Γιατί όλοι από χθες μιλούν για το «Μουσικό Κουτί»; (Videos)
Η χθεσινή εκπομπή και η απήχηση που είχε, δείχνει τελικά ποια είναι η δημόσια τηλεόραση που έχουμε ανάγκη ως κοινωνία.
Εδώ και κάποιες ώρες, τα social media έχουν γεμίσει με εικόνες, μουσικά αποσπάσματα κι αναρτήσεις για το χθεσινό επεισόδιο του «Μουσικού Κουτιού», την εκπομπή της ΕΡΤ1 που παρουσιάζουν ο Νίκος Πορτοκάλογλου με τη Ρένα Μόρφη.
Καλεσμένοι του χθεσινού επεισοδίου δύο καλλιτέχνες με σπουδαίο έργο και εκτόπισμα: Η Μαρία Φαραντούρη και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, που για πρώτη φορά στην τηλεόραση ερμήνευσαν τα τραγούδια που τους ενώνουν.
Η χθεσινή εκπομπή και η απήχηση που είχε, δείχνει τελικά ποια είναι η δημόσια τηλεόραση που έχουμε ανάγκη ως κοινωνία. Όχι δελτία ειδήσεων με ραβασάκια και δήθεν αχρωμάτιστους κομματικά φοιτητές για καλεσμένους που τελικά είναι ΔΑΠίτες. Η κοινωνία χρειάζεται ανοιχτά μικρόφωνα και προγράμματα ποιοτικά, που μας αγγίζουν και μας προσφέρουν ερείσματα. Όχι αναμασημένες ειδήσεις.
Τα εμβληματικά τραγούδια «Άσμα Ασμάτων», «Περσεφόνη», και «Ποιος Τη Ζωή Μου» της Μαρίας Φαραντούρη συνδυάστηκαν αρμονικά με τα διαχρονικά κομμάτια «Προσκυνητής», «Όνειρο Ήτανε», «Με Τόσα Ψέματα» του Αλκίνοου Ιωαννίδη και το «Μουσικό Κουτί» φαίνεται να αποκτά για το ελληνικό κοινό, συλλεκτική αξία καθώς στον τηλεοπτικό κόσμο των ριάλιτι της κλειδαρότρυπας, έρχεται να δώσει στα βράδια μας ποιότητα, νότες, πολιτισμό.
«Όνειρο Ήτανε»
Τα «Όνειρα» του Νίκου Γκάτσου, του Μίκη Θεοδωράκη και του Μάνου Χατζιδάκι «μπλέκονται» με τα «Όνειρα» του Αλκίνοου Ιωαννίδη και τη φωνή της Μαρίας Φαραντούρη. Αρχή με το «Όνειρο Ήτανε» που έχει συνθέσει και γράψει ο Αλκίνοος Ιωαννίδης. Ο καλλιτέχνης με την κιθάρα του το ερμηνεύει και για τους φίλους της εκπομπής.
Ιωαννίδης για πραξικόπημα στην Κύπρο: «Έστελναν ταινίες από τις φυλακές για να δούμε αν είναι ζωντανοί»
Ο τραγουδιστής μεταξύ άλλων περιγράφει την δύσκολη περίοδο την οποία έζησε σε μικρή ηλικία με το πραξικόπημα στην Κύπρο. «Όταν έγινε το πραξικόπημα κι όσα ακολούθησαν μετά, ήμουν σχεδόν 5 χρονών. Είναι οι πρώτες καθαρές μου αναμνήσεις. Έχω πολύ ζωντανές εικόνες όταν κλείνουν τα μάτια μου και τα θυμάμαι. Η συνέχεια ήταν ακόμα πιο καθοριστική για την πορεία της ζωής μου από τον ίδιο τον πόλεμο γιατί το να μεγαλώνει ένα παιδί σε ένα μεταπολεμικό τοπίο, σε ένα νησί απροστάτευτο, μοιρασμένο κι ημικατεχόμενο με τον μισό πληθυσμό προσφυγοποιημένο, με αγνοούμενους, με συμμαθητές των οποίων οι γονείς δεν ξέραμε αν ζούσαν. Είχαμε ταινίες από τον τουρκικό στρατό που μας έστελναν από τις φυλακές για να δούμε αν είναι ζωντανοί και δεν επέστρεψαν ποτέ», δήλωσε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης.
«Το να μεγαλώνεις με χιαστί ταινία στα παράθυρα γιατί πολύς κόσμος είχε τραυματιστεί από τους βομβαρδισμούς από τα τζάμια που έσπαγαν. Με ρωτούν καμιά φορά σε ποια γενιά ανήκεις και λέω στου πολέμου. Σε αντίθεση με τους Ελλαδίτες συναδέλφους μου, που ανήκετε σε μια γενιά ειρήνης», ανέφερε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης.
Φαραντούρη: Όταν γνώρισα τη Yoko Ono, τον Lennon και τον Paul McCartney
Η Μαρία Φαραντούρη συνεχίζει με «Τ’ Όνειρο Καπνός», το υπέροχο ποίημα του Νίκου Γκάτσου που έχει μελοποιήσει ο Μίκης Θεοδωράκης. «Μαρία Κάλλας του λαού», «Joan Baez της Μεσογείου», «Φωνή της Ελλάδας» είναι μερικοί από τους τίτλους μεγάλων εφημερίδων του εξωτερικού, που αποτύπωσαν τον παγκόσμιο θαυμασμό στο πρόσωπο της Μαρίας Φαραντούρη.
«Είμαι ερωτευμένη με όλα μου τα τραγούδια, αλλά ασφαλώς δεν μπορώ να ξεφύγω από τα πρώτα μου και ιδιαίτερα από το “Ματωμένο Φεγγάρι” που μου έδωσε ο Μίκης Θεοδωράκης όταν ήμουν 17 χρονών», εξομολογείται η κορυφαία ερμηνεύτρια, που ο μύθος της δεν περιορίζεται μόνο μέσα στα σύνορα της χώρας μας, αλλά έχει ταξιδέψει επί δεκαετίες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης ως πρέσβειρα του καλού ελληνικού τραγουδιού.
«Το 1969 βρέθηκα με την Yoko Ono, τον John Lennon και τον Paul McCartney στο Λονδίνο, ήταν λίγο πριν διαλυθεί το γκρουπ. Θυμάμαι ότι με ρωτούσαν με πολύ ενδιαφέρον για την κατάσταση τότε στην Ελλάδα (δικτατορία), για τα βιβλία του Καζαντζάκη και για άλλα θέματα που αφορούσαν τον ελληνικό πολιτισμό. Αυτοί οι μύθοι ήταν στην καθημερινότητά τους πολύ απλοί, αλλά συνάμα είχαν και πνευματικότητα. Εννοείται ότι εγώ τους τραγούδησα το “Κράτησα Τη Ζωή Μου” και το “Αν Θυμηθείς Το Όνειρό Μου” και αυτοί έπαιζαν κάποια ακόρντα», λέει.
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης είναι ένας από τους κορυφαίους τραγουδοποιούς της γενιάς του ’90, που συνεχίζει μέχρι σήμερα μια πορεία γεμάτη επιτυχίες χωρίς να σταματήσει ποτέ να πειραματίζεται, να τολμά και να εξελίσσεται.
Ο αγαπημένος τραγουδοποιός, σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, θυμάται την πιο συγκινητική στιγμή που έχει ζήσει σε συναυλία του.
«Στη Γερμανία έχω παίξει αρκετές φορές, χωρίς να υπάρχει ούτε ένας Έλληνας στο κοινό. Τα τελευταία, όμως, χρόνια άρχισαν να έρχονται πολλοί Έλληνες, οι οποίοι ήταν η νέα γενιά μεταναστών λόγω της κρίσης. Έτυχε να έρθουν άνθρωποι που ήταν η πρώτη τους μέρα στην ξενιτιά, είχαν ταξιδέψει εκείνη τη μέρα και ήρθαν κατευθείαν στη συναυλία μου για να συνδεθούν με αυτό που άφησαν πίσω. Το θεώρησα τόσο τιμητικό να έρχονται και να καθρεφτίζουν το πρόσωπό τους στο δικό μου», λέει.
