Bανδάλισαν το γκράφιτι για τον Τζορτζ Φλόιντ στο Μεταξουργείο – Μπογιές, μίσος και ρατσισμός
Βανδάλισαν με μπογιές το γκράφιτι, που τιμά τη μνήμη του δολοφονημένου Τζορτζ Φλόιντ, στο Μεταξουργείο. Είναι ο δεύτερος βανδαλισμός που καταγράφεται μέσα σε μία μέρα. Πριν από λίγες ώρες έγινε γνωστή η καταστροφή γκράφιτι του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Κοινό χαρακτηριστικό των τοιχογραφιών μία μαύρη φιγούρα. Κοινό χαρακτηριστικό των δραστών το ρατσιστικό κίνητρο. Σκόρπισαν το μίσος τους, λέρωσαν και εξαφανίστηκαν. Απέτυχαν όμως γιατί η ομορφιά του αντιρατσιστικού μηνύματος ήταν πολύ πιο δυνατή από το σκοτάδι τους.
Ο δημιουργός του γκράφιτι για τον Τζορτζ Φλόιντ, Αντώνης Χαμπάς, που είχε γίνει ευρύτερα γνωστός με το έργο του σε τοίχο σχολείου για τα θύματα της πυρκαγιάς στο Μάτι, είχε μιλήσει στον flash.gr και τη δημοσιογράφο Μαριάννα Χιονά. Στις τοιχογραφίες του συνηθίζει να τοποθετεί παιδικά πρόσωπα καθώς είναι αυτά που καταφέρνουν να μας ταρακουνήσουν και να μας ευαισθητοποιήσουν πιο εύκολα.
«Το μήνυμα που θέλω να περάσω είναι ότι πρέπει να γίνει κάτι ουσιαστικό στην διαπαιδαγώγηση. Εκεί υπάρχει το πρόβλημα και εκεί πρέπει να γίνει η αλλαγή. Έχω και μικρό κοινό και νιώθω την υποχρέωση να περνάω σωστά μηνύματα. Θεωρώ ότι η αλλαγή μπορεί να έρθει μέσα από τη νοοτροπία που μπορούμε να καλλιεργήσουμε στα παιδιά. Πρέπει να εξηγήσουμε ότι υπάρχει μόνο μία φυλή, η ανθρώπινη φυλή. Ο διαχωρισμός των φυλών έχει γίνει απλώς για να αισθάνεται κάποιος ανώτερος. Για κανέναν άλλο λόγο», λέει.
Ο street artist παρακολούθησε τη δολοφονία του Αφροαμερικανού μέσα από τα βίντεο που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο. Είδε το γόνατο του αστυνομικού, Ντέρεκ Σόβιν, καθηλωμένο για περίπου 9 λεπτά πάνω στο λαιμό του Τζορτζ Φλόιντ. «Τελειώνω, σβήνω, σας παρακαλώ, δεν μπορώ ν’ αναπνεύσω, αστυνόμε μη με σκοτώσεις», φώναζε και εκλιπαρούσε. Αλλά μάταια. Παρακολούθησε τις διαδηλώσεις και το κύμα οργής που ξέσπασε σε όλο τον κόσμο και θέλησε με το δικό του τρόπο να παρέμβει.
«Συνήθως κάνω έργα σχετικά με την επικαιρότητα. Όταν μάλιστα θεωρώ ότι κάτι είναι σοβαρό και πρέπει να κρατήσει το θέμα, επιλέγω να το κάνω πιο αργά από τους άλλους, ώστε να βοηθήσω να δημοσιοποιηθεί και άλλο το θέμα», εξηγεί και στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα κατά του ρατσισμού.
«Πρέπει να αναθεωρήσουμε πάρα πολλά πράγματα και να σκεφτούμε ότι το χρώμα δεν μπορεί να ορίσει έναν άνθρωπο. Δεν γίνεται το χρώμα να ορίζει την ψυχή του ανθρώπου. Είναι αδιανόητο να προσπαθούμε να διαχωρίσουμε τους ανθρώπους ανά χρώμα. Θα το πω και χιουμοριστικά. Επειδή είμαι ζωγράφος ξέρω λίγο καλύτερα από χρώματα. Ένα έργο δεν μπορεί να κριθεί από τι χρώμα θα βάλεις. Η ποιότητα του έργου θα είναι εξίσου καλή με οτιδήποτε χρώμα επιλέξεις να βάλεις».
Το έργο, που κοσμεί την πρόσοψη μιας πολυκατοικίας στο Μεταξουργείο, ολοκληρώθηκε μέσα σε οχτώ ώρες. Ο καλλιτέχνης είχε την άδεια του ιδιοκτήτη του κτιρίου και σχεδίασε την προσωπογραφία χωρίς να αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα. Όπως εξηγεί δεν έχει κινδυνεύσει ποτέ κατά τη διάρκεια που σχεδιάζει πάνω σε τοίχους. Πολλές φορές από δίπλα του έχουν περάσει αστυνομικοί. Τα έργα του συνήθως τραβούν την προσοχή τους. «Τα κοιτούν, αλλά μετά φεύγουν. Θεωρούν ότι είναι πληρωμένο και δεν ασχολούνται».
