Συγκλονιστική Ρασίντα Τλάιμπ: Οι Παλαιστίνιοι είμαστε άνθρωποι, μητέρες, κόρες, εγγονές…

Την Πέμπτη, η Ρασίντα Τλάιμπ, η μοναδική παλαιστινιακής καταγωγής αμερικανίδα μέλος του Κογκρέσου, έδωσε μια συγκλονιστική ομιλία για τους ανθρώπους της Παλαιστίνης και την επείγουσα ανάγκη να δοθεί τέλος στο ισραηλινό απαρτχάιντ.

Η συγκλονιστική ομιλία της:

Αυτό είναι τόσο προσωπικό για μένα. Υπενθυμίζω στους συναδέλφους ότι πράγματι υπάρχουν Παλαιστίνιοι, ότι είμαστε άνθρωποι, ότι μας επιτρέπεται να ονειρευόμαστε. Είμαστε μητέρες, κόρες, εγγονές. Είμαστε άνθρωποι που αναζητούν δικαιοσύνη και δεν ζητούμε συγγνώμη για την καταπολέμηση όλων των μορφών καταπίεσης.

Συνάδελφοι: Οι Παλαιστίνιοι δεν πηγαίνουν πουθενά, ανεξάρτητα από το πόσα χρήματα στέλνετε στην κυβέρνηση του απαρτχάιντ του Ισραήλ.

Εάν θέλουμε να ανταποκριθούμε στις υποσχέσεις μας για υποστήριξη ίσων ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους, είναι καθήκον μας να τερματίσουμε το σύστημα του απαρτχάιντ που για δεκαετίες έχει υποβάλει τους Παλαιστινίους σε απάνθρωπη μεταχείριση και ρατσισμό. Η μείωση των Παλαιστινίων για να ζήσουν με απόλυτο φόβο και τρόμο να χάσουν ένα παιδί, να φυλακιστούν ή να σκοτωθούν εξαιτίας του ποιοι είναι, τα άνισα δικαιώματα και προστασία που έχουν σύμφωνα με το Ισραηλινό δίκαιο: Αυτό πρέπει να σταματήσει.

Μία από τις σημαντικότερες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ισραήλ, η B’Tselem, έχει κηρύξει το Ισραήλ ένα κράτος απαρτχάιντ. Το Human Rights Watch το αναγνώρισε πρόσφατα. Αυτό μας φωνάζουν εδώ και δεκαετίες Παλαιστίνιοι που ζουν υπό την καταπίεση του Ισραήλ.

Μου είπαν ορισμένοι από τους συναδέλφους μου που αμφισβητούν την αλήθεια για τον ρατσισμό και τη βία στο Ισραήλ προς τους Παλαιστινίους, ότι πρέπει να μάθω την ιστορία. Αυτό που εννοούν, ακούσια ή όχι, είναι ότι οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν το δικαίωμα να πουν την αλήθεια για το τι τους συνέβη κατά την ίδρυση του Ισραήλ. Στην ουσία, σβήνουν την αλήθεια σχετικά με την εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων στο Ισραήλ που ορισμένοι αναφέρονται ως nakba ή «καταστροφή».

Πολλοί από τους μαύρους γείτονές μου και τις αυτόχθονες κοινότητες μπορεί να μην ξέρουν τι εννοούμε με το nakba. Καταλαβαίνουν όμως τι σημαίνει να σκοτώνεις, να σε διώχνουν από το σπίτι και τη γη σου, να γίνεσαι άστεγος και να σου αφαιρούν τα ανθρώπινα δικαιώματά σου.

Οι πρόγονοί μου και η οικογένειά μου στην Παλαιστίνη αξίζουν να ακουστεί η ιστορία τους χωρίς εμπόδια. Έχουν το δικαίωμα να μπορούν να εξηγήσουν στον κόσμο ότι εξακολουθούν να υποφέρουν, εξακολουθούν να στερούνται και εξακολουθούν να σκοτώνονται, την ώρα που ο κόσμος παρακολουθεί χωρίς κάνει τίποτα. Όπως γράφει ο Peter Beinart, ένας Αμερικανός εβραίος: «Όταν λέτε σε έναν λαό να ξεχάσει το παρελθόν του, δεν προτείνετε την ειρήνη. Προτείνετε την εξαφάνιση».

Η παλαιστινιακή ιστορία είναι πως έγιναν πρόσφυγες στα εδάφη που ήταν το σπίτι τους. Δεν μπορούμε να κάνουμε μια ειλικρινή συζήτηση για τη στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ προς την ισραηλινή κυβέρνηση σήμερα χωρίς να αναγνωρίσουμε ότι για τους Παλαιστίνιους, η καταστροφή του εκτοπισμού στην πατρίδα τους συνεχίζεται από το 1948.

Διαβάζοντας τις δηλώσεις του Προέδρου Biden, του γραμματέα Blinken, του στρατηγού Austin και των ηγετών και των δύο κομμάτων, θα νομίζετε ότι δεν υπήρχαν Παλαιστίνιοι στα εδάφη. Δεν έχει αναγνωριστεί η επίθεση εναντίον παλαιστινιακών οικογενειών από τα σπίτια τους στην Ανατολική Ιερουσαλήμ αυτή τη στιγμή ή οι κατεδαφίσεις σπιτιών. Δεν γίνεται αναφορά στα παιδιά που κρατούνται ή δολοφονούνται. Καμία αναγνώριση μιας συνεχούς εκστρατείας παρενόχλησης και τρόμου από την ισραηλινή αστυνομία εναντίον των προσκυνητών που γονατίζουν και προσεύχονται, γιορτάζοντας τις ιερότερες μέρες τους, σε ένα από τα ιερότερα μέρη τους. Δεν αναφέρουμε ότι η Αλ-Άκσα περιβάλλεται από βία, δακρυγόνα, καπνό, ενώ οι άνθρωποι προσεύχονται.

Μπορούν οι συνάδελφοί μου να φανταστούν πως θα ήταν ο τόπος λατρείας τους γεμάτος δακρυγόνα; Θα μπορούσατε να προσευχηθείτε καθώς οι χειροβομβίδες έπεσαν στο ιερότερο μέρος σας;

Πάνω απ ‘όλα, δεν υπήρξε απολύτως καμία αναγνώριση της παλαιστινιακής ανθρωπότητας. Εάν το Υπουργείο Εξωτερικών μας δεν μπορεί καν να αναγνωρίσει ότι η δολοφονία Παλαιστινίων παιδιών είναι λάθος, θα το κάνω εγώ για τα εκατομμύρια των Αμερικανών που βρίσκονται μαζί μου ενάντια στη δολοφονία αθώων παιδιών, ανεξάρτητα από την εθνικότητα ή την πίστη τους. Κλαίω για όλες τις ζωές που χάθηκαν κάτω από το αφόρητο status quo, κάθε μία, ανεξάρτητα από την πίστη τους, την ιστορία τους.

Όλοι αξίζουμε την ελευθερία, την ειρήνη και τη δικαιοσύνη, και δεν πρέπει ποτέ να αρνηθούμε λόγω της πίστης ή της εθνικής μας καταγωγής. Κανένα παιδί, Παλαιστίνιος ή Ισραηλινός, όποιος κι αν είναι, δεν πρέπει ποτέ να ανησυχεί ότι θα έρθει ο θάνατος από τον ουρανό. Πόσοι από τους συναδέλφους μου είναι πρόθυμοι να πουν το ίδιο, για να υπερασπιστούν τα Παλαιστινιακά δικαιώματα όπως και για τους Ισραηλινούς;

Υπάρχει μια συντριπτική απάνθρωπη διαδικασία για το πώς μιλάμε για αυτήν την τρομερή βία. Το New York Post ανέφερε τους νεκρούς Παλαιστίνιους ως θύματα του Ισραήλ. Το ABC λέει ότι οι Ισραηλινοί «δολοφονούνται», ενώ οι Παλαιστίνιοι απλώς «πεθαίνουν», λες και συμβαίνει από μαγεία ή σαν να μην ήταν ποτέ ανθρώπινοι.

Βοηθήστε με να καταλάβω τα μαθηματικά: πόσοι Παλαιστίνιοι πρέπει να πεθάνουν για να έχουν σημασία οι ζωές τους;

Η ζωή κάτω από το απαρτχάιντ αφαιρεί από τους Παλαιστίνιους την ανθρώπινη αξιοπρέπεια τους. Πώς θα αισθανόσασταν αν έπρεπε να περάσετε από απάνθρωπους ελέγχους δύο τετράγωνα από το σπίτι σας για να πάτε στον γιατρό ή να ταξιδέψετε πέρα ​​από τη γη σας; Πώς θα αισθανόσασταν αν έπρεπε να το κάνετε ενώ ήσασταν έγκυος, στη ζέστη, την ώρα που στρατιώτες με όπλα ελέγχουν την ζωή σας; Πώς θα νιώθατε αν ζούσατε στη Γάζα, όπου το ρεύμα και το νερό σας θα μπορούσαν να κόβονται για μέρες ή εβδομάδες κάθε φορά.