Περιστατικό με τραυματισμό αναπήρου στην Ακρόπολη παρά… τα τσιμέντα

Η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη διατεινόταν όλο το προηγούμενο διάστημα, ότι το έργο των τσιμεντένιων διαστρώσεων στην Ακρόπολη έγινε για να διευκολυνθεί η πρόσβαση και περιήγηση των ΑΜΕΑ στο μνημείο. Δυστυχώς, όχι μόνο αρκετοί ανάπηροι συμπολίτες μας εξέφρασαν τις αμφιβολίες τους, αλλά και οι ισχυρισμοί της υπουργού διαψεύστηκαν έμπρακτα το πρωί της Κυριακής

Ο ανάπηρος συμπολίτης μας Σ.Τ., που επισκέφτηκε προχθές την Ακρόπολη, επιχείρησε να προσεγγίσει το χώρο των Προπυλαίων βρήκε σε σκαλί και ανατράπηκε παρά την προσπάθεια του συνοδού του Δ.Π. να ανακόψει την πτώση.

Κάπως έτσι, ο Σ.Τ. χτύπησε το πρόσωπό του στα ξύλινα deck, τραυματίστηκε και οδηγήθηκε στο νοσοκομείο όπου του έγιναν 5 ράμματα στο κεφάλι και 3 στο άνω χείλος. Ευτυχώς για τον ίδιο δεν βρέθηκε με το πρόσωπο στο τσιμέντο, κάτι που θα σήμαινε ακόμα πιο βαρύ τραυματισμό.

Η ιστορία, όπως την μοιράστηκε στην προσωπική του σελίδα στο Facebook ο Δ.Π. συνοδός του Σ.Τ, γράφοντας:

“ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ!!!

Επειδή πολλά ειπώθηκαν για την προσβασιμότητα της Ακρόπολης σε ΑΜΕΑ, ένα έχω να σας πω:

Αν είστε ΑΜΕΑ με αμαξίδιο ή συνοδός ΑΜΕΑ με αμαξίδιο

ΜΗΝ ΔΙΑΝΟΗΘΕΙΤΕ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ Ν’ ΑΝΕΒΕΙΤΕ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ, ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΤΕ!!!

Η διαδρομή από την Αρεοπαγίτου μέχρι το περίφημο ασανσέρ για ΑΜΕΑ είναι ένας ατελείωτος Γολγοθάς επάνω σε ανηφορικό λιθόστρωτο, για να βρεις δε την συγκεκριμένη διαδρομή, θα πρέπει να έχεις μαντικές ικανότητες αφού δεν υπάρχει καμία σήμανση.

Άντε και έφτασες στο ασανσέρ όπου είναι ομολογουμένως εντυπωσιακό με φοβερή θέα και άντε και κατέβηκες.

Η θέα των τσιμεντοδρόμων δίπλα στα μνημεία είναι αποκρουστική και θυμίζει είσοδο σε πυλωτή πολυκατοικίας αλλά αυτό είναι μια προσωπική εκτίμηση και καθόλου δεν θα το ανέφερα αν έκαναν την δουλειά που μας είπαν, να καθιστούν δηλαδή προσβάσιμα τα μνημεία στα ΑΜΕΑ.

Οι απότομες ΟΜΩΣ ανηφορο-κατηφορικές κλίσεις που έχουν, τους καθιστούν τελείως ακατάλληλους και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ για αμαξίδια.

Πως διάολο θα κατέβεις το τσιμεντοδρόμιο όταν το κεντρο βάρος του ΑΜΕΑ μετατίθεται στο μπροστινό μέρος. Έτσι λοιπόν αναγκάζεσαι να κατεβάσεις το καρότσι σαν συνοδός ΣΟΥΖΑ, πολύ απλά γιατί πρέπει να μεταφέρεις το κέντρο βάρους προς τα πίσω, όσοι έχουν κάνει συνοδοί θα καταλάβουν τι εννοώ. Δηλαδή κάνουμε περιήγηση με ακροβατικά και με το ρίσκο της πτώσης αφού το αμαξίδιο δεν πατάει στις 4 ρόδες.

Θέλετε μήπως να σας πω ΠΩΣ μετά στην ανηφόρα-επιστροφή θα ανεβάσεις το αμαξίδιο με έναν άνθρωπο 75 κιλών; Με υπομονή και αγάπη!

Μετά μπαίνουμε στο άλλο μνημείο όπου έχει τα deck πατώματα.

Δεν προχωράμε πολύ γιατί έχουν μικρό σκαλοπάτι με κίτρινη προειδοποιητική σήμανση, στην ουσία μια ταινία είναι……ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΡΦΩΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ, ΕΥΤΥΧΩΣ ΣΤΑ ΞΥΛΙΝΑ DECK ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΤΣΙΜΕΝΤΑ!!

Το αποτέλεσμα 5 ράμματα στο κεφάλι και 3 στο άνω χείλος.

Φώναζα απελπισμένος να έρθει ένας γιατρός γιατί σκέφτηκα ότι είμαι σ’ ένα μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς και θα υπάρχει σήμερα τουλάχιστον, την παγκόσμια ημέρα μνημείων, που ανέβηκαν χιλιάδες άνθρωποι εκεί πάνω, ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ και ένα ασθενοφόρο παρκαρισμένο από κάτω!

Κανένας γιατρός, ούτε καν ασκούμενος κανένα ασθενοφόρο.

Ήρθαν εθελοντές του Ερυθρού Σταυρού ευτυχώς και έδωσαν τις πρώτες βοήθειες να είναι καλά τα παιδιά!

θα μου πεις τι γιατρό και ασθενοφόρο, μου θες εν μέσω πανδημίας;;

Ωραία, μην ανοίξεις λοιπόν την είσοδο αφού δεν έχεις την υποδομή ή κάνε κάτι ακόμη πιο εύκολο, προειδοποίησε τα ΑΜΕΑ τουλάχιστον ότι δεν μπορούν να ανέβουν.

Καμία λοιπόν πρόσβαση για ΑΜΕΑ δεν έγινε με τους τόνους μπετόν που έπεσαν εκεί πάνω, παραμύθια της Χαλιμάς όλα και γι αυτό φίλοι μου να ‘χετε τον νου σας!!”.