Ο Τσαφούλιας «απασφάλισε» εναντίον Κούγια- Μπαμπινιώτη με φόντο τη… «μαλάκυνση»

Ο δημιουργός της επιτυχημένης ταινίας και σειράς «Έτερος Εγώ» με ανάρτησή του στο Facebook τοποθετείται για δύο πρόσωπα που έχουν σχολιαστεί πολύ τις τελευταίες ημέρες λόγω της διαχείρισής τους σε υποθέσεις καταγγελιών σεξουαλικής κακοποίησης: τον συνήγορο υπεράσπισης του Δημήτρη Λιγνάδη, Αλέξη Κούγια και τον πρόεδρο της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, Γιώργο Μπαμπινιώτη.

Ο Σωτήρης Τσαφούλιας που από την αρχή των αποκαλύψεων έχει σταθεί αδιαπραγμάτευτα στο πλευρό των θυμάτων, ανήρτησε μία φωτογραφία με τον ορισμό της «μαλάκυνσης», την οποία συνοδεύει με σχόλιά του, εκφράζοντας τη θέση του  «ότι δεν πρέπει να επιτιθέμεθα στους ανθρώπους, ειδικά όταν “αγωνιζόμαστε” με αυτούς για διαφορετικούς σκοπούς και σε διαφορετικά πεδία».

Έτσι, απαντά στις προκλητικές δηλώσεις του Αλέξη Κούγια περί «φυσιολογικού», υπογραμμίζοντας ότι «τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας έχουν διαπραχθεί από μορφωμένους, θρησκευόμενους, φυσιολογικούς και κοινωνικά αποδεκτούς οικογενειάρχες».

«Όσοι ξοδεύουν το χρόνο και τη σκέψη τους για να επιτεθούν στον κύριο Κούγια, ή στον κύριο Μπαμπινιώτη δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να εξυπηρετούν το σκοπό τους και να απομακρύνονται από το δικό τους σκοπό» σημειώνει στην αιχμηρή ανάρτησή του, στην οποία τονίζει με νόημα ότι:

«Η δικαιοσύνη κάποια στιγμή, θα ντραπεί με τον εαυτό της, όταν συνειδητοποιήσει, πως ένας διχαστικός και ρατσιστικός λόγος, που δεν έχει καμία θέση στην εποχή που ζούμε, όχι μόνο ευδοκιμεί εντός των αιθουσών της, αλλά καθιστά και αυτόν που τον εκφέρει διαπρεπή και επιτυχημένο.

Σε ότι αφορά τον κύριο Καθηγητή, εκείνος φρόντισε να βάλει τη λέξη «φιλότιμο» μόνο στο λεξικό του, εμείς παλεύουμε να την βάλουμε μέσα στην παιδεία μας και σε όλες τις δραστηριότητες της ζωής μας.

Εκείνοι παλεύουν για την Αρχή, με σημαία τους «το φυσιολογικό» και την «ευγλωττία» και εμείς για την Αξία χωρίς καμία σημαία και με γνώμονα τον άνθρωπο».

Ολόκληρη η ανάρτησή του:

Ας μην πολεμάμε τους ανθρώπους.

Το να μπούμε στη διαδικασία να επαναπροσδιορίσουμε τι καθιστά έναν άνθρωπο αξιόπιστο, εν έτει 2021 αναλύοντας γιατί η αξιοπιστία ενός ανθρώπου δεν είναι συνδεμένη με τη σεξουαλική του ταυτότητα ή το επίπεδο μόρφωσης του, το θεωρώ ανόητο.

Ειδικά όταν η Ιστορία, που δεν μας μαθαίνει τίποτα (για αυτό άλλωστε και επαναλαμβάνεται), μας έχει πει ότι τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας έχουν διαπραχθεί από μορφωμένους, θρησκευόμενους, φυσιολογικούς και κοινωνικά αποδεκτούς οικογενειάρχες.

Παρόλα αυτά, νομίζω πως δεν πρέπει να επιτιθέμεθα στους ανθρώπους, ειδικά όταν «αγωνιζόμαστε» με αυτούς για διαφορετικούς σκοπούς και σε διαφορετικά πεδία.

Όσοι ξοδεύουν το χρόνο και τη σκέψη τους για να επιτεθούν στον κύριο Κούγια, ή στον κύριο Μπαμπινιώτη δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να εξυπηρετούν το σκοπό τους και να απομακρύνονται από το δικό τους σκοπό.

Σε ότι αφορά τον Συνήγορο Υπεράσπισης, καλό είναι να θυμόμαστε πως η δικαιοσύνη δεν πράττει πάντα το σωστό. Πράττει πάντα το νόμιμο. Ο σκοπός ενός συνηγόρου υπεράσπισης δεν είναι να αποκαταστήσει τον πελάτη του κοινωνικά, αλλά να τον ξεμπλέξει όσο καλύτερα μπορεί από μια ανθρώπινη κατασκευή που ονομάζεται νόμος.

Ο σκοπός ο δικός μας, είναι αυτή η ανθρώπινη κατασκευή που ονομάζεται νόμος, να γίνει επιτέλους ανθρώπινη.
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο δεν πρέπει να επιτιθέμεθα στον συγκεκριμένο ποινικολόγο, είναι γιατί με τον λόγο του, εξυπηρετεί τον δικό μας αγώνα.

Γιατί η ίδια η δικαιοσύνη κάποια στιγμή, θα ντραπεί με τον εαυτό της, όταν συνειδητοποιήσει, πως ένας διχαστικός και ρατσιστικός λόγος, που δεν έχει καμία θέση στην εποχή που ζούμε, όχι μόνο ευδοκιμεί εντός των αιθουσών της, αλλά καθιστά και αυτόν που τον εκφέρει διαπρεπή και επιτυχημένο.

Σε ότι αφορά τον κύριο Καθηγητή, εκείνος φρόντισε να βάλει τη λέξη «φιλότιμο» μόνο στο λεξικό του, εμείς παλεύουμε να την βάλουμε μέσα στην παιδεία μας και σε όλες τις δραστηριότητες της ζωής μας.
Εκείνοι παλεύουν για την Αρχή, με σημαία τους «το φυσιολογικό» και την «ευγλωττία» και εμείς για την Αξία χωρίς καμία σημαία και με γνώμονα τον άνθρωπο.

Πόσο χρήσιμο θα ήταν για την Ανθρωπότητα αν άνθρωποι σαν τον κύριο Κούγια με το μυαλό, την εργατικότητα και το πείσμα που διαθέτουν, αγωνίζονταν για να κάνουν το επάγγελμα τους λειτούργημα και όχι δουλειά. Απονομή δικαίου και όχι διαγωνισμό στρατηγικής ευφυΐας. Αν άνθρωποι σαν τον κύριο Μπαμπινιώτη καταλάβαιναν την αξία του να είσαι Δάσκαλος και όχι καθηγητής και μάθαιναν τα παιδιά μας, όχι τι να σκέφτονται, άλλα πως.

Ίσως κάποτε να το κάνουν.

Ίσως κάποτε καταλάβουν πως κανείς δεν θυμάται τον Μέλητο, τον Άνυτο και τον Λύκωνα, αλλά όλοι θυμούνται το Σωκράτη.
Ας μην πολεμάμε τους ανθρώπους, άλλα το Δημόσιο Αποτύπωμα τους όταν αυτό είναι συνειδητή επιλογή τους.