O καγκελάριος της Αυστρίας παρουσιάστηκε στην εξεταστική επιτροπή για το «σκάνδαλο της Ιμπιζα» ως πρώην αδαής συνοδοιπόρος των ακροδεξιών Ελευθέρων
Σχόλιο του Κώστα Αργυρού
Σε έναν έμπειρο Ευρωπαίο διπλωμάτη οφείλουμε τη φράση «Όταν θες να μεταθέσεις ένα πρόβλημα, φτιάξε μια Επιτροπή που θα ασχοληθεί μαζί του». Η πολιτική εμπειρία το εμπλούτισε με τα χρόνια σε μια από τις χρήσιμες για το πολιτικό σύστημα εκδοχές του ως εξής: «Οταν θες να καλύψεις ένα σκάνδαλο, τότε φτιάξε μια Εξεταστική Επιτροπή».
Aν νομίζετε ότι τα παραπάνω ισχύουν μόνο για την Ελλάδα τότε είστε γελασμένοι. Συμβαίνουν και στα καλύτερα σαλόνια της Ευρώπης.
Στην Αυστρία εδώ και μερικές ημέρες έχει ξεκινήσει η εξεταστική επιτροπή που αφορά το περίφημο σκάνδαλο της «Ιμπιζα». Hταν το σκάνδαλο, που ξέσπασε τον Μάιο του 2019 και είχε σαν αποτέλεσμα να πέσει τελικά η (συν)κυβέρνηση του συντηρητικού Σεμπάστιαν Κουρτς με τον ακροδεξιό ηγέτη των Ελευθέρων Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε. Γερμανικά ΜΜΕ είχαν δημοσιεύσει βίντεο με τον τελευταίο να μιλά σαν κανονικός «νταβατζής» τον Ιούλιο του 2017 και να μοιράζει «έργα» σε δικούς του ανθρώπους και να υπόσχεται άλλα σε κάποιους μυστήριους Ρώσους επιχειρηματίας, βέβαιος εκ των προτέρων για την είσοδο τους κόμματος του στην κυβέρνηση. Κάτι που τελικά συνέβη. Μετά το σκάνδαλο ο Στράχε απομακρύνθηκε από το κόμμα του και το κόμμα του απομακρύνθηκε από την κυβέρνηση.
Αυτό που έμεινε και υποτίθεται ότι τώρα αποτελεί αντικείμενο εξέτασης ήταν αν ο (τότε και τώρα) καγκελάριος Κουρτς ήξερε για τις δοσοληψίες του εταίρου του. Καθώς επίσης αν οι δύο τους «μοίραζαν» μεταξύ τους κρατικά αξιώματα και θέσεις σε δημόσιες υπηρεσίες και επιχειρήσεις.
Ο κατά τα άλλα λαλίστατος και ετοιμόλογος αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος έχασε την ευφράδειά του, όταν κλήθηκε από την εξεταστική επιτροπή. Οχι. Ο Κουρτς δεν ήξερε, δεν άκουσε και επειδή ο Στράχε του έστελνε πολλά μηνύματα στο κινητό τα… έσβηνε για να μην του πιάνουν χώρο. Ασε που ήταν τόσα πολλά, που συχνά δεν προλάβαινε καν να τα διαβάσει.
Αυτή ήταν η βασική γραμμή του «τρομερού παιδιού» της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς, που πολλοί τον έχουν ως πρότυπο, κατά τη διάρκεια της πεντάωρης κατάθεσής του στην Επιτροπή. Είναι προφανές ότι απευθύνεται σε αφελείς, αν θέλει να παρουσιαστεί ο ίδιος ως αφελής, που δεν γνωρίζει τι κάνουν οι υπουργοί του. Οταν μάλιστα από την εποχή, που ήταν ακόμα υπουργός Εξωτερικών είχε γίνει γνωστός για τον συγκεντρωτικό τρόπο δουλειάς του. Αλλά βεβαίως, όταν είσαι καγκελάριος και το κόμμα σου πλειοψηφία έχεις την πολυτέλεια να λες ότι επιθυμείς στις διάφορες επιτροπές. Ετσι κι αλλιώς περί αγγαρείας πρόκειται.
Οι Αυστριακοί ψηφοφόροι δεν πρόκειται να μάθουν ποτέ ούτε τι ήξερε ο Κουρτς, ούτε τι συζητούσε με τον Στράχε. Στο μεταξύ βομβαρδίζονται απλά με ειδήσεις για διαφωνίες των κομμάτων σχετικά με διαδικαστικά θέματα, αλλά και για πιθανή εμπλοκή του προέδρου της Επιτροπής σε μια υπόθεση, που αφορά τη χρηματοδότηση ενός συντηρητικού πολιτικού Ιδρύματος από μια εταιρία τυχερών παιχνιδιών.
Αν όλα αυτά σας φαίνονται κάπως γνώριμα υπάρχει και εξήγηση. Στην αυστριακή πολιτική σκηνή έχει αποκτήσει ισχύ αξιώματος η φράση «Τα Βαλκάνια αρχίζουν στο Rennweg» (σταθμός τρένων στη Βιέννη) η οποία λανθασμένα αποδίδεται στον Μέτερνιχ, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τη χρήση της όταν οι περιστάσεις το απαιτήσουν.
