνωση που διέψευδε τους ισχυρισμούς του Κούγια, εκείνος δεν άλλαξε τακτική ως το τέλος της δίκης, επινοώντας ψεύδη με τα οποία όπλιζε το χέρι του Κορκονέα ξανά και ξανά. Ο Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε μία φορά από τον Κορκονέα και άπειρες από τον Κούγια στη διάρκεια της διαδικασίας.

Επόμενος στόχος του, μετά τη σπίλωση της μνήμης του θύματος και της οικογένειάς του ήταν η οικονομική εξάντληση της οικογένειας Γρηγορόπουλου και η παρεμπόδιση των μαρτύρων να καταθέσουν. Ο Κούγιας ισχυρίστηκε πως αν γινόταν η δίκη στην Αθήνα, κινδύνευε η ζωή του πελάτη του. Και ενώ οι δίκες της Χρυσής Αυγής έγιναν στην Αθήνα, οι δίκες του Κορκονέα έγιναν στην Άμφισσα και στη Λαμία, με επακόλουθο την τεράστια αύξηση των εξόδων λόγω των μετακινήσεων και των διανυκτερεύσεων πολλών ατόμων. Βεβαίως η απόσταση καθιστούσε προβληματική και την παρουσία των μαρτύρων. Εγώ, προσωπικά, αναγκάστηκα να διασχίσω χαράματα με πολύ χιόνι και αλυσίδες την Αράχωβα, για να είμαι στις 8 το πρωί στην Άμφισσα. Μήπως, μια και κινδύνεψε η ζωή του Λιγνάδη μία φορά, κινδυνέψει και δεύτερη; Μήπως η δίκη γίνει στα Ιωάννινα;

Ο άλλος τρόπος αύξησης του κόστους της δίκης ήταν η παράτασή της με κάθε τεχνητό μέσο. Με απουσίες και καθυστερήσεις και με καθημερινές αγωγές εναντίον των συνηγόρων πολιτικής αγωγής, που κατέθετε στο δικαστήριο, και με διαμαρτυρίες που υπαγόρευε προς τη γραμματέα του δικαστηρίου. Οι αντεγκλήσεις και οι ενστάσεις συνεχείς, ώστε να καθυστερήσει η απόφαση του δικαστηρίου και να απομακρυνθεί χρονικά από την τέλεση του κακουργήματος, ώστε να έχουν εκτονωθεί οι αντιδράσεις της κοινωνίας και να είναι πιο χειραγωγήσιμοι οι ένορκοι.

Το άλλο του δόλιο μέσο είναι η τρομοκράτηση και η παγίδευση των μαρτύρων και η προσπάθειά του να βάλει στο στόμα τους λόγια που ούτε έχουν πει, ούτε έχουν εννοήσει.

Όταν επρόκειτο να καταθέσω εγώ, επί ώρες ξιφουλκούσε με σαθρά επιχειρήματα, ώστε να αποτρέψει την εξέτασή μου ως μάρτυρα. Όταν απέτυχε να το καταφέρει πιάστηκε από το ότι έδωσα πολιτικό όρκο και με ρωτάει. «Είδα ότι δεν δώσατε θρησκευτικό όρκο, στο σχολείο σας κάνετε ορκωμοσία;» «Γιατί, απάντησα, γίνεται ορκωμοσία σε κάποιο σχολείο;». Η ερώτηση «κάνετε ορκωμοσία στο σχολείο σας;» μοιάζει βλακώδης. Όμως τέτοιες είναι οι ερωτήσεις του Κούγια. Αποβλέπουν στο να σε μπερδέψουν, να σου προκαλέσουν αμφιβολίες και ενοχές και μετά να σε κατευθύνει όπου θέλει. Εκείνη την ώρα η λέξη ορκωμοσία χάνει τη σημασία της. Εσύ αισθάνεσαι πως για να ρωτάει η σωστή απάντηση είναι το ναι, οπότε χάνεται η αξιοπιστία σου ως μάρτυρα. Μετά θα σε ρωτήσει πότε κάνετε ορκωμοσία και μετά έχει κερδίσει το παιχνίδι.

Μετά την ορκωμοσία άρχισε να με ρωτάει αν κάνουμε προσευχή στο σχολείο και αν είμαι παντρεμένος. Βέβαια το αν είμαι παντρεμένος, ανύπαντρος, διαζευγμένος η χήρος δεν έχει καμιά σχέση με τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Το ξέρει αυτό. Αλλά μέσα στην προσωπική μου ζωή μπορεί να υπάρχει κάτι που δεν θέλω να αποκαλυφθεί και η σκέψη αυτή να μου προκαλεί σύγχυση και να με καθιστά ευάλωτο. Όταν του είπα ότι είμαι παντρεμένος με την ίδια σύζυγο από το 1972 κι ότι έχω παιδιά κι εγγόνια κυριολεκτικά μαράζωσε. Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή και η πρόεδρος μού έλεγε «μην απαντάτε», παρόλο που εγώ ήθελα να απαντήσω σε όλες. Κάποια στιγμή είπα στην πρόεδρο: «Σας παρακαλώ μη με προστατεύετε. Έχω τεράστια εμπειρία από έφηβους».

Η εξέτασή μου κράτησε πολλή ώρα, αλλά δεν θα μπω στην ουσία της κατάθεσής μου, γιατί θεωρώ πως είναι εκτός θέματος. Άλλωστε ολοκλήρωσε λέγοντας ότι λέω ψέματα και να μη ληφθούν υπόψη όσα είπα.

Ας δούμε όμως πώς συμπεριφέρεται και με τη νέα υπόθεση που ανέλαβε. Οι μέθοδοι δεν άλλαξαν.

-Λέει ότι οι καταγγέλλοντες ψεύδονται. Όμως μέσα στα τόσα ψέματα που λένε, γιατί δεν μετακινούν και τις χρονολογίες, ώστε να μην έχει παραγραφεί τίποτε;

-Λέει ότι οι καταγγέλλοντες είναι επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι. Κάτι αντίστοιχο με το αυτά τα παιδιά δεν είναι σαν τα δικά σας και τα δικά μας. Δεν μας είπε όμως πώς είναι τα δικά μας παιδιά και πώς τα άλλα. Αφήνει να δώσουμε ό,τι σημασία θέλουμε και όποια σημασία τον βολεύει. Το ίδιο ισχύει και με το επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι, που μπορεί να αποκτήσει διαφορετικά νοήματα, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες και τη σύγχυση που θέλει να προκαλέσει. Το επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι μπορεί να είναι μια ανοησία αντίστοιχη με το κάνετε ορκωμοσία, αλλά μπορεί να εξυπηρετήσει πολλαπλά.

Και βέβαια οι απειλές για μηνύσεις άρχισαν με πρώτη υποψήφια να μηνυθεί τη Μενδώνη. Και η πρώτη αίτηση αναβολής έχει γίνει καθώς και άλλες κωλυσιεργίες.
Και με τον ίδιο τρόπο που πρόφερε τη λέξη Εξάρχεια τότε, τώρα λέει Σουηδία, Αιγύπτιος, μια κυρία.

Δεν έχω καμιά αμφιβολία για το σθένος των καταγγελλόντων και των μαρτύρων. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι με ένα φου θα σπάσουν αυτή τη χωρίς τεκμήρια σαπουνόφουσκα ρητορικής.

Αυτό που όμως με ανησυχεί είναι το κόστος της δίκης.

Πρέπει να σκεφτούμε πώς όλη αυτή η αθλιότητα δεν αφορά μόνο τα θύματα, μόνο αυτούς τους νέους άνδρες, που δεν διαθέτουν μάλλον τα οικονομικά μέσα, για να ανταποκριθούν σε μια τέτοια δίκη. Αφορά όλους μας, αφορά όλη την κοινωνία και όλοι μαζί πρέπει να συμβάλουμε οικονομικά, αν υπάρξει ανάγκη».