Μ. Βακαλίδου: «Το αντίδοτό μου στην πoρνεiα ήταν το διάβασμα, ο κινηματογράφος & το θέατρο»
«Το αντίδοτό μου στην πορνεία ήταν το διάβασμα, ο κινηματογράφος και το θέατρο. Ήμουν 27 χρόνια στην πιάτσα. Ένιωσα ότι πρέπει να σταματήσω για να μην χαθώ».
Η ηθοποιός Μπέττυ Βακαλίδου που φέτος πρωταγωνιστεί στην παράσταση Τα Κόκκινα Φανάρια, μίλησε για τις δυσκολίες που έχει βιώσει ως τρανς γυναίκα, για την κακοποίηση που υπέστη από την παιδική της κιόλας ηλικία και την ανάγκασε να εγκαταλείψει το σπίτι της, αλλά και την πορνεία και το θέατρο.
Σχετικά με τα βήματα που έχει κάνει η ελληνική κοινωνία για την ορατότητα της τρανς κοινότητας, η γνωστή ηθοποιός δήλωσε:
«Είναι μία δικαίωση, εμείς τότε – και ειδικά εγώ – βάλαμε τον σπόρο και διαπιστώνουμε ότι φύτρωσε και προσφέρει σκιά στους ταλαίπωρους. Προχωράμε σαν άνθρωποι ο κόσμος έχει γίνει λίγο πιο ανοιχτόμυαλος, κάνουν δουλειά και όλοι οι ακτιβιστές για την ορατότητα».
«Μου έχει τύχει ως τρανς να μην μου νοικιάζουν διαμέρισμα»
«Μου έχει τύχει ως τρανς να μην μου νοικιάζουν διαμέρισμα. Χρησιμοποίησα το ναυτικό φυλλάδιο από τότε που ήμουν ναυτικός και είπα ότι είναι του άντρα μου και έτσι τους ξεγέλασα και μου το νοίκιασαν».
«Δεν έχω συγχωρήσει την οικογένειά μου, αρνούμαι να μπω σε αυτή τη διαδικασία»
«Λίγο πριν κλείσω τα 15 αναγκάστηκα να εγκαταλείψω το σπίτι μου και την οικογένειά μου, όταν μίλησα ελεύθερα στους γονείς μου. Δεν τους ξαναείδα από τότε. Έχουν πεθάνει, όπως και κάποια αδέρφια. Δυο τρεις ήταν χειρότεροι από τους γονείς. Έκανα μια τελευταία προσπάθεια το 1998. Μίλησα με τη μητέρα μου, αρνήθηκε επίμονα να με δει και μου είπε ότι ο πατέρας μου έχει πεθάνει. Δεν δέχτηκε να με συναντήσει και κρατούσα το τηλέφωνο αρκετή ώρα μήπως μου πει πάρε ξανά. Δεν το έκανε».
«Αυτή η πληγή δεν γιατρεύεται ποτέ αλλά δεν αιμορραγεί κιόλας, όταν έχεις μάθει να χειρίζεται λίγο τα πράγματα. Συμφιλιώθηκα με όσα μου έχουν συμβεί», σημείωσε η Μπέτυ Βακαλίδου, η οποία εξομολογήθηκε: «Όταν κάνω φιλικές σχέσεις, είτε ερωτικές, υποσυνείδητα υπάρχει μία διαρκής αναζήτηση μίας οικογένειας».
«Η κακοποίηση μου είχε αρχίσει από τα 12 μου. Δεν έχω συγχωρήσει την οικογένειά μου, αρνούμαι να μπω σε αυτή τη διαδικασία. Δεν έχει νόημα […]. Μέχρι τα 19 έμεινα σε αναμορφωτήριο μετά έβαλα ένα ναυτικό φυλλάδιο και ταξίδεψα στα καράβια για 2 χρόνια. Μετά το έσκασα στην Αμερική και ξαναγύρισα γιατί έπρεπε να τελειώσω το στρατιωτικό μου».
Η πορνεία ήταν μονόδρομος
Η Μπέττυ Βακαλίδου εξήγησε ότι η πορνεία ήταν μονόδρομος: «Δοκίμασα άλλες δουλειές, αλλά ήταν εξαιρετικά δύσκολο, εδώ ήταν η χώρα μου και άφηνα και τον εαυτό μου ελεύθερο, φαινόταν η θηλυπρέπειά μου […] ».
«Η πορνεία αλλοτριώνει, σε κάνει να μην νοιάζεσαι για τίποτα. Ξεχνάς το λεξιλόγιό σου, αποτυπώνεται η δυσκολία της δουλειάς. Η δουλειά έχει μία χυδαιότητα και αποτυπώνεται στα μάτια σου, στο πρόσωπό σου. Το αντίδοτό μου στην πορνεία ήταν το διάβασμα, ο κινηματογράφος και το θέατρο. Ήμουν 27 χρόνια στην πιάτσα. Ένιωσα ότι πρέπει να σταματήσω για να μην χαθώ. Είχα φροντίσει τα οικονομικά μου. Δεν εθίστηκα ποτέ στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά».
