Πέθανε ο διάσημος Ισπανός σκηνοθέτης Κάρλος Σάουρα στα 91 του

Μια σπουδαία μορφή του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, ο Ισπανός σκηνοθέτης Κάρλος Σάουρα, έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 91 ετών.

Η Ισπανική Ακαδημία Κινηματογράφου ανακοίνωσε τον θάνατό του σκηνοθέτη, σεναριογράφου και φωτογράφου, σημειώνοντας με ανάρτηση στο Twitter: «Η Ακαδημία κινηματογράφου ανακοινώνει με βαθύτατη λύπη τον θάνατο του Κάρλος Σάουρα, ενός από τους θεμελιωτές κινηματογραφιστές στην ιστορία του ισπανικού κινηματογράφου, που πέθανε σήμερα στο σπίτι του σε ηλικία 91 ετών, έχοντας δίπλα του τους αγαπημένους του».

La Academia de Cine lamenta profundamente comunicar el fallecimiento de Carlos Saura, Goya de Honor 2023. Saura, uno de los cineastas fundamentales de la historia del cine español, ha muerto hoy en su domicilio a los 91 años, rodeado de sus seres queridos. pic.twitter.com/VJMJZYnzm7

— Academia de Cine (@Academiadecine) February 10, 2023

Υπήρξε καλλιτέχνης-σημείο αναφοράς για τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, που είχε επιδείξει τεράστια περιέργεια για διάφορες πτυχές της ζωής, ενώ τα «στεγνά», δυνατά δράματα που δημιούργησε εξερευνούσαν την ανθρώπινη φύση, τις συναισθηματικές και κοινωνικές σχέσεις, τους οικογενειακούς δεσμούς.

Ο Κάρλος Σάουρα είχε βάλει τη σκηνοθετική υπογραφή του σε ορισμένες από τις πλέον κλασικές ταινίες του ισπανικού σινεμά μεταξύ των οποίων οι «Απομόνωση», «Κυνήγι», «Η Αννα και οι Λύκοι» και «Θρέψε Κοράκια» που το 1991 τιμήθηκε με το Βραβείο Γκόγια.

Πολύ γνωστό έργο του ήταν το «Εκτρέφοντας κοράκια» (Cria cuervos), του 1975, ωστόσο από το 1960 έως το 2004 είχε δημιουργήσει δεκάδες ταινίες, αλλά και ντοκιμαντέρ για τη μουσική και την τέχνη της Ισπανίας αλλά και της Λατινικής Αμερικής. Στην εργογραφία του περιλαμβάνονται τα Los golfos (1960), «Ματωμένος Γάμος» (1981), «Ο βασιλιάς του κόσμου», El Seventh Day (2004), «Αντονιέτα, το αίνιγμα μιας γυναίκας» (1982), «Απομόνωση» (1969), «Σαλώμη» (1992), «Σκοτεινή νύχτα» (1989) κ.ά.

Αύριο, Σάββατο, επρόκειτο να παραλάβει βραβείο Γκόγια για το σύνολο του έργου του.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ακαδημίας, Φερνάντο Μέντεζ-Λέιτε, το βραβείο είναι απολύτως δικαιολογημένο «για την εκτενή και άκρως προσωπική δημιουργική του προσφορά στην ιστορία του ισπανικού κινηματογράφου από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 έως σήμερα».

Στις 3 Φεβρουαρίου, έκανε πρεμιέρα το Las paredes hablanda (Πώς μιλούν οι τοίχοι), η τελευταία του μεγάλου μήκους ταινία, ένα ντοκιμαντέρ για την εξέλιξη της τέχνης στους τοίχους, από τα προϊστορικά σπήλαια μέχρι τα σημερινά γκράφιτ, αποδεικνύοντας πώς ήταν ένας δημιουργός που παρήγαγε ακατάπαυστα έργο επί επτά δεκαετίες.