Συγκλονίζει η μαθήτρια – θύμα bullying: «Λέξεις με τόσο μίσος, δε θα φύγουν ποτέ απ’ τη ψυχή μου»
Αντιμέτωποι με τη Δικαιοσύνη αναμένεται να βρεθούν διευθύντρια σχολείου της Βόρειας Ελλάδας και πρώην μαθητής, για υπόθεση bullying.
Η 18χρονη Λία από τη Θεσσαλονίκη που βίωσε τον εφιάλτη του bullying σε ηλικία 14 χρόνων και εξαιτίας του οποίου ακόμη λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή προκειμένου να αντιμετωπίσει τα ψυχικά τραύματα που τις προκάλεσε, μιλά στο GRTimes, για τον τρόπο με τον οποίο βρήκε δύναμη να μοιραστεί το μαρτύριό της.
Όπως εξομολογείται η ίδια, έφτασε σε σημείο να σκέφτεται, αν είχε άλλη δύναμη για να συνεχίσει να ζει.
«Αποφάσισα να μιλήσω για αυτό που μου συνέβη. Δεν ήταν απλό για μένα, πιστέψτε με. Όλα αυτά τα χρόνια υποφέρω» αναφέρει.
«Οι εικόνες από εκείνη την περίοδο δεν θα φύγουν ποτέ από τη ζωή μου, από το μυαλό μου, από την ψυχή μου. Λέξεις ειπωμένες με τόσο μίσος και κακία από ένα συμμαθητή μου. Που αποφάσισε να μου επιτεθεί λεκτικά, να μου κάνει μπούλινγκ, εστιάζοντας στην εξωτερική μου εμφάνιση» θυμάται η ίδια
«Το σκέφτεστε λίγο; Κάθε μέρα… Το ίδιο μαρτύριο. Προσπαθούσα να το κρύψω από τους γονείς μου, δεν ήθελα με τίποτα να καταλάβουν ότι συμβαίνει αυτό, δεν ήθελα να τους στενοχωρήσω…»
Μέχρι που μια μέρα το ποτήρι ξεχείλισε. Αφού δεν σταμάτησε μόνο ο συμμαθητής μου στη λεκτική βία αλλά μου επιτέθηκε κιόλας σκίζοντας την τσάντα μου! Έφυγα τρομοκρατημένη. Σπίτι…. να προλάβω να πάω σπίτι… Δεν άντεχα άλλο, με έπιασαν τα κλάματα.
Φτάνω, με βλέπουν οι γονείς μου παθαίνουν σοκ… Τους τα λέω όλα!
Προσπάθησαν να με ηρεμήσουν, είναι τόσο ευγενικοί και καλόψυχοι άνθρωποι και το μόνο που μου είπαν είναι να είμαι εγώ καλά και πως όλα θα τα διορθώσουμε. Εγώ δεν ήθελα να πάω άλλο σχολείο, δηλαδή, πως το λένε; Δεν άντεχα άλλο».
«Πηγαίνουν, το συζητούν με τη διευθύντρια, η οποία υπόσχεται ότι θα κάνει κάτι, αλλά τελικά δεν έκανε τίποτα» θυμάται η 14χρονη και συνεχίζει:
«Και εκείνος συνέχιζε… Κάποια στιγμή σταμάτησε. Πήγαμε πια Λύκειο, όμως δυστυχώς όλο αυτό με είχε πια καταβάλει. Πίεζα τον εαυτό μου να δείχνει καλά. Δεν ήμουν. Δεν ήθελα να έχω παρέες, δεν ήθελα να πηγαίνω ούτε καν στο σχολείο. Και σας το λέει αυτό μια κοπέλα που ήταν άριστη μαθήτρια, πρώτη σε όλα τα μαθήματα. Μπορείτε να το διαπιστώσετε άλλωστε.
Προσπαθώ να σταθώ στα πόδια μου, εμφανίστηκαν πολλά προβλήματα σε αυτά τα τέσσερα, μαρτυρικά χρόνια. Ψυχολόγοι, αγωγές, φάρμακα, αυτοαπομόνωση…. Πρέπει όμως να παλέψω. Είναι τώρα η ώρα να μιλήσω για αυτό. Για να ακούσουν όλα τα παιδιά που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα, ότι πρέπει να μιλούν» καταλήγει.
