Τον Νοέμβριο του 2014 (21-23/11), υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν στο πεδίο της καταστολής στην Ελλάδα και το ενδεχόμενο μιας αριστερής διακυβέρνησης, το Ινστιτούτο Νίκος Πουλατζάς, το Ινστιτούτο Ρόζα Λούξεμπουργκ και το Δίκτυο Transform! διοργάνωσαν ένα τριήμερο συνέδριο με θέμα “Ο εκδημοκρατισμός της αστυνομίας στην Ευρώπη”. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν κατάφερε να προχωρήσει σε μια γενναία προοδευτική μεταρρύθμιση του αστυνομικού σώματος και σήμερα βρισκόμαστε ενώπιον μιας νέα έξαρσης φαινόμενων βίας και αυθαιρεσίας.
Πολλές από τις συμβολές εκείνου του συνεδρίου παραμένουν εξαιρετικά επίκαιρες και αποπνέουν μια προσδοκία ότι τα πράγματα στην αστυνομία είναι δυνατό να αλλάξουν. Η αξία αυτών των επιστημονικών εισηγήσεων είναι ότι μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για να συζητηθεί το γιατί δεν έγινε πραγματικότητα κάποια από τις μεταρρυθμίσεις που προτάθηκαν, ούτε καν η δημοτική αστυνόμευση.
Σήμερα, έξι χρόνια από εκείνη την εκδήλωση, μπορεί κάποιος να αναλογιστεί τα όσα μεσολάβησαν στο πολιτικό πεδίο, τα όσα προέκυψαν στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο χάρτη, καθώς και να θέσει ξανά το ζήτημα της αστυνομίας, αυτήν τη φορά ως ερώτημα. Μπορεί να υπάρξει εκδημοκρατισμός της αστυνομίας; Μπορεί η Αριστερά να ξεπεράσει τον γενικόλογο λόγο περί δικαιωμάτων και να δει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς υπό διαφορετικό πρίσμα, που δεν θα περιορίζεται από τις βαθιά ριζωμένες θετικιστικές αντιλήψεις για το έγκλημα και τον εγκληματία ή τις διαχειριστικές μικροπολιτικές από την ατζέντα των ΜΜΕ;
*Το βιβλίο το οποίο επιμελείται η Σοφία Βιδάλη με τίτλο “Αστυνομία και Αριστερά: Επτά κείμενα για μια προοδευτική μεταρρύθμιση” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νήσος και Ινστιτούτο Νίκος Πουλατζάς (Αθήνα, 2018).
