«Η απόφαση που έριξε στα μαλακά τον Κορκονέα οπλίζει το χέρι κάθε επόμενου Κορκονέα και στέλνει στο θάνατο κάθε επόμενο Αλέξανδρο»
SHARE THIS
Με αφορμή την προχθεσινή συζήτηση στο Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου της αναίρεσης που έχει ασκήσει ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Βασίλης Πλιώτας κατά της απόφασης του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας, με την οποία αναγνωρίσθηκε στον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα η συνδρομή του ελαφρυντικού του «προτέρου σύννομου βίου» για το θάνατο του 15χρόνου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, οι συνήγοροι οικογένειας του τελευταίου, Νίκος Κωνσταντόπουλος και Ζωή Κωνσταντοπούλου, σε ανακοίνωση τους εκφράζουν την αντίθεσή τους, στο ότι δεν τους δόθηκε ο λόγος να αναπτύξουν τις θέσεις τους.
Αναλυτικότερα, η δήλωση των δύο συνηγόρων έχει ως εξής:
«Ζήσαμε μια απογοητευτική και κατώτερη των περιστάσεων συνεδρίαση του Αρείου Πάγου, σε μια ιστορικής σημασίας υπόθεση: την υπόθεση της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα. Της εν ψυχρώ δολοφονίας ενός ανυποψίαστου αθώου παιδιού από έναν αδίστακτο αστυνομικό, με την ενεργό παρουσία και ενθάρρυνση, σε κάθε βήμα, του συνεργάτη του.
Μετά την προκλητική και μεθοδευμένη απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας, με την οποία επιβραβεύθηκε με το ελαφρυντικό του προτέρου συννόμου βίου ο Κορκονέας και του χαρίστηκε μια ποινή άμεσης αποφυλάκισης, ενώ ο συμπράξας Βασίλειος Σαραλιώτης αθωώθηκε με νομικές ακροβασίες, σήμερα ζήσαμε άλλο ένα πλήγμα στην αξιοπιστία της Δικαιοσύνης, άλλη μια πράξη περιφρόνησης προς την οικογένεια του θύματος, του 15χρονου Αλέξανδρου:
Το Δικαστήριο αρνήθηκε να δώσει το λόγο για αγόρευση στην πλευρά της οικογένειας του δολοφονηθέντος, κρίνοντας ότι η μάνα και η αδελφή του Αλέξανδρου, που παρίστανται στη διαδικασία για την υποστήριξη της κατηγορίας, δεν έχουν δικαίωμα να μιλήσουν, δια των συνηγόρων τους, επί της κρινόμενης Αναίρεσης του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου!
Πρόκειται για πρωτοφανή απόφαση, χωρίς προηγούμενο, πλήρους στέρησης από το διάδικο του δικαιώματος αγόρευσης στην αναιρετική δίκη, που κατοχυρώνεται στο άρθρο 515 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, χωρίς καμία εξαίρεση ή αστερίσκο. Κι όμως, για την οικογένεια του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ο κανόνας αυτός παραβιάσθηκε με τυπικές προσχηματικές επινοήσεις.
Αυτονοήτως διαμαρτυρηθήκαμε. Αυτονοήτως δηλώσαμε, για τα πρακτικά, ότι πρόκειται περί προκλητικής καταστρατήγησης των δικαιωμάτων της Οικογένειας του Αλέξανδρου. Αυτονοήτως αντιλέξαμε στη φίμωση της Οικογένειας του Αλέξανδρου.
Από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε την υπόθεση αυτή, πριν από 10 χρόνια, οι λυσσαλέες παρεμβάσεις παρακρατικών, παραθεσμικών και παραδικαστικών μηχανισμών για να πέσουν στα μαλακά οι κατηγορούμενοι ήταν αισθητές. Αποκορύφωμά τους ήταν η προσβλητική για τη δικαιοσύνη επιβράβευση των κατηγορουμένων με την απόφαση του Εφετείου Λαμίας.
Σήμερα αντιμετωπίσαμε ένα Ανώτατο Δικαστήριο αδιάφορο για την ίδια την έννοια της ουσιαστικής Δικαιοσύνης. Για το τι σημαίνει για μια μάνα να χάνει το παιδί της στα 15 του από σφαίρα αστυνομικού που πυροβόλησε εν ψυχρώ. Για το τι σημαίνει παραδικαστική μεθόδευση να εκδοθεί η απόφαση με σύνθεση διαφορετική από αυτήν που εκδίκασε την υπόθεση επί 2,5 χρόνια και με χρήση των ευνοϊκών διατάξεων του νέου Π.Κ. Για το τι σημαίνει να αναγνωρίζεται ελαφρυντικό σε άνθρωπο που η οικογενειακή, υπηρεσιακή, επαγγελματική και εν γένει διαδρομή και συμπεριφορά του είναι γεμάτη σκοτεινά σημεία.
Η δίκη για την ουσία της υπόθεσης σε πρώτο και δεύτερο βαθμό έγινε στις άδειες αίθουσες των Δικαστηρίων της Άμφισσας και της Λαμίας. Κι αυτό, με απόφαση του Αρείου Πάγου, που δέχθηκε την αίτηση Κορκονέα για μεταφορά της δίκης εκτός Αθηνών, γιατί δήθεν στην Αθήνα θα κινδύνευε η ζωή του. Σήμερα που η υπόθεση επρόκειτο να ακουσθεί στο φυσικό της χώρο, ζήσαμε τη μεγάλη ενόχληση του Δικαστηρίου και μόνο από την ύπαρξη της πλευράς της οικογένειας του Αλέξανδρου. Και μόνο από την σιωπηλή παρουσία της μητέρας και της αδελφής του παιδιού. Σε κάθε μας λέξη, για το αυτονόητο δικαίωμα ακρόασης και αγόρευσης, εισπράξαμε συνεχείς διακοπές από την πρόεδρο του Δικαστηρίου, που επέμενε στην τυπική διεκπεραίωση της όλης διαδικασίας, που ακύρωνε την παρουσία μας στην αίθουσα.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι έχουμε δικαίωμα να παριστάμεθα, αλλά όχι να αγορεύσουμε, ενώ ταυτόχρονα δέχθηκε ότι έχουμε δικαίωμα υποβολής υπομνήματος στη δίκη. Πρόκειται περί διαδικασίας του παραλόγου. Είναι μια απόφαση ανεπίτρεπτης προχειρότητας, αβάσιμη κατά το νόμο και τη δικονομία και αναντίστοιχη στη σοβαρότητα της υπόθεσης και στις σοβαρές ενδείξεις παραδικαστικής λειτουργίας για την έκδοση της δευτεροβάθμιας απόφασης
Μολονότι θεωρούμε ότι η Αναίρεση του κ. Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου είναι εμπεριστατωμένη και πρέπει αυτονοήτως να γίνει δεκτή, μας προβλημάτισε το γεγονός ότι η εισαγγελέας της Έδρας απλώς αναφέρθηκε σ’ αυτήν και δεν την ανέπτυξε καν, διαβεβαιώνοντας μάλιστα το Δικαστήριο ότι «δεν πρόκειται να πει τίποτε». Μας προβλημάτισε η τυπολατρική υποβάθμιση της υπόθεσης, η διεκπεραιωτική περιθωριοποίηση των δικαιωμάτων τις οικογένειας του θύματος της αστυνομικής βίας.
Δεν εφησυχάζουμε και καλούμε τις πολίτες να μην εφησυχάσουν.
Έχουμε δει τόσα πολλά στην υπόθεση αυτή, που τίποτε δεν θα τις εκπλήξει.
Το χέρι του Κορκονέα όπλισαν τις οι προηγούμενες αποφάσεις των ελληνικών Δικαστηρίων που αθώωσαν ή έριξαν στα μαλακά αστυνομικούς που δολοφόνησαν πολίτες. Η απόφαση που έριξε στα μαλακά τον Κορκονέα οπλίζει το χέρι κάθε επόμενου Κορκονέα και στέλνει στο θάνατο κάθε επόμενο Αλέξανδρο.
Η ευθύνη συνεπώς εκείνων που κρίνουν σήμερα την υπόθεση δεν είναι ευθύνη τυπική ή τεχνική. Είναι ευθύνη για τη ζωή και το δίκαιο. Και σε καμιά περίπτωση δεν είναι επιτρεπτό δικαστηριακές πρακτικές να σχετικοποιούν τη δημοκρατική νομιμότητα, τις εγγυήσεις των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών, την ίδια την απονομή δικαιοσύνης».
Πηγή: Topontiki
«Ζήσαμε μια απογοητευτική και κατώτερη των περιστάσεων συνεδρίαση του Αρείου Πάγου, σε μια ιστορικής σημασίας υπόθεση: την υπόθεση της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα. Της εν ψυχρώ δολοφονίας ενός ανυποψίαστου αθώου παιδιού από έναν αδίστακτο αστυνομικό, με την ενεργό παρουσία και ενθάρρυνση, σε κάθε βήμα, του συνεργάτη του.
Μετά την προκλητική και μεθοδευμένη απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας, με την οποία επιβραβεύθηκε με το ελαφρυντικό του προτέρου συννόμου βίου ο Κορκονέας και του χαρίστηκε μια ποινή άμεσης αποφυλάκισης, ενώ ο συμπράξας Βασίλειος Σαραλιώτης αθωώθηκε με νομικές ακροβασίες, σήμερα ζήσαμε άλλο ένα πλήγμα στην αξιοπιστία της Δικαιοσύνης, άλλη μια πράξη περιφρόνησης προς την οικογένεια του θύματος, του 15χρονου Αλέξανδρου:
Το Δικαστήριο αρνήθηκε να δώσει το λόγο για αγόρευση στην πλευρά της οικογένειας του δολοφονηθέντος, κρίνοντας ότι η μάνα και η αδελφή του Αλέξανδρου, που παρίστανται στη διαδικασία για την υποστήριξη της κατηγορίας, δεν έχουν δικαίωμα να μιλήσουν, δια των συνηγόρων τους, επί της κρινόμενης Αναίρεσης του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου!
Πρόκειται για πρωτοφανή απόφαση, χωρίς προηγούμενο, πλήρους στέρησης από το διάδικο του δικαιώματος αγόρευσης στην αναιρετική δίκη, που κατοχυρώνεται στο άρθρο 515 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, χωρίς καμία εξαίρεση ή αστερίσκο. Κι όμως, για την οικογένεια του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ο κανόνας αυτός παραβιάσθηκε με τυπικές προσχηματικές επινοήσεις.
Αυτονοήτως διαμαρτυρηθήκαμε. Αυτονοήτως δηλώσαμε, για τα πρακτικά, ότι πρόκειται περί προκλητικής καταστρατήγησης των δικαιωμάτων της Οικογένειας του Αλέξανδρου. Αυτονοήτως αντιλέξαμε στη φίμωση της Οικογένειας του Αλέξανδρου.
Από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε την υπόθεση αυτή, πριν από 10 χρόνια, οι λυσσαλέες παρεμβάσεις παρακρατικών, παραθεσμικών και παραδικαστικών μηχανισμών για να πέσουν στα μαλακά οι κατηγορούμενοι ήταν αισθητές. Αποκορύφωμά τους ήταν η προσβλητική για τη δικαιοσύνη επιβράβευση των κατηγορουμένων με την απόφαση του Εφετείου Λαμίας.
Σήμερα αντιμετωπίσαμε ένα Ανώτατο Δικαστήριο αδιάφορο για την ίδια την έννοια της ουσιαστικής Δικαιοσύνης. Για το τι σημαίνει για μια μάνα να χάνει το παιδί της στα 15 του από σφαίρα αστυνομικού που πυροβόλησε εν ψυχρώ. Για το τι σημαίνει παραδικαστική μεθόδευση να εκδοθεί η απόφαση με σύνθεση διαφορετική από αυτήν που εκδίκασε την υπόθεση επί 2,5 χρόνια και με χρήση των ευνοϊκών διατάξεων του νέου Π.Κ. Για το τι σημαίνει να αναγνωρίζεται ελαφρυντικό σε άνθρωπο που η οικογενειακή, υπηρεσιακή, επαγγελματική και εν γένει διαδρομή και συμπεριφορά του είναι γεμάτη σκοτεινά σημεία.
Η δίκη για την ουσία της υπόθεσης σε πρώτο και δεύτερο βαθμό έγινε στις άδειες αίθουσες των Δικαστηρίων της Άμφισσας και της Λαμίας. Κι αυτό, με απόφαση του Αρείου Πάγου, που δέχθηκε την αίτηση Κορκονέα για μεταφορά της δίκης εκτός Αθηνών, γιατί δήθεν στην Αθήνα θα κινδύνευε η ζωή του. Σήμερα που η υπόθεση επρόκειτο να ακουσθεί στο φυσικό της χώρο, ζήσαμε τη μεγάλη ενόχληση του Δικαστηρίου και μόνο από την ύπαρξη της πλευράς της οικογένειας του Αλέξανδρου. Και μόνο από την σιωπηλή παρουσία της μητέρας και της αδελφής του παιδιού. Σε κάθε μας λέξη, για το αυτονόητο δικαίωμα ακρόασης και αγόρευσης, εισπράξαμε συνεχείς διακοπές από την πρόεδρο του Δικαστηρίου, που επέμενε στην τυπική διεκπεραίωση της όλης διαδικασίας, που ακύρωνε την παρουσία μας στην αίθουσα.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι έχουμε δικαίωμα να παριστάμεθα, αλλά όχι να αγορεύσουμε, ενώ ταυτόχρονα δέχθηκε ότι έχουμε δικαίωμα υποβολής υπομνήματος στη δίκη. Πρόκειται περί διαδικασίας του παραλόγου. Είναι μια απόφαση ανεπίτρεπτης προχειρότητας, αβάσιμη κατά το νόμο και τη δικονομία και αναντίστοιχη στη σοβαρότητα της υπόθεσης και στις σοβαρές ενδείξεις παραδικαστικής λειτουργίας για την έκδοση της δευτεροβάθμιας απόφασης
Μολονότι θεωρούμε ότι η Αναίρεση του κ. Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου είναι εμπεριστατωμένη και πρέπει αυτονοήτως να γίνει δεκτή, μας προβλημάτισε το γεγονός ότι η εισαγγελέας της Έδρας απλώς αναφέρθηκε σ’ αυτήν και δεν την ανέπτυξε καν, διαβεβαιώνοντας μάλιστα το Δικαστήριο ότι «δεν πρόκειται να πει τίποτε». Μας προβλημάτισε η τυπολατρική υποβάθμιση της υπόθεσης, η διεκπεραιωτική περιθωριοποίηση των δικαιωμάτων τις οικογένειας του θύματος της αστυνομικής βίας.
Δεν εφησυχάζουμε και καλούμε τις πολίτες να μην εφησυχάσουν.
Έχουμε δει τόσα πολλά στην υπόθεση αυτή, που τίποτε δεν θα τις εκπλήξει.
Το χέρι του Κορκονέα όπλισαν τις οι προηγούμενες αποφάσεις των ελληνικών Δικαστηρίων που αθώωσαν ή έριξαν στα μαλακά αστυνομικούς που δολοφόνησαν πολίτες. Η απόφαση που έριξε στα μαλακά τον Κορκονέα οπλίζει το χέρι κάθε επόμενου Κορκονέα και στέλνει στο θάνατο κάθε επόμενο Αλέξανδρο.
Η ευθύνη συνεπώς εκείνων που κρίνουν σήμερα την υπόθεση δεν είναι ευθύνη τυπική ή τεχνική. Είναι ευθύνη για τη ζωή και το δίκαιο. Και σε καμιά περίπτωση δεν είναι επιτρεπτό δικαστηριακές πρακτικές να σχετικοποιούν τη δημοκρατική νομιμότητα, τις εγγυήσεις των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών, την ίδια την απονομή δικαιοσύνης».
Πηγή: Topontiki
