Qatargate: Όταν ο Μπερλινγκουέρ έβλεπε τι ερχόταν ήδη από τη δεκαετία του 1980

Ο Ενρίκο Μπερλινγκουέρ από τις αρχές του 1980 κατήγγειλε τη διαφθορά και τις πελατειακές σχέσεις εντός της ιταλικής πολιτικής, αλλά και την ροπή των Βρυξελλών και των ευρωπαϊκών θεσμών στη διαφθορά, αναδεικνύοντας το ζήτημα περισσότερο από την πλευρά των διεφθαρμένων, όχι τόσο από την πλευρά των διαφθορέων.

Υπάρχουν πάντα άνθρωποι πρόθυμοι να δωροδοκηθούν, σημείωνε ο Μπερλινγκουέρ, και πάντα θα υπάρχουν όπως ανέκαθεν υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που θα αναζητούν ανθρώπους διατεθειμένους να τεθούν, έναντι πλουσιοπάροχης αμοιβής, στην υπηρεσία τους. Ο εμβληματικός Ιταλός πολιτικός μίλησε επίσης για το ρόλο των διάφορων λόμπι που μεσολαβούσαν και πίεζαν για να περάσουν τη «γραμμή» των εντολοδόχων τους σε διάφορα θέματα, καθιστώντας μέρος της πολιτικής καθεστηκυίας τάξης έρμαιο συμφερόντων.

«Ο κόσμος των τυράννων ανακάλυψε ότι ο κόσμος των δημοκρατιών, των δημοκρατικών θεσμών, των κομμάτων και των κοινοβουλίων δεν ρυθμίζεται μόνο μέσω ανοιχτών διαδικασιών και, επομένως, είναι εξαιρετικά διαπερατός από τρίτους, αλλά είναι επίσης γεμάτος από ευάλωτους άνδρες και γυναίκες, ανθρώπους με αδύναμα ή ανύπαρκτα ιδανικά, άπληστους για προσωπική επιτυχία, για αυτοκίνητα, για σεξ, για Rolex. Κατοικείται από πολιτικούς δεύτερης κατηγορίας, που είναι πολύ καλοί ομιλητές των 50.000 δολαρίων ανά ομιλία. Οπότε, κάποιοι δεν έχουν πρόβλημα να πληρώνουν, να αναζητούν μεταξύ αυτών των ανθρώπων ποιοι μπορούν να προωθήσουν τα συμφέροντά τους», σημειώνει ο πολιτικός αναλυτής Ντέλα Λότζα, σε άρθρο του στην Corriere della Sera, πιάνοντας το νήμα από τον Μπερλινγκουέρ και τα πρώιμα στάδια διαφθοράς των ιταλικών πολιτικών θεσμών για να φτάσει στο Qatargate.

«Φυσικά, τα αυταρχικά καθεστώτα δεν καταφεύγουν μόνο στο χρήμα επιδιώκοντας να επηρεάσουν αποφάσεις άλλων κρατών προς όφελός τους. Αξιοποιούν επίσης τα μέσα που προσφέρει η πρόοδος της τεχνολογίας, βασίζονται στην ισχύ που ασκούν τα ΜΜΕ, επιδίδονται στη χειραγώγηση των πληροφοριών», προσθέτει ο Ντέλα Λότζα. Πράγματι, εδώ και λίγες δεκαετίες ζούμε σε μια νέα ιστορική συγκυρία, στο πλαίσιο της οποίας συνεπιδρούν και συμπλέκονται διαφορετικά συμφέροντα, πολλοί παράγοντες, διαμορφώνοντας ένα πλαίσιο όπου αυταρχικά καθεστώτα αυξάνουν την επιρροή τους εντός τρίτων χωρών με αθέμιτα μέσα. Κι όσο τα αθέμιτα μέσα ενισχύονται, τόσο διαβρώνονται οι θεσμοί, το κράτος δικαίου, η δικαιοσύνη και η ευρύτερη θεσμική συνείδηση της κοινωνίας, σημείωνε ο Μπερλινγκουέρ.

Το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ κι όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας για το σκάνδαλο διαφθοράς και χρηματισμού στην Ευρωβουλή, με την ΜΚΟ Fight Impunity, και την εμπλοκή της κυρίας Καϊλή, επαληθεύουν την υποδούλωση της πολιτικής σε οικονομικά συμφέροντα τα οποία είναι διατεθειμένα να εξαγοράσουν τα πάντα, όποτε κρίνουν, με όποιο τρόπο κρίνουν, για να πετύχουν το στόχο τους. Και πάντα θα υπάρχουν οι «χρήσιμοι μπροστινοί» που θα σπρώχνουν μία κατάσταση προς μία κατεύθυνση, όπως συνέβη με το πρόσφατο Παγκόσμιο Κύπελλο στο πλαίσιο της FIFA και το Qatargate.