Τη ζωή τους έχασαν διακόσιοι είκοσι εργαζόμενοι στην Τουρκία μόνο τον μήνα Απρίλιο, οι 103 εξαιτίας της COVID-19, της ασθένειας που προκαλεί ο κορονοϊός, καταγράφει έκθεση του τουρκικού Παρατηρητηρίου Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία (İSİG).
Σύμφωνα με όσα καταγράφει το Παρατηρητήριο, το 47% των θανάτων οφειλόταν στον κορονοϊό, το 14% σε τροχαία και το 11% στη σύνθλιψη των εργαζομένων ενώ δούλευαν. Μεταξύ των άλλων αιτιών θανάτου συγκαταλέγονται επίσης ηλεκτροπληξίες, πτώσεις από ύψη, καρδιακές προσβολές. Σημειώνεται, ότι η μέση ηλικία των εργαζομένων που έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας της COVID-19 ήταν μόλις τα 51 έτη.
Η έκθεση του İSİG καταγράφει ότι πολλοί από αυτούς είχαν χρόνιες παθήσεις, που είχαν εκδηλωθεί περί τα 40 τους χρόνια. Σύμφωνα με την ίδια, το 2020 στην Τουρκία υπολογίζεται ότι έχουν χάσει τη ζωή τους τουλάχιστον 580 εργαζόμενοι.
Εξ αυτών, το 42% εργαζόταν στον πρωτογενή τομέα, το 31% εργάζονταν στο εμπόριο, το 28% στην υγειονομική περίθαλψη, το 22% στις κατασκευές και το 22% στις μεταφορές και τη ναυτιλία.
Η ανασφάλεια μεγαλώνει
Ο ένας στους τέσσερις εργαζόμενους στην Κωνσταντινούπολη έχει χάσει τη δουλειά του λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, ενώ το 66,2% των εργαζομένων έχει υποστεί μείωση μισθού, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιοποίησε από το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (ΡΛΚ, αξιωματική αντιπολίτευση).
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του İSİG, η Τουρκία κατατάσσεται στην τρίτη θέση στον κόσμο σε αριθμό εργατικών δυστυχημάτων. Τουλάχιστον 1.739 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε εργατικά δυστυχήματα το 2019. Οι τομές των κατασκευών, των μεταφορών και της γεωργίας παρουσίασαν τα υψηλότερα ποσοστά θανάτων — στα θύματα συγκαταλέγονταν 67 ανήλικοι που εργάζονταν και 112 μετανάστες.
Αυτό φυσικά αποκαλύπτει μία φαύλη νοσηρότητα κατά την οποία οι εργαζόμενοι είναι αφημένοι στην μοίρα τους, δεν προστατεύονται επαρκώς κατά την εργασία τους αφού λαμβάνονται υπόψιν ως απλές μηχανές κέρδους, οι οποίες αν συμβεί κάτι άσχημο, αποσύρονται και επιστρατεύονται άλλες.
Η τάχα φιλολαϊκή πολιτική της τουρκικής κυβέρνησης αποδεικνύει καθημερινά το λαϊκισμό και την κυνικότητά της.
