108 μέτρα: Μια ιστορία για τους ήρωες της εργατικής τάξης

«Κάθε μέρα είχαμε μικροατυχήματα. Οι σερβιτόρες μαραίνονταν: Μαύροι κύκλοι στα μάτια, μία σκόνταψε και έσπασε ένα πλευρό, μιαν άλλη την τσάκισε η φλεβίτιδα. Το μέρος μεταμορφωνόταν σε υπόνομο παρά την εγκατάσταση εξαερισμού. Η ψαρίλα έφτανε όλο και πιο συχνά στα ρουθούνια μου».

Ο Αλμπέρτο, μάγειρας στο Μπρίστολ, Ιταλός μετανάστης για μια καλύτερη ζωή με μόνα του όπλα την κληρονομία του παρελθόντος και την εργατική υπερηφάνεια, περιγράφει ιστορίες πόνου και πολύ γέλιου, ανάμεσα σε μπίρες, ποδόσφαιρο, τσαμπουκάδες και μπόλικη λογοτεχνία.

Το βιβλίο 140 σελίδων του Προυνέτι διαβάζεται απνευστί, με τον αναγνώστη να βυθίζεται σε ιστορίες από την κουζίνα, τις σχέσεις με την εργοδοσία, την καθημερινότητα των εργαζομένων, τα προσωπικά όνειρα που σβήνουν μέσα στη σκληρή πραγματικότητα. Ο ήρωας δεν χάνει το χιούμορ του, είναι καλλιεργημένος, ειρωνεύεται με κάθε τρόπο το θεσμό της μοναρχίας, αγαπά την Ιστορία και ποδόσφαιρο.

Η μετάφραση του Βαγγέλη Ζήκου είναι εξαιρετική, καλοδουλεμένη, με την αργκό και τις λεκτικές δοκιμασίες για τον μεταφραστή να είναι πολλές μέσα πρωτότυπο κείμενο και να αποτυπώνονται ομαλά στη ελληνικό κείμενο. Όλες οι στιγμές είναι ζωντανές και καθαρές, με αναλυτική και διεισδυτική περιγραφή.

«Θα πέσω καταγής χωρίς εμμονές γιατί θα υπάρχει πάντα για μένα, στους καταπράσινους αγγλικούς λόφους, ένα εργατικό χέρι έτοιμο να με ξανασηκώσει στα πόδια μου. Και όταν βρεθώ στη λάσπη, (…) στο αγιάζι και στη βροχή, ξέρω ότι θα με πάρετε από το χέρι για να μου πείτε: ηρέμησε, μαθαίνεις τη δουλειά. Θα ξέρω ότι…I’ll never walk alone».

Μια όμορφη, πυκνή ιστορία, που στο τέλος φτάνει να συγκινεί τον αναγνώστη.  Μια καθαρή ματιά στην μετανάστευση και την εργατική υποτίμηση, σε κουζίνες-θερμοκήπια, σε ψευτοϊταλικές πιτσαρίες, στη ταξική αλληλεγγύη όπως θα έπρεπε να είναι.

Το βιβλίο «108 μέτρα: The new working class herο» του Αλμπέρτο Προυνέτι κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Απρόβλεπτες (2020).