Συγκλονίζει η κατάθεση ψυχής του Γουίλ Σμιθ: «Σκέφτηκα να σκοτώσω τον κακοποιητή πατέρα μου»
«Αυτό που εσύ αντιλαμβάνεσαι ως τον Γουίλ Σμιθ, είναι ένας προσεκτικά κατασκευασμένος χαρακτήρας, σχεδιασμένος να προστατεύω τον εαυτό μου. Για να κρύψω τη δειλία μου»
Συγκλονιστική είναι η εξομολόγηση εκ βαθέων του γνωστού ηθοποιού, Will Smith, σε αρκετά σημεία του βιβλίου «Will», ο οποίος αποκάλυψε το βασικό τραύμα της ζωής του, που προήλθε από τον κακοποιητή πατέρα του, αλλά και ότι έψαχνε τρόπους για να αυτοκτονήσει όταν η μητέρα του αναγκάστηκε να φύγει από το σπίτι.
Πιο συγκεκριμένα, λίγες μέρες πριν κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό όμιλο «Penguin RandomHouse» η αυτοβιογραφία του Γουίλ Σμιθ με τίτλο «Will», την οποία ο γνωστός ηθοποιός είχε παρουσιάσει το τελευταίο διάστημα σε μία σειρά εκδηλώσεων στις ΗΠΑ.
Το βιβλίο είναι άκρως αποκαλυπτικό, καθώς, πέρα από ξεχωριστούς «σταθμούς» της επιτυχημένης του καριέρας μέσα από δημοφιλείς σειρές και ταινίες, ο ηθοποιός μοιράζεται και αρκετά σημαντικά σημεία, μελανά και μη, της προσωπικής του ζωής.
Μεταξύ αυτών, η δύσκολη περίοδος των παιδικών και εφηβικών χρόνων και συγκεκριμένα όταν αναγκαζόταν να βλέπει συστηματικά τη μητέρα του να κακοποιείται από τον πατέρα του.
«Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο. Είχε φύγει»
Ο Γουίλ Σμιθ μάλιστα, αποκάλυψε πως, όταν η μητέρα του υποχρεώθηκε να φύγει από το σπίτι, ο ίδιος σκέφτηκε να αυτοκτονήσει. Η αποχώρησή της, όπως γράφε, τον έκανε να νιώθει μοναξιά και ενοχή, για να στραφεί στην αναζήτηση τρόπων με σκοπό να βάλει τέλος στη ζωή του.
«Είχε υποστεί αρκετά. Πήγε στη δουλειά μία μέρα και δεν γύρισε σπίτι. Δεν πήγε μακριά, λίγα τετράγωνα μακριά, στο σπίτι της γιαγιάς μου, αλλά το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο. Είχε φύγει», γράφει και συμπληρώνει: «Σκέφτηκα τα χάπια. Είχα διαβάσει ότι ένα αγόρι είχε χάσει τα πόδια του στις γραμμές του τρένου. Είχα δει στην τηλεόραση ανθρώπους να κόβουν τις φλέβες τους σε μπανιέρα».
Από την αρχή του βιβλίου του ο Γουίλ Σμιθ περιγράφει την πολύπλοκη σχέση που είχε με τον πατέρα του, Γουίλιαμ Κάρολ Σμιθ τον μεγαλύτερο, ο οποίος μαζί με τη μητέρα του ηθοποιού, Καρολάιν Μπράιτ, μεγάλωσαν τον ίδιο και τα τρία αδέλφια του στη Φιλαδέλφεια.
«Ο πατέρας μου ήταν βίαιος, αλλά ήταν παρών σε κάθε αγώνα, θεατρικό και ρεσιτάλ. Ήταν αλκοολικός αλλά ήταν νηφάλιος σε κάθε πρεμιέρα για κάθε μία από τις ταινίες μου» γράφει ο Γουίλ Σμιθ και προσθέτει: «Άκουγε τον κάθε δίσκο. Επισκεπτόταν το κάθε στούντιο. Αυτή η έντονη τελειομανία του που τρομοκρατούσε την οικογένειά του έφερνε φαγητό στο τραπέζι κάθε βράδυ της ζωής μου»
«Είδα τον πατέρα μου να γρονθοκοπεί τη μητέρα μου στο κεφάλι, με τόση σκληρότητα που εκείνη κατέρρευσε»
Στη συνέχεια γράφει για μία τρομακτική πράξη βίας από τον πατέρα του εναντίον της μητέρας του, της οποίας ο Γουίλ Σμιθ έγινε μάρτυρας και άλλαξε τη ζωή του για πάντα: «Όταν ήμουν εννέα ετών, είδα τον πατέρα μου να γρονθοκοπεί τη μητέρα μου στο κεφάλι, με τόση σκληρότητα που εκείνη κατέρρευσε. Την είδα να φτύνει αίμα. Εκείνη η στιγμή σ’ εκείνη την κρεβατοκάμαρα, πιθανόν περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή στη ζωή μου, καθόρισε το ποιος είμαι».
Μάλιστα, ο ηθοποιός είπε ότι αυτή η στιγμή επηρέασε ολόκληρη τη ζωή και την καριέρα του. «Μέσα σε όλα όσα έχω κάνει από τότε, τα βραβεία, οι επιτυχίες, η προσοχή, το επίκεντρο, οι ήρωες, τα γέλια, υπάρχει μία λεπτή σειρά απολογιών προς τη μητέρα μου για την αδράνειά μου εκείνη την ημέρα. Που την απογοήτευσα εκείνη τη στιγμή. Επειδή απέτυχα να σταθώ απέναντι στον πατέρα μου, επειδή ήμουν δειλός».
Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν έφηβος και πήραν διαζύγιο το 2000. Παρά το γεγονός ότι διατήρησε στενή σχέση με τον πατέρα του, ο ηθοποιός γράφει ότι ο θυμός που προήλθε από εκείνο το περιστατικό όταν αυτός ήταν παιδί εμφανίστηκε ξανά δεκαετίες μετά, ενώ φρόντιζε τον πατέρα του που είχε καρκίνο.
Βρήκε την αληθινή εκπλήρωση γι’ αυτόν
«Ένα βράδυ που τον οδηγούσα με το καροτσάκι του από το υπνοδωμάτιο στο μπάνιο, ένα σκοτάδι φούντωσε μέσα μου. Ο διάδρομος ανάμεσα στα δύο δωμάτιο περνά από το κεφαλόσκαλο. Σαν παιδί πάντα έλεγα στον εαυτό μου ότι μια μέρα θα εκδικηθώ για τη μητέρα μου. Ότι όταν ήμουν αρκετά μεγάλος, όταν ήμουν αρκετά δυνατός, όταν δεν θα ήμουν πια δειλός, θα τον σκότωνα» ομολογεί ο Σμιθ.
Εκείνη τη στιγμή ο ηθοποιός ανακαλεί ότι είχε τη σκέψη να σκοτώσει τον πατέρα του. «Σταμάτησα στην κορυφή της σκάλας. Μπορούσα να τον σπρώξω κάτω και να τη γλιτώσω εύκολα», γράφει. «Καθώς οι δεκαετίες του πόνου, του θυμού και της αγανάκτησης υποχώρησαν, κούνησα το κεφάλι μου και προχώρησα στο μπάνιο».
Μετά τον θάνατο του πατέρα του το 2016, ο Σμιθ σκέφτηκε την ταραχώδη σχέση τους και τι του έμαθε για την εύρεση της αληθινής εκπλήρωσης. «Δεν υπάρχει τίποτα που μπορείς να πάρεις από τον υλικό κόσμο το οποίο θα φέρει γαλήνη και εκπλήρωση. Στο τέλος, δεν θα έχει καθόλου σημασία πόσο σε αγάπησαν, αλλά θα κερδίσεις «το χαμόγελο» βάσει του πόσο πολύ τους αγάπησες».
