Τα παδικά της χρόνια και οι σπουδές της
Η Ιωάννα Παλιοσπύρου μίλησε για τα παιδικά της χρόνια που τα έζησε στην επαρχία και το πως κατέληξε στην Αθήνα για να σπουδάσει.
Αρχικά είπε ότι « Τα παιδικά μου χρόνια ήταν όμορφα, πολύ ήρεμα με την οικογένεια μου δεμένη, με τον αδερφό μου με φίλους. Στην επαρχία η ζωή είναι πιο ανέμελη. Έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις. Τη στιγμή που χρειάστηκε να κάνω το μηχανογραφικό μου ένιωσα ότι ήταν η στιγμή να γνωρίσω κάτι καινούργιο. Το ήθελα πολύ να φύγω τότε. Προσαρμόστηκα πολύ εύκολα και ανέλαβα τις ευθύνες μου. Έβγαλα μια δυναμικότητα από τότε ξεκίνησε ο χαρακτήρας που έχω τώρα. Είπα τώρα είμαι εδώ μόνη μου, έχει έρθει η ώρα να αναλάβεις τις υποχρεώσεις σου.
Στο δεύτερο έτος του πανεπιστημίου είπα ότι ήρθε η ώρα να μπω στον χώρο της εργασίας και αυτό προσπάθησα να κάνω. Για οικονομικούς λόγους. Η οικογένεια μου έκανε ότι μπορούσε αλλά δεν ήθελα να τους επιβαρύνω. Ήταν κάτι που ανησύχησε τότε τους γονείς μου. Φοβήθηκαν μην αμελήσω τα μαθήματα μου. Τα έκανα και τα δυο παράλληλα. Τελείωσα το Πανεπιστήμιο στην ώρα του.
Ήμουν παιδί ήπιων τόνων. Δεν είχα εντάσεις στην εφηβεία. Ο αδερφός μου είναι δίπλα μου. Είμαστε δίδυμα. Κάναμε παρέα, αλλά όχι πολύ γιατί δεν έχουμε τα ίδια ενδιαφέροντα. Πιο πολύ είμαι εγώ προστατευτική προς εκείνον νομίζω.
Δεν έχω εισπράξει κάποια αγωνία εκτός από την φυσιολογική από τους γονείς μου. Μου έχουν δείξει εμπιστοσύνη. Τα όνειρά μου ήταν όπως όλων των παιδιών. Να μπορέσεις να σταθείς στα πόδια σου, να γνωρίσεις φίλους, να πετύχεις επαγγελματικά, να συλλέξεις εμπειρίες. Κάπως έτσι νομίζω. Γενικά μου αρέσει σαν άνθρωπος να κρατάω μια ισορροπία σε όλα τα επίπεδα στη ζωή».
Στη συνέχεια μίλησε για τις φίλες της όπου και είπε ότι «Με τα κορίτσια που είδατε στο δικαστήριο, τα τελευταία χρόνια έχουμε αναπτύξει μια πολύ όμορφη φιλία, αυτό φάνηκε και στη δίκη μου περίπτωση, μετά την επίθεση που δέχθηκα, ήταν δίπλα μου δίνοντάς μου πολύ κουράγιο. Είναι πολύ σημαντικό για μένα. Ξέρω ότι είναι δίπλα μου και στα κακά και στα καλά».
Η στιγμή της επίθεσης και η γιατρός της
Επιπλέον, η Ιωάννα Παλιοσπύρου μίλησε για την ημέρα της επίθεσης, τα όσα έκανε μετά την επίθεση, ενώ παράλληλα για τα χειρουργεία μίλησε στο MEGA η γιατρός της.
Συγκεκριμένα, θυμήθηκε ότι «Τις πρώτες ημέρες που βρισκόμουν στο δωμάτιο του νοσοκομείου δεν μπορούσε να μπει κάποιος μέσα. Για λόγους ασφαλείας, γιατί δεν ξέραμε ποιος μου είχε επιτεθεί και έπρεπε να με προστατεύσουν. Δυο φίλες μου με είδαν λίγες ημέρες μετά για ψυχολογικούς λόγους».
Η γιατρός της Ιωάννας, Μαρία Καλοφώνου επισήμανε ότι «Το πιο σημαντικό ήταν το πρώτο χειρουργείο γιατί δεν ξέραμε πόσο βαθιά έχει πάει το έγκαυμα πέρα από το δέρμα».
Έπειτα, η Ιωάννα Παλιοσπύρου μίλησε για την ψυχολογική της κατάσταση για την οποία δήλωσε ότι « Ήμουν χαμένη εκείνο το διάστημα. Όταν μου δόθηκαν οι απαντήσεις που μου δόθηκαν είπα ότι θα το πολεμήσω και θα τα καταφέρω. Άλλαξε η ψυχολογία μου. Ήταν σα να έβαλα μια παρένθεση και να δόθηκαν κάποιες απαντήσεις, να το έβαλα στην άκρη», ενώ πρόσθεσε ότι «Έχω αποδεχτεί πλέον ότι αυτό που συνέβη θα με ακολουθεί. Έχω επιλέξει η ζωή μου να συνεχίσει και να το κουβαλάω χωρίς να με βαραίνει και να με κάνει να αισθάνομαι άσχημα. Προσπαθώ κάθε φορά να βρίσκω μια ισορροπία».
Τα ρούχα που φόραγε στην επίθεση και η μάσκα
Επιπλέον, μίλησε για τα ρούχα που φόραγε κατά την επίθεση και για τις μάσκες τις οποίες, όπως είπε δεν βγάζει ποτέ.
Συγκεκριμένα, δήλωσε για τα ρούχα ότι «Τα είχα κρατήσει μήπως χρειαστούν στο δικαστήριο. Δεν νομίζω πως θα είναι κάτι που θα ήθελα να το κρατήσω αλλά δεν είμαι σίγουρη».
Παράλληλα για τις μάσκες είπε «Τη μάσκα τη φοράω συνέχεια. Τη βγάζω μόνο για να φάω και να κάνω μπάνιο. Στο πρόσωπο, στο λαιμό μου και στα χέρια μου είμαι γεμάτη ουλές. Στο σώμα φοράω μια ειδική μπλούζα. Στο μάτι κάνω ειδική περιποίηση γιατί κινδύνεψε».
Η επόμενη ημέρα
Η Ιωάννα αναφέρθηκε και στο μέλλον της και πως αντιμετωπίζει αυτή την επίθεση πλέον. Μεταξύ άλλων, είπε ότι «Έχω αποδεχτεί πλέον ότι αυτό που συνέβη θα με ακολουθεί. Έχω επιλέξει η ζωή μου να συνεχίσει και να το κουβαλάω χωρίς να με βαραίνει και να με κάνει να αισθάνομαι άσχημα. Προσπαθώ κάθε φορά να βρίσκω μια ισορροπία. Οι άνθρωποι είμαστε πολύ δυνατοί αλλά δεν χρειάζεται να έρθουν έτσι τα πράγματα για να το ανακαλύψουμε»
» Αυτό που ονειρεύομαι είναι να είμαι ευτυχισμένη. Αυτό το πως το μεταφράζει κάποιος διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ευτυχία είναι να αγαπιέσαι. Να μπορείς να αισθάνεσαι και να ευχαριστιέσαι τις μικρές στιγμές της ζωής με τους ανθρώπους που είναι δίπλα σου».
