Ένα απο τα πιο διάσημα βιβλία του ρεύματος που αποκλήθηκε απο τον Μαρξ ουτοπικός σοσιαλισμός, είναι το ταξίδι στην Ικαρία.
O Lord William Carisdall καταφθάνει στο νησί της Ικαρίας για να διαπιστώσει έμπλεος έκπληξης ένα κόσμο που όλοι ζούσαν αρμονικά μεταξύ τους. Αρχικά δεν υπήρχε διαχωρισμός πλούσιων και φτωχών. Οι κάτοικοι του νησιού ακολουθούσαν ένα τροπο ζωης που εξυπηρετούσε τις προσωπικές ανάγκες του καθενός χωρίς φθόνο ανάμεσα τους.Το έγκλημα και κάθε σύμπτωμα άδικιας έχουν εξοβελιστεί απο την επικράτεια του.
Ο συγγραφέας του, ο Γάλλος Étienne Cabet, άνηκε στη κατηγορία των οραματιστών του 19 αιώνα, ανάμεσα τους Robert Owen και Charles Fourier, που δημιουργούσαν (ο καθένας με το δικό του τρόπο) χάρτες προς την ουτοπία και προχωρούσαν στη κατασκευή ενός κόσμου καινούργιου, ο οποίος είχε το χρίσμα του Γαλλικού Διαφωτισμού, απαλλαγμένου απο τα δεινά του παλιού.
Ο κόσμος που δημιουργούσαν γεννιόταν από την επιθυμία να πραγματωθούν τα ιδεώδη της ισότητας και της αδελφοσύνης και μαζί οι αρχές της κοινοκτημοσύνης, ένα όραμα κομμουνισμού που μπορούσε να υλοποιηθεί πέρα ίσως και σύγκρουση με τις τρέχουσες κοινωνικές συνθήκες.
Ο Μαρξ κατακρίνοντας την αφέλειά τους θεωρούσε τους σκοπούς τους χιμαιρικούς που δεν εδράζονταν στην ανάγνωση της ιστορίας, η οποία κατέληγε στο πόρισμα πως ο κινητήριος μοχλός της αλλαγής είναι η ταξική πάλη.
Ο αγώνας του προλεταριάτου ενάντια στην κοινωνία των αστών ο οποίος αν στεφόταν νικηφόρος μπορούσε να οδηγήσει στο ξεπέρασμα του καπιταλισμού και να σημάνει τη χαραυγή μιας πρωτόφαντης πραγματικότητας για το ανθρώπινο είδος. Ο σοσιαλισμός που επαγγελόταν αποκλήθηκε επιστημονικός καθώς οι κήρυκες του διατείνονταν πως είχαν τα εργαλεία να αναλύσουν τη σύγχρονη πραγματικότητα και εν συνεχεία να προχωρήσουν προς την επίτευξη της υπέρβαση της.
Οι ουτοπικοί σοσιαλιστές, όπως ο Cabet, δεν πιστευαν μόνο πως είχαν καταφέρει να πλάσουν τις διαστάσεις της νέας κοινωνίας. Είχαν την αταλάντευτη πεποίθηση πως μπορούσαν να της δώσουν σάρκα και οστά. Και ποιό ήταν το κατάλληλο μέρος παρά η αχανή επικράτεια του Νέου Κόσμου, της Αμερικής;
Αφήνοντας πίσω το παλιό και συνυφασμένο με την παρακμή κόσμο της Ευρώπης, η νέα γη υποσχόταν να χαρίσει τον ελπιδοφόρο ορίζοντα στα όνειρά τους. Αρχικά στο Τέξας και στην Νέα Ορλεάνη και εν συνεχεία στην Λουιζιάνα οι πρώτες κοινότητες των Ικαριωτών στήθηκαν με σκοπό να κάνουν πράξη τα λεγόμενα του βιβλίου το οποίο ειχε κάνει τεράστια αίσθηση στην Γαλλία και ώθησε χιλιάδες προς τη μετανάστευση προς την Αμερική.
Ανάμεσα τους ο ίδιος ο Cadet, ο οποίος τους είχε υποσχεθεί την νέα Ιερουσαλήμ, την πραγμάτωση της Εδέμ στη Γη και σαν Μωυσής περιέφερε το λαό του σε αφιλόξενους τόπους προς τη Γη της Επαγγελίας.
Δεν ήταν μόνο ο λόγος του μεσσιανικός, η ίδια του η παρουσία διεκδικούσε το ρόλο του προφήτη που μόνος αυτός γνώριζε το τρόπο να κυβερνηθεί η νέα πολιτεία (η οποία άντεξε πολύ καιρό και μετά τον θάνατο του ιδρυτή της). Το κίνημα των Ικαριωτών ήταν η μεγαλύτερη σε διάρκεια μη θρησκευτική κοινότητα στην Αμερική πριν εξαφανισθούν προς τα τέλη του 19 αιώνα.
Μια εικόνα αυτής και αντίστοιχων κοινοτήτων προσφέρει ίσως η ταινία Village του Shyamalan.
Εκεί η κοινότητα προφυλλάσει την ύπαρξή της στην υπάρξη μοχθηρών πλασμάτων έξω απο τα όρια της. Οι κάτοικοί της πρέπει να αποβάλλουν το αίσθημα της περιέργιας για το τι συμβαίνει πέρα απο τον περιχαρακώμενο σοσιαλιστικό τους βασίλειο. Ο φόβος του αγνώστου ενώνει την κοινότητα η οποία υπάρχει μόνο έξω απο το κόσμο που υποσχέθηκε πως θα αλλάξει.
