Συγκλονίζει ο Αμπουζίντ Εμπάρακ: Όταν με χτυπούσαν ένιωθα ότι έχω πεθάνει

Συγκλονιστική είναι η κατάθεση του Αιγύπτιου εργάτη Αμπουζίντ Εμπάρακ που δέχθηκε δολοφονική επίθεση από φασίστες της ΧΑ ενώ κοιμόταν.

Σήμερα, που άνοιξε ξανά ο φάκελος της υπόθεσης των Αιγύπτιων αλιεργατών στη δευτεροβάθμια δίκη της Χρυσής Αυγής, ο Αμπουζίντ Εμπάρακ, ένα ακόμη θύμα της φασιστικής βίας στην χώρα μας, περιγράφει την δολοφονική μανία με την οποία του επιτέθηκαν οι φασίστες, ενώ ο ίδιος κοιμόταν.

Η κατάθεση του καταθέσει αγωγή ώστε να αποζημιωθεί χρηματικά για τις σωματικές βλάβες που υπέστη από την επίθεση του τάγματος εφόδου της Χρυσής Αυγής., αποδεικνύει την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής και των φασιστών που την αποτελούν και την στηρίζουν.

Ενώ η Πολιτεία αφήνει καταδικασμένους ναζί να σπέρνουν το μίσος τους μέσα από την φυλακή, τα βιώματα αυτών των ανθρώπων, των εργατών, των μεταναστών, των ταξικών αδερφών μας που παλεύουν για το ψωμί τους, αποδεικνύουν την εγκληματική δράση των φασιστών.

Τη δύναμη της ψυχής του Αμπουζίντ Εμπάρακ αποδεικνύει η απάντηση που έδωσε στην εισαγγελέα όταν τον ρώτησε αν καταθέσει αγωγή ώστε να αποζημιωθεί χρηματικά για τις σωματικές βλάβες που υπέστη από την επίθεση του τάγματος εφόδου της Χρυσής Αυγής.

Ο Αμπουζίντ της απάντησε ότι ένας φίλος του πέθανε κι ότι δεν θέλει ανταλλάγματα αλλά να παραμείνουν φυλακή.

Συγκεκριμένα: “Εγώ δε θέλω αντάλλαγμα για τη ζωή μου χρήματα, το να μείνουν στη φυλακή αυτό είναι η αμοιβή μου. Ένας άλλος φίλος μου πέθανε. Όταν εγώ βάζω τη ζωή μου για να κερδίσω χρήματα, το δίκιο των φίλων μου πού θα πάει”;

Την συγκλονιστική του κατάθεση δημοσιεύει στο Facebook η δημοσιογράφος Μαρία Λούκα:

(Προσοχή: Η κατάθεση, που περιέχει περιγραφές βίας, ενδέχεται να επαναφέρει μνήμες τραύματος)

«Κοιμήθηκα στην ταράτσα όπως συνηθίζω, γύρω στις 2-3 η ώρα, ένιωσα χτυπήματα στα πόδια μου. Ήμουν σκεπασμένος με λεπτή κουβέρτα. Τράβηξα την κουβέρτα και είδα ότι πάρα πολλά άτομα με μαύρες μπλούζες ήταν απο πάνω μου. Είδα ότι κρατούσαν σίδερα και ξύλα και με χτυπούσαν με αυτά και με κλωτσιές. Πέθανα πραγματικά, πέθανα. Έσπασε σε τρία σημεία [δείχνει τη γνάθο] και στράβωσε έτσι [δείχνει πώς]. Είχα χτυπήματα και τραύματα στην κοιλιά και σε όλο το σώμα [δείχνει σημείο] εδώ έκανα δώδεκα ράμματα. Όταν με χτυπούσαν ένιωθα ότι έχω πεθάνει. Άκουσα, σαν σε όνειρο, μια λέξη, έλεγαν «πάμε» και ενώ ήξεραν ότι σχεδόν έχω πεθάνει.

Όταν συνήλθα κατάλαβα ότι ήμουν στο ασθενοφόρο. Χάθηκα ξανά, δε θυμάμαι αν ήταν πέντε λεπτά ή δύο ώρες αλλά ήμουν πεθαμένος. Ξανασυνήλθα όταν ήμουν στο νοσοκομείο, αλλά δεν ξέρω τι ώρα ήταν. Τα δόντια μου ήταν σπασμένα, δώδεκα ράμματα στο κεφάλι, τρία κατάγματα στο σαγόνι. Από το κεφάλι μέχρι τα πόδια ήμουν σε μια πολύ κρίσιμη κατάσταση. Όταν συνήλθα, ήταν ένας φίλος μου δίπλα και του είπα ότι θέλω να πάω να πεθάνω στην Αίγυπτο, δίπλα στα παιδιά μου. Ήθελα να δουλέψω, γι’ αυτό ήρθα, όχι για να πεθάνω.

Ήθελα να πεθάνω ανάμεσα στα παιδιά μου. Μου είπαν ότι πρέπει να κάνω μια επέμβαση που θα άφηνε σημάδια. Οι φίλοι μου υπέγραψαν για να την κάνω. Μου έβγαλαν τα δόντια μου, μου έδωσαν θεραπεία πριν την επέμβαση [προετοιμασία]. Δεν θυμάμαι πόσες ώρες κράτησε το χειρουργείο, η μπλούζα μου ήταν κολλημένη στο σώμα μου από το αίμα. Συνήλθα και είδα ότι μου είχαν κάνει μια επέμβαση από εδώ μέχρι εδώ [δείχνει το λαιμό του απ’ άκρη σ’ άκρη] σαν να είμαι μια κότα που την έχουν σφάξει με μαχαίρι. Έχω τρία κομμάτια σίδερο στο στόμα μου.»