Δεληβοριάς για Υπ. Πολιτισμού: Ζουν ντιλάροντας – Μέχρι την τελευταία μέρα θα καταστρέφουν

Θέση για τους χειρισμούς του Υπουργείου Πολιτισμού σε κάθε τομέα της Τέχνης που αντιμετώπιζε πρόβλημα, παίρνει με ανάρτησή του ο Φοίβος Δεληβοριάς για την απειλή καταστροφής με την οποία βρίσκονται αντιμέτωποι οι ιστορικοί κινηματογράφοι Ιντεάλ, Άστορ και Ίριδα.

Στην τοποθέτησή του, ο αγαπημένος τραγουδοποιός ασκεί σφοδρή κριτική στο Υπουργείο Πολιτισμού κάνοντας λόγο μεταξύ άλλων για «ασύμμετρη κατευθυνόμενη καταστροφή στο θέατρο, στο τραγούδι, στο σινεμά, στο βιβλίο».

«Ένα ΥΠΠΟ που από το πρώτο δευτερόλεπτο της θητείας των σημερινών “ιδιοκτητών” του πολέμησε με πάθος, συνέπεια, κακία, ψέματα και κυνισμό οποιονδήποτε τομέα της Τέχνης αντιμετώπιζε πρόβλημα» τονίζεται.

Όπως αναφέρει στρέφοντας τα βέλη του κατά του Υπουργείου και των λοιπών στελεχών που «ζουν ντιλάροντας και αυξάνοντας τις περιουσίες τους».

Η ανάρτηση του Φοίβου Δεληβοριά:

«Δεν θυμάμαι ποτέ τόσο ασύμμετρη κατευθυνόμενη καταστροφή στο θέατρο, στο τραγούδι, στο σινεμά, στο βιβλίο. Ένα ΥΠΠΟ που από το πρώτο δευτερόλεπτο της θητείας των σημερινών “ιδιοκτητών” του πολέμησε με πάθος, συνέπεια, κακία, ψέματα και κυνισμό οποιονδήποτε τομέα της Τέχνης αντιμετώπιζε πρόβλημα.

Παρότι ήμουν από τους πρώτους που λόγω θέσης εκείνη την περίοδο το διαπίστωσα και μίλησα δημόσια γι’ αυτό -για να μην τολμήσει κανείς να με κατηγορήσει αργότερα πως δεν μίλησα την ώρα του κακού-, αισθάνομαι τύψεις για όσες φορές είχα την αυταπάτη ότι μπορεί εγώ κάτι να μην καταλαβαίνω καλά και πως κάποιος υπερβάλλων συναισθηματισμός μπορεί να με παρέσυρε. Ηλίθιος. Οι άνθρωποι μέχρι την τελευταία μέρα που θα κάτσουν εκεί θα καταστρέφουν.

Δεν καταλαβαίνουν και δεν πονάνε τον τόπο και τους άλλους. Ζουν ντιλάροντας και αυξάνοντας τις περιουσίες τους, αυτό είναι μόνο, είναι αστείο και απλοϊκό, αλλά αυτό είναι. Κάποια στιγμή θα τα μαζέψει κάποιος όλα με ψυχραιμία και δεν θα πιστεύουμε στα μάτια μας. Κρίμα για όσους ειλικρινώς ή τάχαμου μετριοπαθείς δεν παίρνουν θέση. Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα με 4 σινεμά στο κέντρο της; Είναι κάτι για το οποίο αισθάνονται “κανονικοί”;