Ο Στέφανος, μουσικός με ολική τύφλωση διδάσκει σε σχολεία και ετοιμάζει τον πρώτο του δίσκο

Ο Στέφανος Εφρεμίδης είναι σίγουρα ένα σπουδαίο παράδειγμα προς μίμηση. Η δίψα του για γνώση, τέχνη και ζωή υπερκέρασε όλα τα εμπόδια…

Η ιστορία του Στέφανου ξεκινά από μικρή ηλικία, από τότε που θυμάται τον εαυτό του να λατρεύει τη μουσική και να επιθυμεί να ασχοληθεί αποκλειστικά με αυτή. Μπορεί από τα 18 του να έχει ολική τύφλωση, ωστόσο δεν στάθηκε εμπόδιο ώστε να σπουδάσει στο ΠΑΜΑΚ, να μάθει παραδοσιακά κρουστά, κιθάρα και να ακολουθήσει το όνειρό του. Εργάστηκε για ένα διάστημα στο τηλεφωνικό κέντρο για τυφλούς του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου αλλά τον Δεκέμβριο του 2017 αποφάσισε να παραιτηθεί και να ξεκινήσει να διδάσκει μουσική σε σχολεία.

Η πρώτη επαφή με τους μαθητές

Μέχρι στιγμής ο Στέφανος έχει διδάξει σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια σε Διδυμότειχο, Ικαρία και Σουφλί. Φέτος, μάλιστα διδάσκει μουσική στο 1ο Ε.Ε.Ε.ΕΚ Θεσσαλονίκης. «Η πρώτη επαφή με τα παιδιά ήταν πολύ καλή και με υποδέχονταν με αρκετή χαρά. Φαινόταν πως τους άρεσε που τους δίδασκα και κάναμε διάφορες δραστηριότητες μαζί παρά το γεγονός ότι είμαι τυφλός. Δεν αντιμετώπισα ιδιαίτερα προβλήματα. Ακόμη και στις μικρότερες τάξεις που τα παιδιά είναι πιο ατίθασα, υπήρξε χημεία και τα πηγαίναμε πολύ καλά. Ελάχιστες μόνο φορές ορισμένα παιδιά δεν με άκουγαν ή μπορεί να κορόιδευαν λίγο στην αρχή αλλά στην πορεία τα βρήκαμε.», εξηγεί στο ThessToday.gr, ο μουσικός.

«Στο ειδικό σχολείο που διδάσκω αυτήν την περίοδο, η κατάσταση είναι πιο δύσκολη, ειδικά για έναν τυφλό. Έρχομαι αντιμέτωπος όχι μόνο με το δικό μου θέμα αλλά και με διάφορες καταστάσεις. Το κάθε παιδί χρειάζεται διαφορετικό χειρισμό, όπως τα παιδιά με αυτισμό. Παρ ‘όλα αυτά τα έχω καταφέρει και είμαι ευχαριστημένος από τη δουλειά που έχω κάνει. Προσπαθώ συνεχώς να βρίσκω ποικίλους τρόπους ώστε να τα προσεγγίσω, να κάνω τη ζωή τους πιο εύκολη και να μάθουν την μουσική. Ήθελα να δοκιμάσω όλα τα είδη σχολείων και να έχω μια εμπειρία μέχρι να καταλήξω σε αυτό που μου αρέσει. Σίγουρα στο μέλλον θέλω να βρίσκομαι σε μουσικό σχολείο που είναι και η ειδικότητά μου.», τονίζει ο Στέφανος.

Εύκολη η μετακίνηση εκτός πόλης;

«Κάποιες χρονιές χρειαζόταν να μετακομίσω και να ζήσω σε μια καινούρια πόλη λόγω της διδασκαλίας. Στάθηκα αρκετά τυχερός καθώς είχα άτομα δίπλα μου που με βοήθησαν να γνωρίσω κάθε πόλη που πήγαινα. Είμαι αρκετά κοινωνικός οπότε γρήγορα έκανα γνωριμίες, έμαθα να ζω και να κυκλοφορώ είτε στην Ιθάκη είτε στο Σουφλί. Ακόμη και οι μαθητές με βοήθησαν ώστε να μάθω διαδρομές», μας εξηγεί.

Η μουσική καριέρα και ο δίσκος που ετοιμάζεται

Το σπίτι του Στέφανου είναι γεμάτο με όργανα. Το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του περιλαμβάνει τη μουσική. Από τότε που ήταν φοιτητής, εργαζόταν σε νυχτερινά μαγαζιά της πόλης και διασκέδαζε τον κόσμο. Υπήρξαν αρκετές φορές βέβαια που έχασε δουλειές επειδή δεν έβλεπε και είχε δεχτεί αρκετό bullying. Όπως εξήγησε, είναι δύσκολη η νυχτερινή ζωή για να αντέξει κανείς και κυρίως όταν βιώνει προβλήματα υγείας αλλά η αγάπη του για το τραγούδι και τη μουσική τον κράτησαν όρθιο και αυτήν την περίοδο ετοιμάζει τον πρώτο του δίσκο.

«Το πρώτο μου τραγούδι κυκλοφόρησε πριν από δύο χρόνια και τώρα στα 35 μου είμαι πανέτοιμος να βγάλω τον δικό μου δίσκο με 7 δικά μου κομμάτια. Πάντα είχα την ανάγκη να γράφω τραγούδια και όσο περνούσε ο καιρός αυτό εξελίχθηκε. Πιστεύω πως θα είναι έτοιμος το φθινόπωρο. Και ο απώτερος σκοπός είναι οι περιοδείες που θα ήθελα να κάνω. Θα είναι μεγάλη τιμή για μένα να τραγουδούν άλλοι τα δικά μου κομμάτια.», επισημαίνει.

Εκτός από τη μουσική, ο Στέφανος Εφρεμίδης παίζει ποδόσφαιρο για τυφλούς από το 2004, για δέκα χρόνια ήταν στην Εθνική ομάδα τυφλών Ελλάδας και σήμερα είναι στην ομάδα ”Πυρσός Θεσσαλονίκης”. «Από τότε που τυφλώθηκα ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο και με βοήθησε πάρα πολύ στον προσανατολισμό μου.», αναφέρει. Ακόμη, έχει αδυναμία στα ταξίδια και έχει γνωρίσει αρκετές χώρες με τον δικό του μοναδικό τρόπο.

Όσον αφορά την επιβίωση και την καθημερινότητα των τυφλών, ο Στέφανος εξηγεί ότι με την πάροδο του χρόνου η κατάσταση και η αντιμετώπιση της κοινωνίας έχει βελτιωθεί. Το γεγονός ότι μέχρι τα 18 του μπορούσε να δει, είναι ένα πλεονέκτημα διότι έχει συγκρατήσει εικόνες στο μυαλό του από μέρη, τοποθεσίες, δρόμους και όλα αυτά τον διευκολύνουν.

«Οι τυφλοί είναι ένας μικρόκοσμος. Υπάρχει αρκετή ευαισθητοποίηση πλέον αλλά σίγουρα κάποια προβλήματα εξακολουθούν να υπάρχουν. Η κυκλοφορία στους δρόμους της πόλης δεν είναι εύκολη και οι θέσεις εργασίας για τους τυφλούς είναι ελάχιστες. Όλοι πρέπει να έχουν ευκαιρίες και να κυνηγάνε τα όνειρα τους.», εκφράζει ο ίδιος.

Πηγή: ThessToday.gr