Εθνικό Θέατρο: Ρωμαίος και Ιουλιέττα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Καραντζά

«Όλα τα πράγματα στη φύση, ό,τι βγει, έχουν μητέρα τους και τάφο τους τη γη»

Ο έρωτας ως κάτι που ξεπετάγεται ζωντανό μέσα από τον θάνατο και τολμά ν’ ανθίσει μέσα
στην ασχήμια. Ο έρωτας ως λύτρωση από έναν κόσμο καταδικασμένο να επαναλαμβάνει τα
ίδια λάθη. Ο έρωτας ως η μοναδική αντίρροπη δύναμη στον παραλογισμό μιας αλλόκοτης,
βίαιης, πνευματικά άνυδρης εποχής που φαντάζει ανησυχητικά οικεία.

Από τη μία το ζωογόνο πάθος κι από την άλλη η στυγνή βία. Από τη μία η ποίηση, το φως, η
αγάπη και από την άλλη η χυδαιότητα, το σκοτάδι, το μίσος. Η συγκλονιστική ερωτική
ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέττας, των δύο νέων από τη Βερόνα που τόλμησαν να
αγαπηθούν παρά τη μοιραία έχθρα που χώριζε τις πανίσχυρες οικογένειές τους, βασίζεται
σ’ ένα εκρηκτικό μίγμα αντιθέσεων. Τοποθετώντας τη σκηνική δράση σ’ έναν χώρο που
ξεκινά ως τόπος αναψυχής και καταλήγει να γίνει ομαδικός τάφος, η σκηνοθεσία επιχειρεί
να φωτίσει και τις δύο αυτές, αποκλίνουσες τροχιές στο έργο του Σαίξπηρ: από τη μία τη
σήψη και τη φθορά μιας έκλυτης κοινωνίας που βουλιάζει, συμπαρασύροντας στον βούρκο
καθετί αγνό και όμορφο, κι από την άλλη την ακατάσχετη ορμή του έρωτα που κινείται
προς το φως.

«Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέττα κατασκευάζουν τον δικό τους τόπο —έναν τόπο ποίησης και
φαντασίας— και προτάσσουν την αγάπη ως διαφυγή από ένα σύμπαν μίσους που ζει ανά
τους αιώνες. Η λυρική τους συνάντηση φτιάχνει ένα καταφύγιο, το οποίο συντηρούν μέχρι
τέλους. Ο έρωτας και η πνευματικότητά τους ως διαφυγή, ως άρνηση να ενταχθούν σε μια
σαπισμένη κοινωνία που διοργανώνει με την ίδια ευκολία γιορτές, όργια και θανάτους»
σημειώνει χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης.

Η παράσταση αναδεικνύει τον αμείλικτα σκληρό κόσμο του Σαίξπηρ, καθρεφτίζοντας τις
πιο δυστοπικές πτυχές της δικής μας πραγματικότητας. Ένα άτεγκτο κοινωνικό σύστημα
που ορίζει όχι μόνο τη θέση μας αλλά και την ταυτότητά μας. Ένας άγριος κόσμος όπου η
πατρική αγάπη είναι συνώνυμη της βίας. Έναν τόπος όπου ο θάνατος παίρνει όλο και
περισσότερο ζωτικό χώρο, ενώ ο ζωτικός χώρος του έρωτα μικραίνει. Ο έρωτας του
Ρωμαίου και της Ιουλιέττας θα γεννηθεί σε μια μήτρα στείρα και αφιλόξενη, θα καταπνιγεί
ως βέβηλη επανάσταση και θα πεθάνει πρόωρα, όχι όμως προτού ποτίσει ανεξίτηλα την
ψυχή μας με την ακατανίκητη επιθυμία για αλλαγή.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Σκηνικά: Μαρία Πανουργιά
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Κίνηση: Τάσος Καραχάλιος
Μουσική: Γιώργος Πούλιος
Φωτισμοί: Δημήτρης Κασιμάτης
Σχεδιασμός βίντεο: Γρηγόρης Πανόπουλος
Δραματολόγος παράστασης: Έρι Κύργια
Βοηθός σκηνοθέτη: Κέλλυ Παπαδοπούλου
Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Αντώνης Αντωνόπουλος
Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Μάριος Κακουλλή
Βοηθός σκηνογράφου: Σοφία Θεοδωράκη

Διανομή αλφαβητικά

Πατήρ Λαυρέντιος: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης
Μονταίγος / Καλεσμένος: Γιώργος Γιαννακάκος
Κυρία Καπουλέτου: Άννα Καλαϊτζίδου
Μερκούτιος: Γιάννης Κλίνης
Γρηγόρης / Υπηρέτης / Καλεσμένος: Αντώνης Κολοβός
Σαμψών / Υπηρέτης / Καλεσμένος: Θάνος Κόνιαρης
Πέτρος / Πατήρ Ιωάννης / Υπηρέτης / Καλεσμένος: Γιάννης Κόραβος
Ρωμαίος: Έκτορας Λιάτσος:
Κυρία Μονταίγου / Καλεσμένη: Ρίτα Λυτού
Μπενβόλιο: Άρης Μπαλής
Ιουλιέττα: Ηρώ Μπέζου
Τυβάλδος: Άρης Νινίκας
Καπουλέτος: Γιάννης Νταλιάνης
Πάρις: Μάνος Πετράκης
Νένα: Ρένη Πιττακή
Έσκαλος (Πρίγκιπας )/ Καλεσμένος: Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπης
Βαλτάσαρ / Υπηρέτης / Καλεσμένος: Γιάννης Χαρκοφτάκης
Φωτογραφίες και βίντεο παράστασης: Γκέλυ Καλαμπάκα

Hμέρες και ώρες παραστάσεων:
Τετάρτη και Κυριακή στις 19:00, Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 20:30