Η ταλαντούχα Τέιλορ Ράσελ με το ανήσυχο βλέμμα στα κοινωνικά θέματα

«Σίγουρα δεν θα ήμουν εδώ, εάν ο Λούκα δεν με είχε δει τη στιγμή που πίστευα ότι κανείς δεν θα μπορούσε να με δει», τόνισε η Τέιλορ Ράσελ, η νικήτρια του βραβείου Marcello Mastroianni στο 79ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, που ολοκληρώθηκε το περασμένο Σάββατο. Το συγκεκριμένο βραβείο απονέμεται σε ανερχόμενους ηθοποιούς, με την Ράσελ να τιμάται για την ερμηνεία της στην ταινία «Bones and All» του Λούκα Γκουαντανίνο (που κέρδισε τον Ασημένιο Λέοντα Καλύτερης Σκηνοθεσίας) στην οποία συμπρωταγωνιστεί με τον Τιμοτέ Σαλαμέ.

Η 28χρονη Καναδέζα ηθοποιός ευχαρίστησε τον Ιταλό σκηνοθέτη και τόνισε, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Corriere della Sera, ότι «Αυτή είναι μια από τις καλύτερες ημέρες της ζωής μου. Υπάρχουν τόσο πολλοί από τους ήρωές μου σε αυτήν την αίθουσα. Είμαι ευγνώμων στον Λούκα που πίστεψε σε μένα, είναι φίλος, τον αγαπώ».

Η Ράσελ είχε δύσκολα παιδικά χρόνια. Μαζί με τους γονείς της και τα δύο της αδέλφια στενεύτηκαν πολύ οικονομικά, έχοντας αλλάξει πολλά σπίτια. «Οι γονείς μου αγωνίστηκαν. Μας μετακινούσαν συχνά, αλλάξαμε γύρω στα δεκαέξι σπίτια. Ως κορίτσι ονειρευόμουν με τα μάτια ανοιχτά. Ένιωθα ότι είχα μια μυστική ζωή, ξεχωριστή, αισθανόμουν ότι έπρεπε να προστατεύω τον εαυτό μου. Κάπως σαν να ήμουν εγώ ενάντια στον υπόλοιπο κόσμο», ανέφερε.

Mε τον συμπρωταγωνιστή της Τιμοτέ Σαλαμέ κατά τη διάρκεια του 79ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας / AP Photo / Vianney Le Caer

Κατά τη δύσκολη αυτή περίοδο της ζωής της έβρισκε παρηγοριά στα τραγούδια της Πάτι Σμιθ, την οποία εξακολουθεί να λατρεύει και να εκτιμάει πολύ. Στην υποκριτική αφοσιώθηκε αφού ασχολήθηκε με το μπαλέτο, κάνοντας την αρχή μέσα από δευτερεύοντες τηλεοπτικούς ρόλους, σε ιατρικές σειρές και εφηβικές ταινίες. Στη συνέχεια υποδύθηκε την Τζούντι Ρόμπινσον στη σειρά του Netflix «Lost in Space», ενώ πρωταγωνίστησε στην ταινία, επίσης του Netflix, «Escape Room».

Η πρώτη διάκριση για την Ράσελ ήρθε με το «Waves» του Τρέι Εντουαρντ Σουλτς, ταινία στην οποία υποδύθηκε την «Έμιλι Γουίλιαμς», ρόλο για τον οποίο, όπως υπογραμμίζει η ίδια, έδωσε μάχη για να τον κερδίσει. «Το ήθελα πάρα πολύ, ήταν σαν να την ήξερα αυτήν τη κοπέλα, γνώριζα πως μπορούσα να την υποδυθώ». Για εκείνη την ερμηνεία της κέρδισε το Gotham Award πρωτοεμφανιζόμενης ηθοποιού, το οποίο πριν από την ίδια είχε κερδίσει ο κατά δύο χρόνια νεότερός της Τιμοτέ Σαλαμέ. Εκεί την είδε ο Γκουαντανίνο και σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να είναι ιδανική για το ρόλο της «Μάρεν», της νεαρής κανίβαλου που πρωταγωνιστεί στο «Bones and All».

Η Τέιλορ Ράσελ υποστηρίζει ότι η ιστορία που συνέθεσε ο σεναριογράφος Ντέιβιντ Κάσγκανιτς, στην τρίτη συνεργασία του με τον Γκουαντανίνο μετά το «Suspiria» και το «The Bigger Spash», βασιζόμενος στο ομώνυμο μυθιστόρημα της αμερικανίδας Καμίλ Ντε Αντζελις, είναι καταρχήν μια ιστορία αγάπης, όπως υποστηρίζει και ο ίδιος ο Γκουαντανίνο: «Θα ήθελα το “Bones and All” να χαρακτηρισθεί ως ρομαντική ταινία, όχι ως ταινία τρόμου”. Η συνάντηση δύο απόκληρων όπως η Μάρεν και ο Λι (ρόλο που υποδύεται ο Σαλαμέ) έχει κάτι το τρυφερό. Αφορά μια εύθραυστη αγάπη. Ποια αγάπη, άλλωστε, δεν είναι εύθραυστη;», σημείωσε σχετικά ο σκηνοθέτης.

Η Ράσελ ενδιαφέρεται επίσης και για την σκηνοθεσία, έχοντας ήδη κάνει το σκηνοθετικό της ντεμπούτο με το «The Heart Still Hums», ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους που γύρισε μαζί με την καλύτερή της φίλης Σαβάνα Λιφ, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν πέντε νεαρές φτωχές μητέρες του Σακραμέντο, καθώς προσπαθούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. «Πάντα με έλκυε η σκηνοθεσία στα πλατό», είχε τονίσει πρόσφατα, αφήνοντας υπόσχεση για το μέλλον.