Euractiv: «Μαύρο πρόβατο» της ΕΕ η Ελλάδα στην ελευθερία Τύπου

«Άχαστη» για ακόμη μια φορά η Ελλάδα. Βρίσκόμαστε και πάλι σε περίοπτη θέση στη λίστα της ελευθερίας Τύπου στην κορυφή… του πάτου!

Τα διεθνή μέσα παρουσιάζουν διαρκώς την κατρακύλα της χώρας και «εκθειάζουν» την «καταπληκτική ποιότητα ενημέρωσης», όσο η κυβέρνηση επιμένει ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο: «Υπάρχει πολυφωνία», υποστήριξε μάλιστα σήμερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου.

Πρώτο θέμα στο Euractiv.com έπαιζε η είδηση πως η Ελλάδα κατρακύλησε 38 θέσεις και από την 70η θέση το 2021 βρέθηκε στην 108η μέσα σε ένα χρόνο.

Πιο συγκεκριμένα, μετά από πολλά χρόνια κατά τα οποία η Βουλγαρία κατείχε τον θλιβερό τίτλο της χειρότερης χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε επίπεδο ελευθερίας του Τύπου, η παγκόσμια κατάταξη σχετικά με την Ελευθερία του Τύπου (World Press Freedom Index) των Δημοσιογράφων χωρίς Σύνορα (RSF) για το 2022 δείχνει μια διαφορετική εικόνα: η Βουλγαρία βελτίωσε τη θέση της, ενώ στην Ελλάδα η κατάσταση εμφανίζεται σοβαρα επιδεινωμένη.

Μεταξύ 180 χωρών, η Ελλάδα, από τη θέση 70 του 2021, υποχώρησε στη θέση 108, τη χειρότερη μεταξύ των 27 κρατών – μελών της ΕΕ, το 2022. Η κατάταξη της χώρας είναι χαμηλότερη εκείνης των υποψηφίων προς ένταξη στην ΕΕ χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, με την Αλβανία, που έχει τη χειρότερη κατάταξη μεταξύ τους, να βρίσκεται στην θέση 103.

Σύμφωνα με τους RSF, η ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα υπέστη σοβαρά πλήγματα τόσο το 2021 όσο και το 2022, με δημοσιογράφους να αποτρέπονται από το να καλύπτουν συγκεκριμένα θέματα. Αυτά εκτείνονται από ζητήματα σχετικά με τη μετανάστευση έως άλλα που αφορούν την Covid-19.

Επιπλέον, η δολοφονία του βετεράνου ρεπόρτερ Γιώργου Καραϊβάζ τον Απρίλιο του 2021 παραμένει ανεξιχνίαστη, παρά τη δέσμευση της κυβέρνησης για μια ταχεία έρευνα και εξιχνίαση της υπόθεσης.

Η εμπιστοσύνη της κοινής γνώσης στα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Ελλάδα είναι από τις πιο χαμηλές στην Ευρώπη, σημειώνεται στην έκθεση, σύμφωνα με τον ιστότοπο Euractiv.

Οι RSF σημειώνουν ότι η ανεξαρτησία των ΜΜΕ στην Ελλάδα είναι περιορισμένοι, ενώ πρόσφατες αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν «για σημαντικούς περιορισμούς της ελευθερίας του Τύπου επί αμφισβητούμενων νομικών βάσεων».

Σημειώνεται δε ότι οι γυναίκες δημοσιογράφοι συνεχίζουν να έρχονται αντιμέτωπες με φαινόμενα σεξισμού, ενώ ακτιβιστές της άκρας αριστεράς και της άκρας δεξιάς τείνουν να επιτίθενται σε μέσα ενημέρωσης τα οποία θεωρούν «ιδεολογικούς τους αντιπάλους».

Στην έκθεση, τέλος, ασκείται κριτική στην ελληνική αστυνομία, η οποία συχνά «καταφεύγει σε χρήση βίας και σε αυθαίρετες απαγορεύσεις προκειμένου να αποτρέψει τη δημοσιογραφική κάλυψη διαμαρτυριών ή γεγονότων που σχετίζονται με την προσφυγική κρίση».