Ο 88χρονος φοιτητής αποφοίτησε από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και σύμφωνα με την ΕΡΤ, στα τέσσερα χρόνια σκληρής δουλειάς, συστηματικής μελέτης και ατελείωτων πήγαινε-έλα με το υπεραστικό λεωφορείο από το Ηράκλειο στο Ρέθυμνο, ήταν εξαιρετικά συνεπής.
Δεν έκανε καμία απουσία, δεν έχασε κανένα μάθημα και κατάφερε μετά από τέσσερα χρόνια μετά την εισαγωγή του στη σχολή που ονειρευόταν, ο Δημήτρης Μουδατσάκης κράτησε στα χέρια του το πτυχίο του, έχοντας κοντά του τα παιδιά και τα εγγόνια του.
Σε μια εποχή που έχουμε έρθει αντιμέτωποι με τον ηλικιακό ρατσισμό, η δίψα για ζωή και γνώση του κ.Δημήτρη είναι η καλύτερη απάντηση.
Στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Κρήτης, στο Ρέθυμνο, καταχειροκροτήθηκε και παρέλαβε τον πολυπόθητο πάπυρο μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού, επευφημιών και πανηγυρισμού:
Δίπλα του, σύμφωνα με το ekriti, ήταν σύσσωμη η οικογένεια του, τα τρία παιδιά και τα 7 εγγόνια του που είναι ιδιαίτερα υπερήφανα για τον παππού τους που ετοιμάζεται πλέον να κάνει και το μεταπτυχιακό του!
Ο πρύτανης Γιώργος Κοντάκης τον υποδέχθηκε τον Σεπτέμβριο, του πρόσφερε το έμβλημα του πανεπιστημίου και βιβλία από τις πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης και κάλεσε τους φοιτητές να δουν τον κ.Μουδατσάκη ως παράδειγμα μιας προσπάθειας για εξέλιξη, που δεν τελειώνει ποτέ.
Ο μεγαλύτερος σε ηλικία φοιτητής της χώρας, πήγαινε στην Σχολή του στο Ρέθυμνο με το λεωφορείο του ΚΤΕΛ και τα 4 αυτά χρόνια, όπως είπε στο Ράδιο Κρήτη και το ekriti , δεν έχασε ούτε μία παράδοση.
«Η φοίτηση μου στη σχολή, ήταν από τις ωραιότερες εμπειρίες που έχω ζήσει. Όλα ήταν όμορφα, το αμφιθέατρο, η διδασκαλία, η βιβλιοθήκη. Εκείνο όμως που με συγκινούσε περισσότερο ήταν η αγάπη που απολάμβανα από τους καθηγητές και τους συμφοιτητές μου.» ανέφερε.
Ο φιλομαθής κ.Μουδατσάκης που πιστεύει ότι η μόρφωση σε κάνει καλύτερο και πιο ολοκληρωμένο άνθρωπο, δεν αρκείται σε ένα πτυχίο.
Δεν βλέπει την ώρα να αρχίσει το μεταπτυχιακό του στην Βυζαντινή Ιστορία, την Νεότερη ή του Μεσαίωνα, επιλογή που θα γίνει με την συνεργασία των καθηγητών του.
«Ανυπομονώ να αρχίσω πάλι την μελέτη, γιατί δεν φαντάζεστε πόση ζωντάνια μου δίνει το Πανεπιστήμιο. Αυτό το ταξίδι στη γνώση, ομόρφυνε το ταξίδι της ζωή μου..»
